"Ο πεντάχρονος είχε ζωγραφίσει ένα ολόκληρο τοίχο στο σπίτι του, η αφηρημένη ζωγραφιά ήταν δώρο για τον πατέρα του που ταξίδευε για αρκετές ημέρες για τη δουλειά. Όταν επέστρεψε ο πατέρας του, βρήκε τον μικρό γιό του να ζωγραφίζει τον τοίχο. Βλέποντας αυτό ο πατέρας του αποφάσισε να μην τον μαλώσει, αντίθετα, τον ευχαρίστησε για το όμορφο δώρο του και ότι αγαπούσε τις ζωγραφιές του και ότι θα του έδινε ένα ειδικό τετράδιο ζωγραφικής για να ζωγραφίσει όλα όσα ήθελε. Του είπε ότι θα αφήσει αυτό το δώρο στο τοίχο ως ανάμνηση ... Του είπε ότι ήταν περήφανος για το ταλέντο του και την ικανότητά του αλλά ότι την επόμενη φορά να ζωγραφίσει στο τετράδιο ζωγραφικής για να μπορέσει τη ζωγραφιά να την βάλει στο γραφείο του, και όχι στον τοίχο γιατί θα ήταν δύσκολο να τον κουβαλήσει μαζί του. Ήταν τόσο ευγνώμων για το δώρο και αγκαλιάστηκαν και οι δύο!
Εσύ αποφασίζεις πώς θέλεις να σε θυμούνται τα παιδιά σου. Τι θέλεις να πετύχεις; Φόβο ή Σεβασμό; Αποφάσισε να χτίσεις κα να διδάξεις αγάπη.
"Οι τοίχοι μπορούν πάντα να ξαναβαφτούν."
Πηγή: (Via: Σωτηρης Καλκατζακος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου