Για μια ιστορία βουτηγμένη στο πράσινο, στον φρέσκο αέρα και την ατόφια, καθαρόαιμη αγάπη. Αυτή η ιστορία, είναι η «Εβόρα» του Κώστα Κρομμύδα.
Στην «Εβόρα», ενώ οι λέξεις περνούν μπροστά από τα μάτια σου, νιώθεις μια αύρα να ξεχειλίζει από την ψυχή σου αλλά και τις μυρωδιές της φύσης να ξεπροβάλλουν από τις σελίδες του. Νιώθεις τον έρωτα που ανθίζει και μετατρέπεται σε αγάπη ουσιαστική, απαλλαγμένη από εγωισμούς και στερεότυπα, αλλά ντυμένη με πάθος και ειλικρίνεια και είναι τόσο βαθιά και αμόλυντη, που είναι ικανή να καταρρίψει κάθε κακόβουλο συναίσθημα.
Ο Κώστας Κρομμύδας σε αυτό το βιβλίο μας επιδεικνύει με τον πιο χαρισματικό τρόπο την αδιαμφισβήτητη σημασία της αγάπης στη ζωή μας. Μα κυρίως, θα δούμε τον περίτεχνο τρόπο με τον οποίο παρουσιάζει, μέσα από την προσωπική ιστορία της κεντρικής ηρωίδας, της Αριάδνης, την αγάπη του ανθρώπου για την φύση αλλά και την ανάγκη μας να επιστρέφουμε συχνά σε αυτή για να γεμίζουμε τις μπαταρίες της ψυχής. Η Αριάδνη θα μας διδάξει την τέχνη της αγάπης, της ευγνωμοσύνης, της συγχώρεσης, του σεβασμού αλλά θα μάθει και εκείνη , πως η αγάπη επιστρέφει πάντα, με κάθε τρόπο.
Θα δούμε επίσης και το ευχαριστώ της φύσης προς τον άνθρωπο. Πώς με τον δικό της τρόπο βοηθά στην διαχείριση δυσμενών καταστάσεων και ακόμη πώς η ίδια φροντίζει για την αρμονία της. Τα εφόδιά της είναι αναρίθμητα, αρκεί ο καθένας να νιώσει μέρος αυτού του συνόλου. Να αφουγκραστεί τις ανάγκες της αλλά και να μεταφράσει τα σημάδια της. Και ποτέ, κανείς, να μην υποτιμήσει τη σοφία της…
Ακόμη κι αν φοβηθείς, ακόμη κι αν βρεθείς στο τέλμα, να μην ξεχάσεις ούτε στιγμή αυτό που σου δίδαξε… Αν της φερθείς με σεβασμό, εμπιστοσύνη και αγάπη, το ίδιο θα εισπράξεις κι από αυτή.
Ο συγγραφέας, στο κρεσέντο της συγγραφικής του καριέρας, περιγράφει τις σκηνές με αψεγάδιαστη ματιά και με τέτοιο συγκλονιστικό ρεαλισμό που νιώθεις να βυθίζεσαι στις σελίδες του κατά την ανάγνωση μέχρι που ο πραγματικός κόσμος χάνεται κάπου μακριά. Μαγικά, ο τόπος αυτός γίνεται το βασίλειό σου. Οι χαρακτήρες άψογα σκιαγραφημένοι παίρνουν σάρκα, οστά και δόντια… Πλέον, υπάρχεις εσύ και η «Εβόρα» και η σκέψη πως ποτέ δεν περίμενες ότι τα βιβλία μπορούν να σου το κάνουν αυτό. Να χαράξουν ρηξικέλευθα μονοπάτια στην ψυχή σου και ταυτόχρονα να νιώθεις τόσο οικεία, σα να τα έχεις ήδη διαβεί…
Η «Εβόρα»… είναι τόσο αληθινή, γραμμένη με τέτοια ενσυναίσθηση, που μοιάζει σχεδόν εξομολογητική!
Καλοτάξιδη η Εβόρα καλές μας αναγνώσεις!❤❤❤
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου