«ΤΟΥΜΠΕΚΙ ΨΙΛΟΚΟΜΜΕΝΟ»
Ἡ ἔκφραση δημιουργήθηκε στά παλιά καφενεῖα, ὅταν οἱ ταμπήδες, δηλαδή οί εἰδικευμένοι τεχνῖτες, προετοίμαζαν καί ψιλοκόβανε τό τουμπεκί, ὅπως λέγεται στά τούρκικα ὁ ταμπάκος (καπνός) γιά τούς ναργιλέδες . Ἐάν λοιπόν αὐτοί χρονοτριβούσανε συζητῶντας μεταξύ τους, ὁ πελάτης τούς φώναζε “κάνε τουμπεκί!”, δηλαδή «σώπασε ἐπὶ τέλους καί κόψε τό τουμπεκί καμιά φορά, γιά νά φουμάρω τόν ναργιλέ μου». Ἔτσι ἔμεινε ἡ φράση μέχρι σήμερα πού τή λέμε σέ κάποιον ὅταν θέλουμε νά σωπάσει, νά κάνει ἡσυχία.
Τό 1946 ὁ ρεμπέτης Γιῶργος Μητσάκης τραγούδησε «ὅταν καπνίζει ὁ λουλάς, ἐσύ δέν πρέπει νά μιλᾶς, κοίταξε τριγύρω οἱ μάγκες κάνουν ὅλοι τουμπεκί». Γιά πολλά χρόνια, ὅταν ἄκουγα αὐτό τό τραγούδι νόμιζα πώς Λουλάς ἦταν τό ὄνομα ἑνός βαρύμαγκα πού ὅταν κάπνιζε τόν ναργιλέ του δέν ἤθελε φωνές καί ὁμιλίες. Πολύ ἀργότερα ἔμαθα πώς λουλάς ἦταν ἡ πήλινη ἑστία στό ἐπάνω μέρος τοῦ ναργιλέ πού τή γέμιζαν μέ μυρωδᾶτο τουμπεκί.
Νά πῶ ἐπίσης πώς τό 1923, δημιουργήθηκε στό Καλπάκι, ἕνα χωριό ἔξω ἀπό τά Γιάννενα, ἕνας πειθαρχικός οὐλαμός, πού στελεχώθηκε μέ ποινικούς καί περιθωριακούς. Οἱ ἴδιοι οἱ στρατιῶτες τό ὀνόμαζαν Τάγμα Τουμπεκί , σέ ἐλεύθερη ἀπόδοση «τό Τάγμα τῆς Σιωπῆς».
Ἠρῶ Καραμανλή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου