Θα μ' αγαπάς, όμως για πάντα θα φοβάσαι την αμαρτία που τη λένε προσφυγιά".
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Οπισθόφυλλο:
1922. Χιλιάδες μικρασιάτες καταφεύγουν στα ελληνικά νησιά για να γλιτώσουν από την κόλαση της Σμύρνης. Την Ελισσώ με την οικογένειά της θα τη βγάλει η βάρκα βατή Χίο, όπου το κάστρο θα γίνει η πατρίδα της. Απέναντί τους θα βρίσκουν ενίοτε εχθρική την τοπική κοινωνία. Η Ελισσώ, ευφυής και δυναμική, διηγείται τη ζωή της μέσα στο Κάστρο και έξω από αυτό και παράλληλα ξετυλίγει της ζωές των ανθρώπων της γειτονιάς της. Πρόσωπα αγαπημένα, τοπικές αφηγήσεις και δοξασίες, έρωτες, μυστήρια και φονικά πλαισιώνουν το μοτίβο των δεκαετιών του '30 και του '40 που σημάδεψαν τη ζωή της. Κι όλα αυτά μέσα στη δίνη του Μεσοπολέμου, του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, της Κατοχής, της Αντίστασης, του Εμφυλίου.
Η Ελισσώ, μια γυναίκα με πάθος για τη ζωή, θα ερωτευτεί, θα πάει στο πανεπιστήμιο, θα γυρίσει την πλάτη στα κοινωνικά στερεότυπα. Θα κάνει με περηφάνια σημαία της την "προσφυγιά" της αλλά και το ανεμοδαρμένο Κάστρο της Χίου, που στέκεται μέχρι και σήμερα αγέρωχο ν' ατενίζει τις ακτές της Μικρασίας και να ψιθυρίζει μέσα απ' τις ταλαιπωρημένες πολεμίστρες του τις πονεμένες ιστορίες των προσφύγων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου