Μαρία Κάλλας
2 Δεκεμβρίου 1923 -
16 Σεπτεμβρίου 1977
.
Η αδελφή μου ήταν λεπτή, όμορφη και φιλική και η μητέρα μου
την προτιμούσε πάντα....
Εγώ ήμουν το ασχημόπαπο.
Η μητέρα μου δεν μου έδινε σημασία και δεν μου έλεγε ποτέ μια καλή κουβέντα...
Για να την κάνω να με προσέξει έπρεπε να τραγουδώ.
Ήξερα πως είχα ωραία φωνή
και μου έκανε καλό να προκαλώ θαυμασμό όταν τραγουδούσα...
Έτσι, το τραγούδι έγινε προοδευτικά το φάρμακο κατά των συμπλεγμάτων μειονεξίας που ένιωθα...
Δεν είμαι άγγελος ούτε υποκρίνομαι ότι είμαι. Αυτός δεν είναι ένας από τους ρόλους μου. Δεν είμαι όμως ούτε διάβολος. Είμαι μια γυναίκα..
Είμαι μια επαγγελματίας.
Πάντοτε αγωνίστηκα για να ζήσω σαν μια κανονική ανθρώπινη ύπαρξη αλλά είχα την ατυχία
να περιτριγυρίζομαι από ανθρώπους που έκαναν τα πάντα για να με εμποδίσουν...
Από την Ελλάδα έφυγα πικραμένη. Οι υπεύθυνοι δεν θέλησαν να αναγνωρίσουν το ταλέντο μου, όσο πραγματικά άξιζε...
Ξενυχτούσα για να μελετώ, αλλά έμενα στο περιθώριο. Δεν κρατώ, ωστόσο, σε κανέναν κακία...
Η σημαντικότερη μορφή στον χώρο της παγκόσμιας όπερας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου