Οπισθόφυλλο:
Η αγάπη , όταν τη μοιράζεσαι, μεγαλώνει...
Λένε πως όταν κάποιος σώζει μια ζωή, σώζει τον κόσμο όλο.
Η δική μου ζωή άλλαξε τη μέρα που ο Αντώνης με γλίτωσε από βέβαιο θάνατο.
Συνέχισα την πορεία μου στο δύσβατο μονοπάτι του δικού μου παράδεισου, αλλά , αλλά πλέον αφουγκραζόμουν περισσότερο τη φύση, εναρμονίστηκα μαζί της, μοιάζοντας με αγρίμι που κινείται αθόρυβα στο πυκνό δάσος.
Ο Αντώνης έγινε συνοδοιπόρος μου και σκαρφάλωσε μαζί μου στην κορυφή της αγάπης. Η μοίρα όμως είχε αλλά σχέδια για μας...
Υπάρχουν άνθρωποι που θα μας κάνουν δώρο κομμάτια της καρδιάς τους για να τα ενώσουμε με τα σπασμένα δικά μας. Είναι εκείνοι που περιμένουν αυτή την ιδανική ώρα, όταν ο έρωτας θα φυσήξει σαν δροσερός άνεμος.
Είναι αδύνατον να αφεθούμε στο μεγαλείο της αγάπης αν σκεφτόμαστε από την αρχή την κατάληξή. Μόνο έτσι ο καθένας μας θα ανακαλύψει το δικό του παράδεισο.
Την Εβόρα του.
Αριάδνη
#ΕβόραΑέρας, άνεμος δροσερός καιρός, δροσερός τόπος, σκιερό μέρος... Εκεί όπου ευχαριστιούνται οι αισθήσεις, ευχαριστιέται και η ψυχή...
Εβόρα ή και ευώρα, η καλή ώρα, η ιδανική στιγμή της ημέρας.
"Έμπαιν' εβόραν΄ς σην καρδίαν", όπως έλεγαν παλιά...
Κι εκείνη ηρεμεί, γαληνεύει, θαυμάζει το μεγαλείο και τη δύναμη της φύσης, αλλά και την ανάγκη του ανθρώπου να έρθει κοντά σε όλα αυτά. να γεμίσει από όλα αυτά.
Μια μικρή λέξη που κρύβει στον πυρήνα της όλο τον κόσμο μας, κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Γιατί έτσι μεγαλώσαμε...
Απόδοση: Αναστασία Μαχαιρίδου
Καλοτάξιδη να είναι λοιπόν με την ευχή να βρούμε κάποτε τη δική μας #Εβόρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου