Μια γριούλα πέρασε…
Στάθηκε, ανασήκωσε απ’ το καλάθι που κρατούσε μερικά συκόφυλλα που το σκέπαζαν, διάλεξε και με φίλεψε δυό σύκα.
- Με γνωρίζεις κυρά μου; τη ρώτησα.
- Όχι παιδί μου, είναι ανάγκη να σε γνωρίζω για να σε φιλέψω;
Άνθρωπος δεν είσαι; Άνθρωπος είμαι και εγώ, δεν φτάνει;
Γέλασε… ένα δροσερό κοριτσίστικο γέλιο…
Και τράβηξε το δρόμο της κούτσα κούτσα κατά το κάστρο.
Έσταζαν τα δύο σύκα μέλι, ποτέ θαρρώ δεν γεύτηκα πιο νόστιμα.
Τα ‘τρωγα και με δρόσιζαν τα λόγια της γριάς…
«άνθρωπος είσαι, άνθρωπος κι εγώ, φτάνει!».¨
«Το καλάθι με τα σύκα»
«Αναφορά στον Γκρέκο»
Νίκος Καζαντζάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου