Φιλία

Φιλία

Εκεί στις χαρές, εκεί και στις λύπες, εκεί στα χαμόγελα αλλά και στα δάκρυα. 

Αυτό άλλωστε είναι φιλία. 

Να σε χτυπούν απαλά στην πλάτη για να προχωρήσεις δίχως φόβο, αφού βρίσκονται εκείνοι πίσω σου για να σου φυλούν τα νώτα, αλλά και για να συμμαζέψουν τα σπασμένα κομμάτια σου, όταν η ζωή γίνεται γυαλί κι ορμάει να σε κόψει.

Σπέρνεις μαζί τους ελπίδες που άλλες θα μαραίνονται κι άλλες θ ανθίζουν σαν πολύχρωμα λουλούδια.

Οι φίλοι είναι εκεί.

Να σε μαλώνουν σαν μικρό παιδί κι ύστερα να σε πάρουν αγκαλιά και να σε κανακέψουν.

Ν ανοίξουν μονοπάτια όταν οι δρόμοι σας ξεμακραίνουν, να χτίσουν γέφυρες με πέτρες σμιλεμένες από αγάπη. Όχι μόνοι τους.  Μ' εσένα απέναντί τους και στο πλάι τους.

Με υπερηφάνεια και γενναιοδωρία. Γιατί δε μπορείς να είσαι καλός φίλος αν δεν είσαι γενναιόδωρος. 

Στην πορεία της ζωής  μας θα υπάρξουν άνθρωποι που τους λογίσαμε φίλους και κάναμε λάθος. 

Μπορεί να μην εκτίμησαν αυτά που πήραν από εμάς, αλλά το μάθημα που μας έδωσαν ήταν εξίσου σπουδαίο.

Ο πατέρας μου, θέλοντας να δείξει την αξία των φίλων, έλεγε:  

"Πρέπει να κοσκονίζεις προσεκτικά το χνούδι μέχρι να ξεχωρίσει το καλό σιτάρι".

Πηγή: Από το βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα

 #Ακάκιε