2023🫶----->2024🙏🌹

2023!🫶

Απολογισμός 🫶

Μια όμορφη χρόνια με τα ωραία και τ άσχημά της. 

Με όμορφους ανθρώπους και όμορφες εμπειρίες.

Με  τα άτομα που αγαπώ και νοιάζομαι να είναι καλά!

Με όμορφα κλικ📷 κι ακόμα πιο βελτιωμένα.

Με υπομονή, ελπίδα, αισιοδοξία και πάνω απ' όλα υγεία όλα ξεπερνιουνται.

Εμείς φτιάχνουμε όμορφη μια χρονιά κι όχι η γκρίνια, η κακομοιριά για τα πάντα. 

Με ταπεινότητα, απλότητα και με το να απολαμβάνουμε τις μικρές καθημερινές στιγμές της ζωής!

                                     

 Αναστασία 💝💝

2024 ευχές για μία όμορφη χρόνια

με υγεία, 💎χαμόγελα,🙂 όμορφες στιγμές, 🎉αισιοδοξία, ✨ελπίδα, περπατημα💎  πολλα βιβλία και...καμια απωλεια...!! 🎅✨🎄🌟

~~Μην ψάχνεις σε μεγάλα λιμάνια

να βρεις την ευτυχία, τη γαλήνη ,

και την ηρεμία...

Εκεί μέσα στη μικρή λιμνούλα του

σπιτιού σου και των ανθρώπων

που αγαπάς θα την βρεις........!

Όλα Καλά Θα Πάνε.... ~~❤️

 

Καλά Χριστούγεννα με υγεία 🫶🎄

Η τρυφερότητα είναι η πιο σεμνή μορφή αγάπης. Είναι το είδος της αγάπης που δεν εμφανίζεται στις γραφές ή στα Ευαγγέλια, αυτή η αγάπη στην οποία δεν ομνύει κανείς, τα λόγια της οποίας κανείς δεν παραθέτει. Δεν έχει ειδικά εμβλήματα ή σύμβολα, δεν οδηγεί στο έγκλημα ούτε προκαλεί φθόνο.

Εμφανίζεται όταν παρατηρούμε προσεκτικά από κοντά μια άλλη ύπαρξη, κάτι που δεν είναι ο "εαυτός" μας.

Η τρυφερότητα είναι αυθόρμητη και ανιδιοτελής: πάει πολύ παραπέρα από την όμοιά της ενσυναίσθηση. Αντιθέτως, πρόκειται για τη συνειδητή, αν και ίσως λιγάκι  μελαγχολική, κοινή μοιρασιά της μοίρας.

Η τρυφερότητα είναι η βαθιά συναισθηματική έγνοια για μια άλλη ανθρώπινη ύπαρξη, για την ευθραυστότητά της, για τη μοναδική φύση της  και για την έλλειψη ανοσίας της στα βάσανα και στις επιδράσεις του χρόνου. 

Η τρυφερότητα αντιλαμβάνεται τους δεσμούς που μας ενώνουν, τις ομοιότητες και την ταύτισή μας. Είναι μια μορφή θέασης που δείχνει τον κόσμο ζωντανό, διασυνδεδεμένο, συνεργαζόμενο και εξαρτώμενο από τον εαυτό του.

| Olga Tocarczuk | Απόσπασμα από τη διάλεξή  της με τίτλο "Ο τρυφερός αφηγητής" στο πλαίσιο της βράβευσής της με το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2018 • Περιλαμβάνεται ως επίμετρο στο μυθιστόρημά της "Πλάνητες" | μτφρ.: Αλεξάνδρα Δ. Ιωαννίδου | εκδόσεις Καστανιώτη |

| Illustration: Anita Jeram,  Magical Christmas |

 

τίποτα πιο αληθινό από Αυτόν..

 «Ένα άλλο βράδυ τον άκουσα να κλαίει δίπλα. Χτύπησα την πόρτα και μπήκα. Μου ‘δειξε πάνω στο κομοδίνο ένα μικρό ξύλινο σταυρό. “Είδες – μου λέει – γεννήθηκε η ευσπλαχνία”.

Έσκυψα τότε το κεφάλι κι έκλαψα κι εγώ. 

Γιατί θα περνούσαν αιώνες και αιώνες και δε θα ‘χαμε να πούμε τίποτα ωραιότερο απ’ αυτό.» 

Τάσος Λειβαδίτης 

[..και πραγματικά σε συναρπάζει το γεγονός πως μετά από 2000 και χρόνια, δεν έχουμε τίποτα ωραιότερο από αυτό..τίποτα πιο ιερότερο από αυτό..τίποτα πιο αληθινό από Αυτόν..]

Πηγή: Η Ποίησις Εντός Μας

Καλά Χριστούγεννα!🎄

 

Μέρα που δέχεσαι ευχές, δέξου και μια από μένα, 

χρόνια πολλά, χρόνια καλά, χρόνια ευτυχισμένα! 

Ν αναστηθεί το χαμόγελο στα χείλη των ανθρώπων,

 να ζεστάνει τις παγωμένες καρδιές τους

 και να χαρίσει σ' αυτούς που αγωνίζονται την ζωή που τους αξίζει. 

Καλά Χριστούγεννα!🎄

Η αγάπη...

 Η αγάπη μακροθυμεί,

χρηστεύεται, 

η αγάπη ου ζηλοί, 

η αγάπη ου περπερεύεται, 

ου φυσιούται, 

ουκ ασχημονεί, 

ου ζητεί τα εαυτής, 

ου παροξύνεται, 

ου λογίζεται το κακόν, 

ου χαίρει επί τη αδικία, 

συγχαίρει δε τη αληθεία, 

πάντα στέγει, 

πάντα πιστεύει, 

πάντα ελπίζει, 

πάντα υπομένει. 

Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.

| Προς Κορινθίους Α’ Επιστολή του Αποστόλου Παύλου | Καινή Διαθήκη |

{ Ευχαριστούμε για την αγάπη. Καλά Χριστούγεννα σε όλους! }

Πηγή: βιβλιοπωλείο το μικρό καράβι 

Μου φτάνει...

 Μου φτάνει που οι εβδομάδες κρύβουν Κυριακές για το τέλος τους!

Μου φτάνει που τα χρόνια φυλάνε Χριστούγεννα για το τέλος τους!

~~Οδυσσέας Ελύτης~~

Λίγο πριν τα Χριστούγεννα

 Σε μένα τα λέω...

Λίγο πριν τα Χριστούγεννα, κοίτα να τακτοποιηθείς.

Κοίτα να τα βρεις με όσους είσαι μαλωμένος.

Κοίτα να πεις τα "σ’ αγαπώ", τα "ευχαριστώ" και τα "συγγνώμη" που χρωστάς.

Κοίτα να συγχωρέσεις…

Λίγο πριν τα Χριστούγεννα, κοίτα να ξεσφίξεις τη γροθιά. 

Κοίτα να χαλαρώσεις τα θυμωμένα φρύδια και τα μουτρωμένα χείλη.

Λίγο πριν τα Χριστούγεννα, κοίτα να απλώσεις χέρι σε άνθρωπο που έχει ανάγκη.

Ξέρεις…

Είναι ντροπή, ένας Θεός να γεννιέται φτωχός, μέσα στο κρύο, χωρίς τίποτα, και εσύ, που τα έχεις όλα, να πνίγεσαι Χριστουγεννιάτικα μέσα στον εγωισμό σου…

Άγιος Νικόλαος το νησί, Βροντάδος 2023

 Άγιος Νικόλαος το νησί, Βροντάδος 2023

Και του χρόνου με υγεία 🙏⚓

Χρόνια πολλά σε όσους οσες γιορτάζουν σήμερα 🌹🎉

Καλά ταξίδια και γαλήνιες θάλασσες στους ναυτικούς 🙏⚓

Αγίου Νικολάος, επισκόπου Μύρων της Λυκίας

 Φέτος στα τέλη Αυγούστου το εκδρομικό μας αξιώθηκε να επισκεφθεί τον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου επισκόπου Μύρων της Λυκίας, ένα προσκύνημα, τάμα ζωής! 

Ο Νικόλαος γεννήθηκε στις 15 Μαρτίου του 270 στα Πάταρα της Λυκίας (σημερινό Γκελεμίς Τουρκίας) από γονείς ευσεβείς και πλούσιους και έτυχε επιμελημένης μόρφωσης. Αφού μοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς, χειροτονήθηκε ιερέας και αγωνίστηκε για τη διάδοση της χριστιανικής πίστης, προστατεύοντας συγχρόνως κάθε αδύνατο, πάσχοντα ή αδικούμενο. Η άνοδός του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο των Μύρων της Λυκίας (σημερινό Ντεμρέ Τουρκίας), προκάλεσε την οργή των ειδωλολατρών, οι οποίοι των συνέλαβαν και τον υπέβαλαν σε βασανιστήρια.

Αποφυλακίστηκε μετά την επικράτηση του Μεγάλου Κωνσταντίνου και αφοσιώθηκε στο ποιμαντικό του έργο. Έλαβε μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας (325), όπου διαμορφώθηκε εν πολλοίς το χριστιανικό δόγμα, με την καταδίκη της αίρεσης του Αρείου. Εκοιμήθη εν ειρήνη στις 6 Δεκεμβρίου του 343. Μετά την κοίμησή του ονομάστηκε «μυροβλύτης», επειδή τα λείψανά του άρχισαν να αναβλύζουν άγιο μύρο. Στον Άγιο Νικόλαο αποδίδονται και πολλά θαύματα.

Το μεγαλύτερο μέρος των λειψάνων του βρίσκονται σήμερα στη Βασιλική του Αγίου Νικολάου στο Μπάρι της Ιταλίας κι ένα μέρος τους στον ναό του Αγίου Νικολάου στο νησάκι Λίντο της Βενετίας. Η μεταφορά τους στην Ιταλία έγινε επί βυζαντινού αυτοκράτορος Αλεξίου Β' Κομνηνού (1180-1183), όταν τα Μύρα κατακτήθηκαν από τους Σελτζούκους Τούρκους και υπήρχε κίνδυνος να τα καταστρέψουν.

Στην ελληνική λαϊκή παράδοση η εορτή του Αγίου Νικολάου αποτελεί το τέλος του εορταστικού τριημέρου που ονομάζεται «Νικολοβάρβαρα» και είναι ταυτισμένα με το δυνατό κρύο και τις άσχημες καιρικές συνθήκες. Σχετικές οι παροιμίες: «άε Βαρβάρα φύσα, άε Σάββα βρέξον, αε Νικόλα σόντσον (χιόνισε)» (ποντιακή), «Τα Αγιονικολοβάρβαρα ή βρέχει ή χιονίζει» και «Βαρβαρίτσες, Νικολίτσες, όπου να’σαι μέσα να’σαι».

Ο Άγιος Νικόλαος τιμάται ιδιαίτερα σε όλο τον ελληνικό χώρο από τους ανθρώπους της θάλασσας. Είναι προστάτης των ναυτικών, του Πολεμικού και του Εμπορικού Ναυτικού. Είναι ο πολιούχος Άγιος της Αλεξανδρούπολης, του Βόλου, του Γαλαξειδίου, της Κοζάνης, του Πολύγυρου, της Σητείας και της Σύρου.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/737

Χρόνια Πολλά κι ευλογημένα στους εορτάζοντες και γαλήνιες θάλασσες για τους ναυτικούς μας που εορτάζουν τον Προστάτη Άγιό τους.

Mαγεία

 Tη μαγεία μπορείς να τη βρεις παντού, 

αρκεί να ξοδέψεις λίγο χρόνο για να την ψάξεις! 

~Tom Ryan~

Τα μπισκότα

 Τα μπισκότα

  Μια νεαρή κυρία περίμενε την πτήση της στην αίθουσα αναμονής ενός μεγάλου αερολιμένα. Επειδή έπρεπε να περιμένει πολλές ώρες, αποφάσισε να αγοράσει ένα βιβλίο για να περάσει η ώρα. Αγόρασε επίσης κι ένα πακέτο μπισκότα. Κάθισε σε μια πολυθρόνα, στην αίθουσα VIP του αερολιμένα, για να διαβάσει με ησυχία. Δίπλα από την πολυθρόνα βάζει τα μπισκότα της, ενώ ένας άνδρας που κάθισε στο διπλανό κάθισμα, άνοιξε το περιοδικό του και άρχισε να διαβάζει.

Όταν πήρε το πρώτο μπισκότο, ο άνδρας πήρε κι αυτός άλλο ένα.

Αισθάνθηκε ενοχλημένη αλλά δεν είπε τίποτα. Σκέφτηκε:

“Τι νεύρα έχω! Εάν ήμουν σε κατάλληλη διάθεση θα τον χτυπούσα που τόλμησε!”

Για κάθε μπισκότο που έπαιρνε, ο άνδρας έπαιρνε κι αυτός άλλο ένα.

Αυτό την εξαγρίωνε αλλά δεν θέλησε να κάνει σκηνή. Όταν έμεινε μόνο ένα μπισκότο, σκέφτηκε: «Ααα… Τι θα κάνει αυτός ο καταχραστής τώρα;”

Τότε, ο άνδρας, παίρνει το τελευταίο μπισκότο, το κόβει στη μέση, δίνοντας της το ένα μισό. Ααα! Αυτό ήταν πάρα πολύ

Ήταν πολύ πάρα πολύ θυμωμένη τώρα!

Σε μια στιγμή, πήρε το βιβλίο της, τα πράγματά της και όρμησε στην αίθουσα επιβίβασης. Όταν κάθισε στο κάθισμά της, μέσα στο αεροπλάνο, έψαξε την τσάντα της για να πάρει τα γυαλιά της, και, προς μεγάλη της έκπληξη, το πακέτο με τα μπισκότα της ήταν εκεί, άθικτο, κλειστό! Αισθάνθηκε τόσο ντροπιασμένη!! Συνειδητοποίησε ότι έκανε λάθος…

Είχε ξεχάσει ότι τα μπισκότα της δεν τα είχε βγάλει από την τσάντα της.

Ο άνδρας είχε μοιραστεί τα μπισκότα του μʼ αυτήν, χωρίς κανένα συναίσθημα θυμού ή πίκρας … ενώ αυτή ήταν πολύ θυμωμένη, σκεπτόμενη ότι μοιραζόταν τα μπισκότα της μʼ αυτόν.

Και τώρα δεν υπήρχε καμία πιθανότητα να εξηγήσει… ούτε να ζητήσει συγγνώμη.