Γλυκά του κουταλιού μια χιώτικη ιστορία…
Ότι δεν μπορούσε να καταναλωθεί φρέσκο, αξιοποιήθηκε σε γλυκό του κουταλιού. Οι πολυπράγμονες Χιώτες το έκαναν και αυτό τέχνη. Σκεφτείτε πέταλα από άνθη (ροδοζάχαρη και άνθος), φλούδες από εσπεριδοειδή (καρούλι περγαμόντο ή νεράντζι), ξινά φρούτα όπως το βύσσινο, μικρά άγουρα φρούτα που αφαιρούσαν από το δέντρο για να γίνουν μεγαλύτερα όσα έμεναν (μανταρινάκι νεραντζάκι ολόκληρο), μικρά λαχανικά που στο τέλος του καλοκαιριού δεν προλάβαιναν να μεγαλώσουν όπως το μελιτζανάκι, φρούτα από αρσενικό δέντρο (φιστίκι και ερινός δηλ. συκαλάκι).
Όλα αυτά με ζάχαρη και λεμόνι κλείνονταν σ’ένα βάζο και ήταν έτοιμα να τραταριστούν, να κεραστούν στον επισκέπτη, να συνοδεύσουν χαρά ή θλίψη, γάμο ή πένθος. Κυρίως όμως ήταν απόδειξη προκομμένης νοικοκυράς που κάθε εποχή του χρόνου έφτιαχνε και κάτι……….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου