Τρύγος
Τρυγητή συνηθίζουν να αποκαλούν οι Έλληνες, ειδικά στις γεωργικές ζώνες, τον Σεπτέμβριο, διότι σε όλες τις αμπελουργικές περιοχές συντελείται η συγκομιδή του καρπού της αμπέλου που θα μετουσιωθεί σε κρασί μέσα από τη διαδικασία της οινοποίησης.
Αν επισκεφθείτε αυτές τις μέρες κάποια από τα χωριά της Χίου θα αισθανθείτε τη μυρωδιά του φρέσκου μούστου και αν το ζητήσετε οι φιλόξενοι Χιώτες θα σας κάνουν μετόχους της διαδικασίας. Ο τρυγητός του σταφυλιού πάντα προσέλκυε τα φώτα της δημοσιότητας.
Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, η διαδικασία έπαιρνε διαστάσεις πανηγυριού στο οποίο συµµετείχε ολόκληρος ο οικισμός του αμπελώνα. Όσο όμως τα χρόνια περνούν, το τελετουργικό χάνεται μαζί µε τα παραδοσιακά πατητήρια και τα τραγούδια και αποµένoυν το ομαδικό πνεύμα των τρυγητών, οι μυρωδιές από τις αναθυμιάσεις και η αγωνία του καλλιεργητή.
Ο τρύγος, ξέχωρα από το διαδικαστικό των ημερών του Σεπτεμβρίου, αντανακλά και µια συνολική πορεία στο ηµερολόγιο του αμπελώνα µε τις επιδράσεις του καιρού να αντικατοπτρίζονται ξεκάθαρα στον καρπό της γης. Το σταφύλι που θα τρυγηθεί θα γίνει μετέπειτα κρασί και θα είναι στις περισσότερες των περιπτώσεων χρονολογημένο, αντανακλώντας ότι καλό ή κακό είχε να του προσφέρει η συγκεκριμένη χρονιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου