~Πρίγκηπος~

 Ιδανικές αυτό τον καιρό είναι οι βόλτες και οι "αποδράσεις" στα εξοχικά προάστια της Πόλης αλλά και στα Νησιά, τα ξακουστά Πριγκηπόννησα!

Επί τούτου λοιπόν και για τις επόμενες τρείς ημέρες θα κάνουμε ένα μίνι αφιέρωμα στην Πρίγκηπο, την Χάλκη, την Αντιγόνη και την Πρώτη, τα μαργαριτάρια του Μαρμαρά.

~ΠΡΙΓΚΗΠΟΣ~

Ἡ Πρίγκηπος εἶναι τὸ μεγαλύτερον ἀπὸ τὰ τέσσαρα νησιὰ τῶν Πριγκηποννήσων.Το νησί αναφέρεται από τον Αριστοτέλη ως «η κυρίως Δημόνησος», μιας και «Δημόνησοι» αποκαλούνταν στην αρχαιότητα τα Πριγκηπόνησα, από κάποιον πρώτο οικιστή ονόματι «Δημόνησο». Ο Σουλτάνος παραχώρησε την επικαρπία των Πριγκηπονήσων στον Καπουδάν πασά, τον αρχιναύαρχο του οθωμανικού στόλου. Αυτός έκτισε έναν πύργο, του οποίου τα ερείπια σώζονταν κοντά στον Άγιο Νικόλαο ως το 1980. Τον 16ο αιώνα ο Γάλλος περιηγητής Pierre Gylli αναφέρει ότι εκτός από τις αρχαίες Καρυές, είχε αρχίσει να αναπτύσσεται στα βορειοανατολικά του νησιού ένας νέος οικισμός, η σημερινή «Χώρα».Στα μέσα του 19ου αιώνα μια πυρκαγιά κατέκαυσε τις παλιές γειτονιές της Χώρας, που βρίσκονταν γύρω από τον πλάτανο.Παράλληλα, η τοπική κοινότητα κτίζει και συντηρεί σχολεία αγοριών και κοριτσιών, ανακαινίζει τους ναούς, φροντίζει για τους ανήμπορους, τους γέροντες και τα ορφανά και γενικά λειτουργεί ένα σύστημα κοινωνικής μέριμνας. Επίσης, λειτουργούσαν δύο ιδιωτικά σχολεία: του Φωτίου και του Τριανταφυλλίδου με 42 μαθητές. Με το τέλος του αιώνα στην Πρίγκηπο κατοικούσαν 15.000 κάτοικοι, κυρίως Έλληνες. Το τέλος της «ανέμελης» αυτής περιόδου θα ξεκινήσει με την έναρξη των βαλκανικών πολέμων, το 1912. 

Στο νησί απο το 1904 μέχρι το 1964 λειτούργουσε το Εθνικό Ορφανοτροφείο Πριγκήπου που είχε φιλοξενήσει συνολικά 5000 μαθητές κι αποτελεί το μεγαλύτερο ξυλινο κτήριο στην Ν.Α. Ευρώπη. Μετα απο δεκαετία δικαστικών αγώνων περιήλθε ξανά στα χέρια της Ομογένειας και χρήζει επισκευής.

Πηγή: Ήθη και έθιμα της Πόλης