"ελπίζω"

 Δε μπορούμε και δεν γίνεται σε αυτό το κόσμο να είμαστε πάντα καλά. Δεν γίνεται πάντα να χαμογελάμε, να ελπίζουμε και να πιστεύουμε.

Θα έρθουν στιγμές κλονισμού, θλίψης και κατάρρευσης.

Μην νιώθεις ενοχές. Μην νιώθεις ότι «δεν πρέπει…»

Δεν υπάρχει "πρέπει" και "μη" σε καθαρά ανθρώπινες διαδικασίες.

Είσαι άνθρωπος κι εάν αυτό το καταλάβεις σε κάνει θεϊκό.

Επειδή μπορείς να πέσεις μπορείς να σηκωθείς.

Επειδή μπορείς να κλάψεις μπορείς να γελάσεις.

Επειδή μπορείς να αμαρτήσεις μπορείς ν' αγιάσεις.

Επειδή μπορείς να πας στην κόλαση αξίζεις τον παράδεισο.

Μην αρνείσαι τα δύσκολα. Μην κρύβεσαι από τα δυσάρεστα.

Όλα είναι εδώ, όλα είναι ζωή, όλα είναι δρόμος εάν το θες.

Ξέρω αρετές που σε πάνε στην κόλαση και αμαρτίες που σου χαρίζουν τον παράδεισο.

Τίποτε δεν είναι μόνο άσπρο και τίποτε μόνο μαύρο, τα πάντα είναι πολύχρωμα, θαυμαστά και βαθιά πνευματικά. Ένα γέλιο κι ένα δάκρυ είναι το ίδιο θεϊκό.

Αγκάλιασε και αποδέξου τις στιγμές που δυσκολεύεσαι.

Που δεν έχεις όρεξη για τίποτε και κανέναν.

Που θέλεις να μείνεις μόνος και μόνη στο κρεβάτι σου.

Δώσε στον εαυτό σου το δικαίωμα να πέσει.

Μην θες με το ζόρι να τον κρατάς όρθιο, μην τον εξαντλείς.

Δεν θα είσαι έτσι για πολύ. Δεν θα κρατήσει για πάντα.

Νύκτα είναι θα ξημερώσει.

Μην αρνείσαι αυτό που συμβαίνει και μην θες να το διώξεις σώνει και καλά. Αποδέξου τα ουρλιαχτά σου για να γίνουν προσευχές.

Αποδέξου την αδυναμία κι ο Θεός θα την κάνει δύναμη. 

Πες απόψε "δεν μπορώ" για να καταφέρεις αύριο να πεις "ελπίζω"...

-π. Λίβυος-