......

Η γιαγιά μου έλεγε....

Ήταν στην μέση του Μάρτη 2020 που ένας ιός σκόρπισε τον φόβο σε όλον τον κόσμο!
 Οι δρόμοι άδειασαν, τα καταστήματα έκλεισαν, οι άνθρωποι δεν έφυγαν ποτέ.
Αλλά η άνοιξη δεν ήξερε τίποτα και τα λουλούδια συνέχισαν να ανθίζουν!
Και ο ήλιος έλαμπε!
Και γύρισαν τα χελιδόνια!
Και ο ουρανός ήταν χρωματιστός ροζ και μπλε!
Σκοτείνιασε αργότερα......  το πρωί το φως της μέρας μπήκε νωρίς από τα μισάνοιχτα παράθυρα.....
Ήταν η χρονιά που μπορούσες να βγεις μόνο για ψώνια.
Μετά από λίγο τα έκλεισαν όλα.
Ακόμα και τα γραφεία για να προφυλάξουν τους ανθρώπους να μην αρρωστήσουν από τον ιό.
Αλλά η άνοιξη δεν ήξερε και τα λουλούδια συνέχιζαν να βγαίνουν.....
Ήταν 14 Μαρτίου 2020 όλοι μπήκαν σε καραντίνα  υποχρεωτικά, οικογένειες, παππούδες και νέοι.
Τότε ο φόβος έγινε αληθινός.
Και οι μέρες όλες έμοιαζαν ίδιες!
Η άνοιξη όμως δεν ήξερε και τα τριαντάφυλλα επέστρεφαν να ανθίσουν!
Μαζεύτηκε ξανά η οικογένεια στο σπίτι, η ευχαρίστηση να τρώμε όλοι μαζί.
Είναι  η χρονιά που καταλάβαμε τη σημασία της υγείας και της πραγματικής στοργής.
Η χρονιά που ο κόσμος φαινόταν να σταματά και η οικονομία να υποχωρεί.
Η άνοιξη όμως δεν ήξερε και τα λουλούδια έδωσαν τόπο στους καρπούς.
Γιατί η άνοιξη δεν ήξερε.....
Παρά τα πάντα....
Παρά τον ιό....
Παρά το φόβο....
Παρά το θάνατο.....
Γιατί η άνοιξη δεν ήξερε και δίδαξε σε όλους την  δύναμη της ζωής...!

Από τη σελίδα "Η Γιαγιά μου έλεγε"