"Πώς πέρασαν έτσι τα χρόνια....συλλογάται.
Μισοπαράλυτη πια, περασμένα τα ογδόντα.....
Έξω ο κόσμος περνοδιαβαίνει, κυλούν οι μέρες,οι Κυριακές,οι γιορτές,οι εσπερινοί....
Η μοναξιά της γνέφει απ' τα σκαλάκια....
Μόνη πόσες ώρες.....
........
"Αχ μια φορά ήμουν άγγελος
τώρα αγγελίζουν άλλοι
στη βρύση που'πινα νερό
τώρα το πίνουν άλλοι..."
Καθώς σιγοτραγουδει ,κάτι ξεχειλίζει μέσα της.Τη παίρνει το παράπονο.Μονη στο σπίτι τόσες ώρες....
Ελάτε πια,μωρέ, ελάτε!!"
απόσπασμα από το κείμενο της
Σοφίας Καρασούλη-Μίλομπαρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου