Σε ηλικία 40 ετών ο Κάφκα έκανε τη βόλτα του στο πάρκο και συνάντησε ένα μικρό κοριτσάκι που έκλαιγε. Το κοριτσάκι είχε χάσει την κούκλα του και ήταν απελπισμένο.
Ο Κάφκα προσφέρθηκε να τη βοηθήσει στο ψάξιμο, αλλά μέχρι να νυχτώσει δεν τη βρήκαν. Της πρότεινε να συναντηθούν την επόμενη μέρα στο ίδιο σημείο, γιατί ο ίδιος ήταν ερασιτέχνης ταχυδρόμος και θα κοίταζε μήπως είχε έρθει κάποιο σχετικό γράμμα.
Ο Κάφκα κάθισε το ίδιο βράδυ και έγραψε ένα ωραίο γράμμα, υποτίθεται από την κούκλα, και της το διάβασε όταν συναντήθηκαν πάλι στο πάρκο.
«Σε παρακαλώ, μην κλαις για μένα. Έφυγα βιαστικά σε ταξίδι για να γνωρίσω τον κόσμο, θα σου γράψω τις περιπέτειές μου.»
Αυτό ήταν το πρώτο από πολλά γράμματα που έδωσε ο Κάφκα στο κοριτσάκι και το ξεκίνημα μιας πολύμηνης φιλίας.
Κάθε φορά που συναντιούνταν στο πάρκο, ο Κάφκα της διάβαζε τα γράμματα της κούκλας από όλον τον κόσμο και το κοριτσάκι μαγευόταν από τις φανταστικές αφηγήσεις: Έφτασε με καμήλες στις Πυραμίδες της Αιγύπτου, συναντήθηκε με τον Γκαουντί στη Βαρκελώνη και εξερεύνησε την Ανταρκτική.
Μετά από καιρό, ο Κάφκα έφερε στον κοριτσάκι μια κούκλα και της είπε ότι δεν θα την ξαναέβλεπε σύντομα, γιατί τον είχαν μεταθέσει σε άλλο ταχυδρομείο.
«Μα δεν είναι αυτή η κούκλα μου», είπε το κοριτσάκι.
Ο Κάφκα της εξήγησε ότι η κούκλα ήταν η ίδια, απλά τα ταξίδια την είχαν αλλάξει.
Το κοριτσάκι την κοίταξε καλά καλά για λίγα δευτερόλεπτα και στο τέλος την αγκάλιασε με όλη της τη δύναμη.
Μετά από λίγες εβδομάδες ο σπουδαίος συγγραφέας έφυγε από τη ζωή.
Πολλά πολλά χρόνια μετά, όταν το κοριτσάκι είχε μεγαλώσει και περιεργαζόταν την κούκλα που είχε φυλάξει ως πολύτιμο θησαυρό, βρήκε σε μια αθέατη εσοχή ένα σημείωμα που έγραψε:
«Κάθε πράγμα που αγαπάς, τελικά θα το χάσεις. Όμως η αγάπη θα επιστρέψει με κάποια άλλη μορφή».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου