🌹🌹

«Γιατί αν δεν αγαπάς ένα λουλούδι

δεν μπορείς ν' αγαπήσεις τίποτα...»

~~Μενέλαος Λουντέμης~~

 

Όταν βρέχει...

 Οταν βρέχει

δεν παίρνω ομπρέλα.

Το θεωρώ δειλία να προφυλάσσομαι

από το ξεκάθαρο

Οταν δε βρέχει

όσο κι αν ευτυχεί ο ουρανός

όσο κι αν τον πιστεύω

Ανοίγω την ομπρέλα μου

δεν είναι ξεκάθαρη

καιρική συνθήκη η ευτυχία.

~~Κ. Δημουλά~~

Zήστε την ..χαρείτε την!

Η ζωή είναι όμορφη για τα χρώματά της,

για τις μυρωδιές της, για τις στιγμές της!

Zήστε την ..χαρείτε την !

 

Όχι στη βία κατά των γυναικών

 Σήμερα είναι ΜΟΝΟ μια από τις 365 ημέρες για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών...

Σήμερα 25 Νοεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών.

Γράφει η συγγραφέας Πασχαλία Τραυλού:

 

Βία υφίσταται μια φοιτήτρια όταν ο καθηγητής τής προτείνει μια ιδιωτική συνάντηση στο γραφείο ή στο σπίτι του για να περάσει το μάθημα. Βία είναι ό,τι βιώνει μια ανήλικη από τη νοσηρότητα κάποιου οικείου της μες στο ίδιο της το σπίτι ή από ανθρώπους στους οποίους εμπιστεύεται τον εαυτό της, τα πιστεύω της και τα όνειρά της. Βία είναι η οποιαδήποτε κατάχρηση εξουσίας από τον ισχυρότερο στον αδύνατο. Βία είναι ό,τι πονάει, ταπεινώνει και εγκλωβίζει εν ολίγοις.

Ό,τι σε φέρνει ενώπιος ενωπίω με κάτι που έρχεται σε κόντρα με τις αρχές, τον αυτοσεβασμό σου, τη δύναμη και το ήθος σου. Είναι ο μώλωπας και το δίλημμα. Είναι ό,τι προσπαθείς να διαγράψεις απ’ τον νου σου απεγνωσμένα. Ό,τι σε κάνει να θες να αλλάξεις ζωή, δουλειά, πατρίδα νιώθοντας φυλακισμένος σε αόρατα κάγκελα. Ό,τι αναστέλλει την εμπιστοσύνη σου στο ανθρώπινο είδος και σε κάνει να αισθάνεσαι σαν δολοφονημένος που οφείλει να συνεχίσει να ζει σαν ζόμπι δίχως δικαίωση και αποδοχή. Βία είναι ένα τέρας που τρέφεται με σιωπή και φόβο και εντέλει κατακρεουργεί ψυχές και σάρκες.

Βιώματα πίσω από πόρτα κλειστή, περιχαρακωμένα πίσω από τοίχους και αξιώματα. Γιατί, όταν η πόρτα ενός σπιτιού θα κλείσει, όσα συμβαίνουν πίσω απ’ αυτήν είναι μυστικά, ιδιωτικά και αθέατα…

Η τιμωρία, και αυτή αμφιλεγόμενη και αβέβαιη, επαφίεται μόνο στην αντοχή, στη δύναμη, στην απόγνωση, στο νισάφι και στην τύχη εντέλει της γυναίκας που θα τολμήσει να μιλήσει ή να σιωπήσει παντοτινά.

Επαφίεται στο εκάστοτε όργανο της τάξης που θα ακούσει την ιστορία της και θα επιληφθεί όπως αρμόζει στο αξίωμά του ή θα της υποδείξει με τον τρόπο του να γυρίσει στο σπίτι της και να μην «μπλέξει» και διασυρθεί μιλώντας δημόσια.

Επαφίεται στον περίγυρό της που θα της βάλει μολυβόνερο στις πληγές και θα της πει «Μη μαθευτεί παραέξω. Ρεζίλι θα γίνουμε» ή θα την αγκαλιάσει και θα τη συνοδεύσει ως το Τμήμα για να καταγγείλει τη βία που υπέμεινε.

Επαφίεται στις ανοχές, στις ευαισθησίες και στη δύναμη των κοινωνιών να κατανοήσουν, να αντιταχθούν και να τινάξουν από πάνω τους τα πατριαρχικά στερεότυπα.

25 Νοεμβρίου - Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών

Για κάθε γυναίκα που είναι θύμα βίας με όποια μορφή κι αν εκφράζεται αυτή. Ανοιγόμαστε, καταγγέλλουμε, συσπειρωνόμαστε, εκπαιδεύουμε υγιώς τις συνειδήσεις της γενιάς που γαλουχούμε στα θέματα του αλληλοσεβασμού, στεκόμαστε δίπλα στα θύματα όχι μόνο στα λόγια αλλά και στην πράξη. 

Κρατάμε τα μάτια ορθάνοιχτα και αντιδρούμε ως ενεργοί πολίτες και άνθρωποι με συνείδηση καθαρή όταν πέφτει στην αντίληψή μας μια τέτοια κατάσταση. 

Γιατί μόνο όταν σπάνε τα αποστήματα οι κοινωνίες γιατρεύονται. Γιατί η σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός. Ενίοτε είναι στάχτη και θάβει αυτούς που αδυνατούν να την τινάξουν από πάνω τους.

Πηγή: Διόπτρα books

Αγκαλιάστε...

Αγκαλιάστε τους ανθρώπους κυριολεκτικά, 

η αγκαλιά έχει αποδειχτεί ότι είναι θεραπευτική, αλλά και μεταφορικά είτε με έναν καλό λόγο, ή με το να τους νοιάζεστε και να είστε εκεί όταν σας χρειάζονται. 

Είμαστε ενάντια σε κάθε μορφή βίας, γιατί η βία δυστυχώς έχει πολλά πρόσωπα, δεν είναι μόνο η σωματική κακοποίηση, υπάρχει και η λεκτική που είναι η χειρότερη μορφή βίας γιατί κακοποιεί την ψυχή! Ακόμη και η προσβολή μια μορφή βίας είναι!

Βίβιαν Λι και Κλαρκ Γκέιμπλ, το πιο διάσημο αγκάλιασμα που έγραψε ιστορία στη θρυλική ταινία  «Όσα Παίρνει ο Άνεμος» που απέσπασε 8 Όσκαρ!

Πηγή: #elegant_webradio

 

Τα πάθη της βροχής☔

 «Τόση βροχή για μια απουσία, τόση αγρύπνια για μια λέξη…» 

~~Κική Δημουλά~~ (Τα πάθη της βροχής)

Πηγή: από σελίδα #elegant_webradio 

Αλκυόνη Παπαδάκη, Τα όμορφα τοπία της κόλασης

 Στο δρόμο της ζωής - που δεν ήταν ποτέ στρωμένος με άσφαλτο- συνάντησα κι έκανα παρέα με πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους. Κάποιοι με πλήγωσαν, κάποιοι μου 'δωσαν το χέρι τους την ώρα που η βροχή είχε δυναμώσει κι ο δρόμος γέμιζε λασπόνερα.

Συνάντησα ανθρώπους που τους θαύμασα, που τους ξεχώρισα, που τους αγάπησα και κάναμε μαζί ένα ταξίδι στο ίδιο όνειρο.

Είδα, άκουσα, έμαθα , μοιράστηκα μαζί τους χαρές, πόνους και χίμαιρες.

Όμως... υπήρξαν και κάτι άλλοι που τους αντάμωσα σε μονοπάτια γλιστερά, να κάθονται κάτω από μια ανθισμένη αμυγδαλιά χαμογελαστοί και να λιάζουν τις πληγές τους. 

Απ' αυτούς πήρα τα πιο σπουδαία μαθήματα ζωής.

Έμαθα πως στα βάθη της κόλασης υπάρχουν πάντα όμορφα τοπία, που μπορείς, αν θέλεις, να τα ανακαλύψεις και ν αφήσεις ΄την ψυχή σου ελεύθερη να ξαποστάσει.

Έμαθα πως και, στην άκρη του γκρεμού όταν βρεθείς, μπορείς να πιαστείς από ένα ανθισμένο κυκλάμινο και να σωθείς. Φτάνει να στρέψεις το βλέμμα σου και να το δεις.

Έμαθα πως η ψυχή είναι μια πολύχρωμη πεταλούδα. Ακόμα και στους πιο βαριούς χειμώνες ψάχνει το άρωμα των λουλουδιών για να λυτρωθεί.

Έμαθα πως όταν σε χτυπούν τα άγρια κύματα, στα βαθιά της θάλασσας, και γύρω σου είναι τα σκυλόψαρα έτοιμα να σε καταπιούν, πάντα υπάρχει δίπλα σου ένα κοχύλι που μέσα του κρύβεται ο Θεός. Σφίξε το στη χούφτα σου και θα σε οδηγήσει στην ακτή που ονειρεύτηκες.

Ακόμα κι όταν το δέντρο της ζωής σου το έχει ρημάξει ο βοριάς, κοίτα γύρω σου τα πουλιά που τραγουδούν πάνω στα ξεγυμνωμένα δέντρα. Είναι η ζωή που προσπαθεί να σε μαγέψει με το τραγούδι της. Μη στρέψεις αλλού το πρόσωπό σου. Σ' εσένα είναι αφιερωμένο το τραγούδι της.

Άκουσέ το!

 

<<Αλκυόνη Παπαδάκη, Τα όμορφα τοπία της κόλασης>>

Xmas frozen ❄️

 Δημιουργικές ώρες με ζωγραφική 🖌️🎨

Για τα κορίτσια που αγαπάνε Έλσα & Άννα

Xmas frozen ❄️

Χριστίνα Ωνάση 1950 – 1988

 📍Χριστίνα Ωνάση 

1950 – 1988

Σαν σήμερα.....για την δίκη μας Χριστίνα 

Κόρη του Σμυρνιου εφοπλιστή Αριστοτέλη Ωνάση & Μεγάλου Ευργετη της Κιβωτού Μικρασιατικού Πολιτισμού την ΕΣΤΙΑ Νέας Σμυρνης, η περιουσία του οποίου μετρούσε δισεκατομμύρια δολάρια το όνομα της Χριστίνας, ήταν γραμμένο στα περισσότερα γιοτ της οικογένειας. Η παιδική της ηλικία σημαδεύτηκε από πλούτο, πολυτέλεια και ακριβά παιχνίδια. Ακόμη και οι κούκλες της φορούσαν Dior φορέματα. Μεγάλωσε σε επαύλεις στο Παρίσι, στην Αντίμπ, και τον Σκορπιό, το ιδιωτικό νησί του πατέρα της. 

Ενώ όμως η Χριστίνα Ωνάση ήταν μία από τις πλουσιότερες γυναίκες του κόσμου, συγκαταλέγεται και μεταξύ των πιο δυστυχισμένων. Παντρεύτηκε και χώρισε τέσσερις φορές. Έδωσε σκληρούς αγώνες να χάσει βάρος, το οποίο ωστόσο ξανάπαιρνε μετά από κάθε απογοήτευση. Οι γονείς της χώρισαν το 1959, όταν ήταν 9, και το σκάνδαλο που προέκυψε από την είδηση ότι ο πατέρας της είχε απατήσει την μητέρα της με την Μαρία Κάλλας θα έφερνε στη Χριστίνα, δια βίου αμηχανία. Η στενοχώρια της όμως ήταν μεγαλύτερη όταν ο πατέρας της παντρεύτηκε την χήρα Τζάκι Κένεντι το 1968. Η Χριστίνα Ωνάση είδε τότε την Τζάκι ως χρυσοθήρα και αναφερόταν σε αυτήν ως "η ατυχής εμμονή του πατέρα μου".

To προσωπικό της δράμα ξεκίνησε με τις απώλειες που ήρθαν από την ηλικία των 20 και κάτι. Ο αδελφός της  Αλέξανδρος, πέθανε σε αεροπορικό δυστύχημα το 1973. Ένα χρόνο αργότερα, η μητέρα της πέθανε από υπερβολική δόση ναρκωτικών (πολλοί σκέφτηκαν ότι ήταν αυτοκτονία) στο σπίτι της στο Παρίσι. Ο πατέρας της πέθανε το 1975 σε κλινική και η Χριστίνα Ωνάση μένει μόνη και θρηνεί την αγαπημένη της οικογένεια.   Η Χριστίνα βάδισε στα χνάρια της Barbara Hutton, της Gloria Vanderbilt, της Doris Duke και όλων των πλούσιων κοριτσιών των οποίων η ιδιωτική ζωή είχε γίνει δημόσια διασκέδαση. "Κάθε παραπάτημα είχε μεγεθυνθεί, κάθε δυστυχισμένη ερωτική σχέση είχε μετατραπεί σε κουτσομπολιό." 

Στη βιογραφία του Αριστοτέλη Ωνάση το 1991, "All the Pain That Money Can Buy" ο συγγραφέας William Wright αναλύει πώς ο Ωνάσης ξόδεψε 30.000 δολάρια για να στείλει ένα ιδιωτικό τζετ στην Αμερική για να πάρει τις διαιτητικές coca cola της Χριστίνας, ενώ μια άλλη φορά έστειλε ένα ελικόπτερο από την Αυστρία στην Ελβετία για να περιμαζέψει μια κασέτα με τραγούδια του Νέιβιντ Μπάουι που είχε ξεχάσει όταν είχε μείνει εκεί. Όταν ήταν πολύ απασχολημένος για να περάσει λίγο χρόνο μαζί της, ο Ωνάσης θα της έδινε μετρητά, περίπου 30.000 δολάρια το μήνα μέχρι να την ξαναδεί.

Ωστόσο,η Χριστίνα δεν επαναπαύτηκε στο εύκολο χρήμα. Μετά το θάνατο του Αριστοτέλη το 1975, αφοσιώθηκε στις επιχειρήσεις του πατέρα της στο Μονακό, και σύντομα απέδειξε σε όλους ότι ήταν μια ευφυής επιχειρηματίας. Το 1982, σύμφωνα με την εφημερίδα Los Angeles Times, ήταν η πρώτη γυναίκα που εκλέχθηκε στο διοικητικό συμβούλιο της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, ένα από τα σωματεία με τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο. Είπε κάποτε στον Peter Evans, ο οποίος έγραφε μια άλλη βιογραφία του πατέρα της, ότι της άρεσε να φοράει διαμάντια όταν έτρωγε πρωινό. "Φαίνονται τόσο όμορφα στον ήλιο το πρωί. Δεν έχετε ιδέα πόσο ερωτική βρίσκουν οι άνδρες τη δροσιά πάνω στα βράχια"

Στις 19 Νοεμβρίου 1988 σε ηλικία 37 ετών, η Χριστίνα Ωνάση βρέθηκε νεκρή στην μπανιέρα της με ένα άδειο μπουκάλι ηρεμιστικών δίπλα της. Βρισκόταν στο Μπουένος Άιρες για να παντρευτεί τον πρόεδρο της ελληνικής παροικίας της Αργεντινής, Γιώργο Τσολκμετσόγλου. Αρχικά είχε γίνει λόγος για καρδιακή προσβολή, αλλά ο γιατρός που την είχε εξετάσει λίγο πριν πετάξει για την Αργεντινή είπε ότι η καρδιά της ήταν γερή σαν αυτή ενός ταύρου. Αργότερα οι γιατροί έκαναν λόγο για πνευμονικό οίδημα, ωστόσο κανείς δεν ήταν σε θέση να πει τι το προκάλεσε. Τα αποτελέσματα της νεκροψίας δεν ανακοινώθηκαν ποτέ, ενώ ο περίγυρός της μιλούσε για τις πιο ευτυχισμένες μέρες της κληρονόμου. Ένας ακόμη θάνατος - μυστήριο στο ιστορικό της οικογένειας Ωνάση. Σύμφωνα με παλαιότερο δημοσίευμα της εφημερίδας «Τα Νέα», η πιθανότητα να πέθανε η Χριστίνα Ωνάση εξαιτίας της λήψης υπνωτικών χαπιών ή φαρμάκων διαίτης αποκλείεται. Η τοξικολογική εξέταση που πραγματοποιήθηκε δεν εντόπισε κανενός είδους ουσίες. Οσο για τις συνθήκες θανάτου της, στο πρώτο έγγραφο (21.12.1989) οι αργεντινοί δικαστές μιλούν για «λυπηρό συμβάν, στερημένο από κάθε εγκληματικότητα» ενώ στο δεύτερο (8.5.1990) αναφέρουν ότι «δεν υπάρχουν οι απαραίτητες προϋποθέσεις που θα μας έδιναν μια απόλυτη σιγουριά για να απορρίψουμε την εγκληματική ενέργεια»

Πηγή: ΕΣΤΙΑ Νέας Σμύρνης

Μια Παγκόσμια Ημέρα που... δεν θα έπρεπε να υπάρχει!

 Μια Παγκόσμια Ημέρα που...

                           δεν θα έπρεπε να υπάρχει!

Ας μεγαλώσουμε παιδιά που δεν θα χρειαστεί 

ποτέ να "αναρρώσουν" 

από τα παιδικά τους  χρόνια.....!!

Παγκόσμια Ημέρα του Άνδρα 🚹

 Η Παγκόσμια Ημέρα του Άνδρα γιορτάζεται στις 19 Νοεμβρίου κάθε χρόνο, σε περισσότερες από εβδομήντα συνολικά χώρες.

Η γιορτή της 19ης Νοεμβρίου έχει δημιουργηθεί με στόχο την υπενθύμιση της συνεισφοράς του άνδρα στον ανθρώπινο πολιτισμό και ειδικότερα στην οικογένεια, τον γάμο και την φροντίδα των παιδιών.

Παράλληλα η παγκόσμια ημέρα του Άνδρα τιμά όλους όσοι έχουν συμβάλλει σε θετικές αλλαγές ενώ στοχεύει στην ευαισθητοποίηση με ζητήματα που αντιμετωπίζουν συνήθως οι άνδρες σε παγκόσμια κλίμακα.

Η ιστορία της ημέρας

Η Παγκόσμια Ημέρα του Άντρα -ο αντίποδας της 8ης Μαρτίου, Ημέρα της Γυναίκας- είναι σχετικά σύγχρονη.

Γιορτάστηκε πρώτη φορά στις 19 Νοεμβρίου του 1999 στα νησιά Τρίνιδαδ και Τομπάγκο της Καραϊβικής. Παρότι το παγκόσμιο γεγονός υφίσταται τουλάχιστον δύο δεκαετίες πολλοί είναι εκείνοι που δεν γνωρίζουν για την παγκόσμια ημέρα.

Η Παγκόσμια Ημέρα Ανδρών τιμά τα θετικά ανδρικά πρότυπα.

Πηγή: in.gr

Books- Βιβλία

 Books- Βιβλία

Καλοί φίλοι, καλά βιβλία και μία αποκοιμισμένη συνείδηση. Αυτά είναι η ουσία μιας ευτυχισμένης ζωής.

-Μαρκ Τουαίην- 

(1835-1910, Αμερικανός συγγραφέας)

Πάντα φανταζόμουν τον παράδεισο σαν ένα είδος βιβλιοθήκης.

-Χόρχε Λουίς Μπόρχες-

(1899-1986, Αργεντινός συγγραφέας)

 

Ίσως να είχαν δίκιο που έβαλαν την αγάπη στα βιβλία . Ίσως επειδή δε θα μπορούσε να ζει πουθενά αλλού...

-Ουίλιαμ Φώκνερ-

(1897-1962, Αμερικανός συγγραφέας, Νόμπελ 1949)

Αυτοί που διαβάζουν έχουν τον κόσμο κι αυτοί που βλέπουν τηλεόραση τον χάνουν...

-Werner Herzog-

(Γερμανός σκηνοθέτης)

Το να διαβάζεις τα καλά βιβλία είναι σαν να συνδιαλέγεσαι με τους άριστους των περασμένων αιώνων...

-Καρτέσιος-

(1596-1650, Γάλλος φιλόσοφος)

Τα βιβλία είναι σαν τους καθρέφτες.

Βλέπεις μέσα τους μόνο αυτά που ήδη έχεις μέσα σου...

-Carlos Ruiz Zaf'on-

(Ισπανός συγγραφέας)

Το διάβασμα είναι για το μυαλό ότι η γυμναστική για το σώμα...

-Joseph Addison-

(1672-1719, Άγγλος συγγραφέας)

   

Το μεγαλύτερο χάρισμα είναι το πάθος για διάβασμα...

-Εντμουντ Μπερκ-

(1729-1797, Βρετανός πολιτικός φιλόσοφος)

Τα βιβλία έχουν τους ίδιους εχθρούς με τον άνθρωπο: τη φωτιά, την υγρασία, την ανοησία,  το χρόνο και τον ίδιο τους το περιεχόμενο.

-Πωλ Βαλερύ-

(1871-1945, Γάλλος ποιητής)

Οι άνθρωποι που αγαπάνε τα βιβλία δεν έχουν πολλές ανάγκες και κυρίως, δεν έχουν ηλίθιες ανάγκες...

-Βασίλης Ραφαηλίδης-

(1934-2000, Δημοσιογράφος & κριτικός)

Φοβᾶμαι...

 Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἑφτὰ χρόνια ἔκαναν πὼς δὲν εἶχαν πάρει χαμπάρι

καὶ μία ὡραία πρωία μεσοῦντος κάποιου Ἰουλίου

βγῆκαν στὶς πλατεῖες μὲ σημαιάκια κραυγάζοντας «δῶστε τὴ χούντα στὸ λαό».

Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ μὲ καταλερωμένη τὴ φωλιὰ

πασχίζουν τώρα νὰ βροῦν λεκέδες στὴ δική σου.

Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ σοῦ κλείναν τὴν πόρτα

μὴν τυχὸν καὶ τοὺς δώσεις κουπόνια καὶ τώρα

τοὺς βλέπεις στὸ Πολυτεχνεῖο νὰ καταθέτουν γαρίφαλα καὶ νὰ δακρύζουν.

Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ γέμιζαν τὶς ταβέρνες

καὶ τὰ σπάζαν στὰ μπουζούκια κάθε βράδυ καὶ τώρα τὰ ξανασπάζουν

ὅταν τοὺς πιάνει τὸ μεράκι τῆς Φαραντούρη καὶ ἔχουν καὶ «ἀπόψεις».

Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἄλλαζαν πεζοδρόμιο ὅταν σὲ συναντοῦσαν

καὶ τώρα σὲ λοιδοροῦν γιατὶ, λέει, δὲν βαδίζεις ἴσιο δρόμο.

Φοβᾶμαι, φοβᾶμαι πολλοὺς ἀνθρώπους.

Φέτος φοβήθηκα ἀκόμη περισσότερο.

*Το ποίημα είναι του Μανόλη Αναγνωστάκη

Πηγή: Διόπτρα

Φορεσιά Κάτω Παναγιάς Μ.Ασίας

Η φωτογραφία είναι από το Μουσείο προσφυγικών κειμηλίων του Μορφωτικού Συνδέσμου Φάρου Βαρβασίου Χίου

Φορεσιά Κάτω Παναγιάς Μ.Ασίας

Κόκκινα μεσοφούστανα και κοραλί πορκάκια...

Από τα κόκκινα(καφέ) βαμβάκια της περιοχής .!!!

Πηγή: Μικρασιάτες Χιος

Εσπεριδοειδή Χίου

 🍊 Τα εσπεριδοειδή Χίου παράγονται στο νησί μας ήδη από το 14ο αιώνα

🍊 Είναι μεγάλη η προσπάθεια που κάνουν οι παραγωγοί του νησιού μας να κρατούν βιώσιμη την παραγωγή τους μέχρι σήμερα

🍊 Γι αυτό είμαστε στο πλευρό τους, απορροφώντας το 100% της προσφερόμενης παραγωγής

Πηγή: KambosChiou

Χριστουγεννιάτικη Κρομμυδογωνια

 Οπως κάθε χρόνο...

Η χριστουγεννιάτικη Κρομμυδογωνια μου 🎄

💎 Ογκρέσα

💎 Μη με λησμόνει

💎 Η ζωή που έλειπε

💎 Ουρανόεσσα

💎 Φως μέσα στη θύελλα

💎 Μυρωδιά από σανίδι

💎 Μια νύχτα ακόμη

💎 Εβόρα

💎 Ακάκιε

Φωτογραφία 📷

Αυτό που κάνει τη φωτογραφία μια περίεργη εφεύρεση είναι ότι τα αρχικά υλικά με τα οποία φτιάχνεται είναι το φως και ο χρόνος.

~~Οι χρήσεις της φωτογραφίας, Τζον Μπέργκερ~~
 

Ελευθέρια Χίου

 Ελευθέρια Χίου 

11 Νοεμβρίου

1912

Χιος

Και μόνο λέγοντας, 

Κανένας τ όνομά σου

Τον περεχούν τ αρώματα

Και τα ροδόσταμά σου..."

~~Γεώργιος Δροσίνης~~

 

Άγιος Νεκτάριος Επίσκοπος Πενταπόλεως

 Γιορτάζει σήμερα 9 Νοεμβρίου, ένας αγαπημένος μου Άγιος, ο Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως. 

Χρόνια πολλά και ευλογημένα σε όλους!

Τίποτα δὲν εἶναι μεγαλύτερο ἀπὸ τὴν καθαρὴ καρδιά, γιατὶ μία τέτοια καρδιὰ γίνεται θρόνος τοῦ Θεοῦ. Καὶ τί εἶναι ἐνδοξότερο ἀπὸ τὸ θρόνο τοῦ Θεοῦ; Ἀσφαλῶς τίποτα. Λέει ὁ Θεὸς γι᾿ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν καθαρὴ καρδιά: «Θὰ κατοικήσω ἀνάμεσά τους καὶ θὰ πορεύομαι μαζί τους. Θὰ εἶμαι Θεός τους, κι αὐτοὶ θὰ εἶναι λαός μου». (Β´ Κορ. 6, 16).

Ποιοὶ λοιπὸν εἶναι εὐτυχέστεροι ἀπ᾿ αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους; Καὶ ἀπὸ ποιὸ ἀγαθὸ μπορεῖ νὰ μείνουν στερημένοι; Δὲν βρίσκονται ὅλα τ᾿ ἀγαθὰ καὶ τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στὶς μακάριες ψυχές τους; Τί περισσότερο χρειάζονται; Τίποτα, στ᾿ ἀλήθεια, τίποτα! Γιατὶ ἔχουν στὴν καρδιά τους τὸ μεγαλύτερο ἀγαθό: τὸν ἴδιο τὸ Θεό!

Πόσο πλανιοῦνται οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἀναζητοῦν τὴν εὐτυχία μακριὰ ἀπὸ τὸν ἑαυτό τους, στὶς ξένες χῶρες καὶ στὰ ταξίδια, στὸν πλοῦτο καὶ στὴ δόξα, στὶς μεγάλες περιουσίες καὶ στὶς ἀπολαύσεις, στὶς ἡδονὲς καὶ σ᾿ ὅλες τὶς χλιδὲς καὶ ματαιότητες, ποὺ κατάληξή τους ἔχουν τὴν πίκρα! Ἡ ἀνέγερση τοῦ πύργου τῆς εὐτυχίας ἔξω ἀπὸ τὴν καρδιά μας, μοιάζει μὲ οἰκοδόμηση κτιρίου σὲ ἔδαφος ποὺ σαλεύεται ἀπὸ συνεχεῖς σεισμούς. Σύντομα ἕνα τέτοιο οἰκοδόμημα θὰ σωριαστεῖ στὴ γῆ...

Ἀδελφοί μου! Ἡ εὐτυχία βρίσκεται μέσα στὸν ἴδιο σας τὸν ἑαυτό, καὶ μακάριος εἶναι ὁ ἄνθρωπος ποὺ τὸ κατάλαβε αὐτό. Ἐξετάστε τὴν καρδιά σας καὶ δεῖτε τὴν πνευματική της κατάσταση. Μήπως ἔχασε τὴν παρρησία της πρὸς τὸ Θεό; Μήπως ἡ συνείδηση διαμαρτύρεται γιὰ παράβαση τῶν ἐντολῶν Του; Μήπως σᾶς κατηγορεῖ γιὰ ἀδικίες, γιὰ ψέματα, γιὰ παραμέληση τῶν καθηκόντων πρὸς τὸ Θεὸ καὶ τὸν πλησίον; Ἐρευνῆστε μήπως κακίες καὶ πάθη γέμισαν τὴν καρδιά σας, μήπως γλίστρησε αὐτὴ σὲ δρόμους στραβοὺς καὶ δύσβατους...

Δυστυχῶς, ἐκεῖνος ποὺ παραμέλησε τὴν καρδιά του, στερήθηκε ὅλα τ᾿ ἀγαθὰ κι ἔπεσε σὲ πλῆθος κακῶν. Ἔδιωξε τὴ χαρὰ καὶ γέμισε μὲ πίκρα, θλίψη καὶ στενοχώρια. Ἔδιωξε τὴν εἰρήνη καὶ ἀπόκτησε ἄγχος, ταραχὴ καὶ τρόμο. Ἔδιωξε τὴν ἀγάπη καὶ δέχτηκε τὸ μίσος. Ἔδιωξε, τέλος, ὅλα τὰ χαρίσματα καὶ τοὺς καρποὺς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ δέχτηκε μὲ τὸ βάπτισμα, καὶ οἰκειώθηκε ὅλες τὶς κακίες ἐκεῖνες, ποὺ κάνουν τὸν ἄνθρωπο ἐλεεινὸ καὶ τρισάθλιο.

Ἀδελφοί μου! Ὁ Πολυέλεος Θεὸς θέλει τὴν εὐτυχία ὅλων μας καὶ σ᾿ αὐτὴ καὶ στὴν ἄλλη ζωή. Γι᾿ αὐτὸ ἵδρυσε τὴν ἁγία Του Ἐκκλησία. Γιὰ νὰ μᾶς καθαρίζει αὐτὴ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, νὰ μᾶς ἁγιάζει, νὰ μᾶς συμφιλιώνει μαζί Του, νὰ μᾶς χαρίζει τὶς εὐλογίες τοῦ οὐρανοῦ.

Ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἀνοιχτὴ τὴν ἀγκαλιά της, γιὰ νὰ μᾶς ὑποδεχθεῖ. Ἂς τρέξουμε γρήγορα ὅσοι ἔχουμε βαριὰ τὴ συνείδηση. Ἂς τρέξουμε καὶ ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἕτοιμη νὰ σηκώσει τὸ βαρὺ φορτίο μας, νὰ μᾶς χαρίσει τὴν παρρησία πρὸς τὸ Θεό, νὰ γεμίσει τὴν καρδιά μας μὲ εὐτυχία καὶ μακαριότητα...

Άγιος Νεκτάριος Επίσκοπος Πενταπόλεως

#Ηποίησιςεντόςμαςpost

5 φράσεις από το Μικρό πρίγκιπα που αξίζει να λέτε καθημερινά στο παιδί σας

 5 φράσεις από το Μικρό πρίγκιπα που αξίζει να λέτε καθημερινά στο παιδί σας 

🌹 Είναι δύσκολο να κρίνεις τον εαυτό σου από το να κρίνεις τους άλλους. Αν καταφέρεις να κρίνεις τον εαυτό σου σωστά, τότε είσαι πράγματι σοφός άνθρωπος.

🌹Οι άνθρωποι δε χρειάζονται παντα συμβουλές. Μερικές φορές το μόνο που χρειάζονται είναι ένα χέρι για να κρατηθούν, ένα αυτί να τους ακούσει και μία καρδιά που μπορεί να τους καταλάβει.

🌹Κάποιος βλέπει καθαρά μονο με την καρδιά. Ότι είναι ουσιαστικό είναι αόρατο για τα μάτια.

🌹 Θα είσαι μοναδικός για εμένα στον κόσμο. Θα είμαι μοναδικός για εσένα στον κόσμο.

🌹Είναι ο χρόνος που έχεις ξοδέψει για το τριαντάφυλλο σου, που κάνει το τριαντάφυλλο σου τόσο ξεχωριστό.

«Κάθε πράγμα που αγαπάς, τελικά θα το χάσεις. Όμως η αγάπη θα επιστρέψει με κάποια άλλη μορφή».

 Σε ηλικία 40 ετών ο Κάφκα έκανε τη βόλτα του στο πάρκο και συνάντησε ένα μικρό κοριτσάκι που έκλαιγε. Το κοριτσάκι είχε χάσει την κούκλα του και ήταν απελπισμένο. 

Ο Κάφκα προσφέρθηκε να τη βοηθήσει στο ψάξιμο, αλλά μέχρι να νυχτώσει δεν τη βρήκαν. Της πρότεινε να συναντηθούν την επόμενη μέρα στο ίδιο σημείο, γιατί ο ίδιος ήταν ερασιτέχνης ταχυδρόμος και θα κοίταζε μήπως είχε έρθει κάποιο σχετικό γράμμα.  

Ο Κάφκα κάθισε το ίδιο βράδυ και έγραψε ένα ωραίο γράμμα, υποτίθεται από την κούκλα, και της το διάβασε όταν συναντήθηκαν πάλι στο πάρκο. 

«Σε παρακαλώ, μην κλαις για μένα. Έφυγα βιαστικά σε ταξίδι για να γνωρίσω τον κόσμο, θα σου γράψω τις περιπέτειές μου.»

Αυτό ήταν το πρώτο από πολλά γράμματα που έδωσε ο Κάφκα στο κοριτσάκι και το ξεκίνημα μιας πολύμηνης φιλίας. 

Κάθε φορά που συναντιούνταν στο πάρκο, ο Κάφκα της διάβαζε τα γράμματα της κούκλας από όλον τον κόσμο και το κοριτσάκι μαγευόταν από τις φανταστικές αφηγήσεις: Έφτασε με καμήλες στις Πυραμίδες της Αιγύπτου, συναντήθηκε με τον Γκαουντί στη Βαρκελώνη και εξερεύνησε την Ανταρκτική. 

Μετά από καιρό, ο Κάφκα έφερε στον κοριτσάκι μια κούκλα και της είπε ότι δεν θα την ξαναέβλεπε σύντομα, γιατί τον είχαν μεταθέσει σε άλλο ταχυδρομείο. 

«Μα δεν είναι αυτή η κούκλα μου», είπε το κοριτσάκι. 

Ο Κάφκα της εξήγησε ότι η κούκλα ήταν η ίδια, απλά τα ταξίδια την είχαν αλλάξει. 

Το κοριτσάκι την κοίταξε καλά καλά για λίγα δευτερόλεπτα και στο τέλος την αγκάλιασε με όλη της τη δύναμη. 

Μετά από λίγες εβδομάδες ο σπουδαίος συγγραφέας έφυγε από τη ζωή. 

Πολλά πολλά χρόνια μετά, όταν το κοριτσάκι είχε μεγαλώσει και περιεργαζόταν την κούκλα που είχε φυλάξει ως πολύτιμο θησαυρό, βρήκε σε μια αθέατη εσοχή ένα σημείωμα που έγραψε: 

«Κάθε πράγμα που αγαπάς, τελικά θα το χάσεις. Όμως η αγάπη θα επιστρέψει με κάποια άλλη μορφή».

Φτερωτά σανδάλια

Όλοι περπατάμε.

Άλλοι χρησιμοποιούν τα πόδια κι άλλοι τον νου αλλά ποιος είναι γρηγορότερος; Αυτός που είναι διαφορετικός ή αυτός που είναι όμοιος; Διαφορετικός από ποιον; Όμοιος με ποιον;

Άραγε αν είσαι μοναδικός, μπορείς να επιβιώσεις; Και τι σημαίνει να είσαι μοναδικός; Σχετίζεται με το να είσαι αποδεκτός; Και ποιος είναι τόσο ισχυρός για να σε αποδέχεται ή να σε απορρίπτει;;

Μια μάνα μπορεί να απορρίψει; Ίσως και να μπορεί.

Και τότε αρχίζουν όλα... Με τα φτερωτά σανδάλια.

Ένα υπέροχο βιβλίο 💎📖

Τα παιδιά με αναπηρία και με ειδικές ανάγκες δεν είναι ούτε ασθενείς ούτε άτομα με ειδικές… ικανότητες.

 Είναι μωρά, νήπια, παιδιά, νέοι, με δικαιώματα στο παιχνίδι, στη φιλία, στην εκπαίδευση, στη ζωή ❤️❤️❤️
 

💝💝💝

 ~~Χρωματίστε την καρδιά σας με Αγάπη.

Γεμίστε το μυαλό σας με την Ειρήνη.

 Καλύψτε την ψυχή σας με χαρά.

Τυλίξτε τα όνειρά σας με την Ελπίδα.

Ζήστε τη ζωή σας με αυτοπεποίθηση..!~~

🖊" H νενέ, η Άννα..."

 👉"Μαρτυρίες από την Μικρασιατική καταστροφή"

🖊" H νενέ, η Άννα..."

(Κείμενο του Θανάση Αυγερινού βασισμένο σε μαρτυρία της γιαγιάς της κας  Κατερίνας Καραγκούνη)

... Η καμπάνα της εκκλησίας του χωριού χτύπησε πένθιμα... Η γιαγιά μου, η νενέ, όπως τη 

φώναζαν στη Σμύρνη, έφυγε για την γειτονιά των αγγέλων χαράματα τούτο το πρωινό. 

Χρειάστηκε να περάσουν τόσα χρόνια και μόλις σήμερα, στο τέλος της ζωής της έμαθα ότι το πραγματικό της όνομα ήταν Άννα... 

Η Άννα, η γιαγιά μου, ήταν από τη Σμύρνη. Μικρή κοπέλα ένοιωσε να χτυπά η καρδιά της για ένα παλικάρι, γειτονόπουλο στο Κορδελιό. Οι αρραβώνες δεν άργησαν να έρθουν! 

Τελευταίες μέρες του Αυγούστου και οι προετοιμασίες για τον γάμο είχαν ήδη αρχίσει. Η οικογένεια της Άννας έκανε σχέδια για πολλά μαγειρέματα, κάθε λογής φαγητά για το τραπέζι του γάμου, που θα γινόταν την επόμενη μέρα, Σάββατο 27 Αυγούστου… 

Μια ημέρα πριν τον γάμο και ενώ όλοι στο σπίτι βιαστικά ετοίμαζαν τις τελευταίες 

λεπτομέρειες για το μεγάλο γεγονός, μια φιγούρα εμφανίστηκε στην αυλή. Μια τσιγγάνα εμφανίστηκε από το πουθενά… 

"Ποιά είναι η νύφη;", ρώτησε. "Θέλεις, καλή μου, να σου πω την μοίρα σου;" 

Κανείς δεν της έδωσε σημασία ...ήταν όλοι πολύ απασχολημένοι. Άλλωστε, τι θα μπορούσε να τους πει μια τσιγγάνα πριν τον γάμο; Μάλλον να επωφεληθεί από την χαρά και την ένταση της οικογένειας για λίγα χρήματα… 

"Καλέ, ακούστε με να σας πω τη μοίρα", επέμενε η τσιγγάνα. 

"Άντε μωρ' συ Αννάκι, κάτσε να σου πει να τελειώνουμε, γιατί αλλιώς δεν θα ησυχάσουμε από δαύτη", της είπε η μαμά της. 

Η τσιγγάνα τράβηξε με σιγουριά το δεξί χέρι της Άννας κοντά της. "Εσύ, κυρά μου", αναφώνησε με ένταση η τσιγγάνα, "θα πάρεις άντρα από τη Μαύρη Θάλασσα". Μεμιάς όσοι άκουσαν τι είπε στη νύφη η γριά τσιγγάνα, γέλασαν δυνατά. Έμεναν λίγες μόνο ώρες πριν το γάμο, την επόμενη μέρα με τον Σμυρνιό αρραβωνιαστικό της... 

 

Αποκαμωμένη όλη η οικογένεια από την κούραση και τις ετοιμασίες του γάμου, αποτραβήχτηκαν στα δωμάτιά τους για λίγη ξεκούραση. Πριν καλά καλά αποκοιμηθούν, οι καμπάνες των εκκλησιών άρχισαν να ηχούν ασταμάτητα για να ενημερώσουν τους Έλληνες της Σμύρνης για το μεγάλο κακό που είχε μόλις αρχίσει. 

Δυνατές φωνές γεμάτες φόβο και απόγνωση ακούγονταν παντού. "Μπήκαν οι Τούρκοι!", 

"Μπήκαν οι Τούρκοι!". Ποδοβολητά, φωνές, αλαλαγμοί γέμισαν τη νύχτα... Παντού φωτιές και καπνοί, λεηλασίες, βιαιοπραγίες. Ο θάνατος σε κάθε γωνιά της πόλης, και διωγμοί, διωγμοί χωρίς οίκτο… Η κακή πλευρά της ανθρώπινης φύσης ξεχύθηκε μονομιάς σαν ποταμός πάνω στους Έλληνες της Σμύρνης. 

Η Άννα κατάφερε να σωθεί ακολουθώντας την οικογένειά της στην Ελλάδα. Ο αρραβωνιαστικός της, ο Φώτης, χάθηκε και αυτός μέσα στην αναμπουμπούλα ...δεν πρόλαβαν να πούνε ούτε μια λέξη, ούτε μια αγκαλιά... Κανείς δεν έμαθε τι απέγινε... 

Κάποια χρόνια πέρασαν. Η Άννα ζούσε πλέον με συγγενείς της στην Ελασσόνα. Ο Αναστάσης, ένας καλός άνθρωπος από τον Πόντο, την Τραπεζούντα, την ερωτεύτηκε, την 

αγάπησε βαθιά... δεν τον ήθελαν όμως για γαμπρό και αναγκάστηκε να την κλέψει! Η ζωή κυλούσε ήρεμα πλέον για την Άννα στην Ελασσόνα, έχοντας αποκτήσει ήδη το πρώτο παιδί. Μόνο κάποιες φορές η Άννα ζητούσε από τον Αναστάση να πηγαίνουν στη θάλασσα, στον Αγιόκαμπο. 

Την έβλεπαν να στέκεται σιωπηλή και να κοιτάζει στον ορίζοντα, στην Ανατολή, εκεί που 

ουρανός και θάλασσα γίνονται ένα… Δεν ξέρω αν της άρεσε απλά να νιώθει την αύρα της 

θάλασσας, όπως τότε στη Σμύρνη, να γεύεται την μυρωδιά της, ή πάλι αν περίμενε να δει κάτι... Κάποιες φορές νόμιζε ότι κάτι είδε, μια αχνή φιγούρα καραβιού ...η καρδιά της σκιρτούσε, τα μάτια της έλαμπαν ξαφνικά ...μετά οι ώμοι της χαμήλωναν, με βλέμμα χαμένο 

κάπου στον ορίζοντα γύριζε και με αχνό χαμόγελο στα χείλη, έφευγαν πίσω για το χωριό. 

Η μοίρα όμως κάθε ανθρώπου επιφυλάσσει πολλά ...το ίδιο και για τον Φώτη, τον πρώην 

αρραβωνιαστικό της Άννας. Είχε καταφέρει να σωθεί από θαύμα! Ποτέ δεν ξέχασε την αγαπημένη του Άννα. Γύρισε, έψαξε, πάσχισε να βρει την Άννα και τέλος τα κατάφερε! 

Ένα πρωί έφτασε στην Ελασσόνα. Με αγωνία και μεγάλο χτυποκάρδι σταμάτησε στον φούρνο της πλατείας. 

"Γνωρίζετε κάποια Άννα που ήρθε από τη Σμύρνη πριν λίγα χρόνια;" ρώτησε με έκδηλη 

αγωνία. 

Ο φούρναρης τον κοίταξε με ενδιαφέρον. 

"Είσαστε συγγενής; Θα χαρεί πολύ να δει δικούς της ανθρώπους από τη Σμύρνη" απάντησε ο φούρναρης. 

Ναι, ναι! αποκρίθηκε ο Φώτης γεμάτος χαρά! 

"Η Άννα είναι εξαιρετική κοπέλα", του εκμυστηρεύτηκε ο φούρναρης. "Βρήκε μάλιστα έναν 

καλό άνθρωπο, τον Αναστάση από τον Πόντο", συνέχισε να του εξιστορεί ο φούρναρης ..."την έκλεψε μια νύχτα! Οι δικοί της δεν τον ήθελαν γιατί ήταν αρκετά μεγαλύτερος"… "Τώρα όλα καλά, έχουν και ένα μικρό παιδάκι και μάλλον ετοιμάζονται για το δεύτερο"…συμπλήρωσε. 

Ο Φώτης χαμήλωσε το βλέμμα του... ένας κόμπος στο λαιμό δεν τον άφηνε να ανασάνει, ένα σφίξιμο στη καρδιά τον έκανε να γίνει άσπρος σαν πανί... "Συμβαίνει κάτι κύριε;", ρώτησε ο φούρναρης. "Τίποτα, τίποτα". Βγήκε από το φούρνο και κατηφόρισε τον δρόμο με μάτια θαμπωμένα από τα δάκρυα… Στεναχωρήθηκε πολύ..., πόνεσε πολύ... Τα όνειρα μιας ζωής γκρεμίστηκαν σε μια στιγμή... 

Δεν προσπάθησε πότε να τη δει, δεν ήθελε να ταράξει τη ζωή της... 

 

Η αληθινή αγάπη που νιώθουμε για κάποιον πολλές φορές απαιτεί να κάνεις θυσίες, ακόμα και αν η καρδιά σου λέει άλλα... 

Ποτέ δεν θα μάθαινε για τα σιωπηλά αγναντέματα της Άννας, εκεί στην παραλία στον 

Αγιόκαμπο… 

Και η Άννα δεν θα μάθαινε ποτέ ότι η πρώτη της αγάπη ήρθε ξανά τόσο κοντά αλλά και τόσο μακριά…

Πηγή: ΕΣΤΙΑ Νέας Σμύρνης

Φθινοπωρινά φύλλα 🍂

 

Φθινοπωρινά φύλλα 🍂παντού για να μας θυμίζουν τον κύκλο των εποχών

 και τον κύκλο της ζωής, τη φθορά και την αναγέννηση.🍂🍂🍂

🐝🐝🐝

 Μην αλλάζετε αυτό που είστε για κανέναν εξυπνάκια. 

Συνήθως αυτό που έχουμε διαφορετικό 

είναι και αυτό που μας κάνει τόσο ξεχωριστούς...💎

Πηγή: Μαρίνα Γιώτη

Μελλισσάκια στα θρανία 🐝🐝

Ένα σώμα είναι όμορφο....

 Ένα σώμα είναι όμορφο. Με οριζόντια ή κάθετη ρίγα. Χωρίς ρίγα.

 Με λουλούδια και με prints. Μέσα σε μια στενή ή φαρδιά μπλούζα. Μακριά ή κοντή.

Το αγαπάμε όπως ακριβώς είναι για όλα αυτά που κάνει για εμάς. Συνέχεια, καθημερινά.

Κανένα bullying δεν είναι επιτρεπτό. Το bullying γεννά κι άλλους bullies.

Εμείς ας σκορπάμε καθημερινά αγάπη. Σε όλους.

 Και πρώτα απ’ όλα στον εαυτό μας.

Πηγή: Dioptrabooks

βιβλία και ανοιχτούς ορίζοντες!

Έναν όμορφο γλυκό Νοέμβρη! 

Με πολλά βιβλία και τους ορίζοντες ανοιχτούς!

Πηγή : #dioptrabooks

 

Στιγμές💎

 Αυτό που μένει στη ζωή, δεν είναι τα υλικά,αλλά οι αναμνήσεις των στιγμών που έζησες και σε έκαναν ευτυχισμένο.💎🌹

 Ο πλούτος σου δεν είναι σε χρηματοκιβώτιο, αλλά στο μυαλό σου.💎

 Είναι στα συναισθήματα που ένιωσες μέσα στην ψυχή σου.💝