Η πόλη γυρω του φοράει
τα ρούχα της τα γιορτινά
όμως το βήμα του τον πάει
απ’ το μηδέν στο πουθενά.
Γυρω του τα μεγάλα φώτα,
λάμπουνε τόσο φωτεινα
μα την καρδιά του έχουν σκεπάσει
η πίκρα και η μοναξιά.
Μια γριά ζητιάνα βλεπει
Εκει στου δρομου τη γωνιά
και έναν άστεγο πιο πέρα
που με παράπονο κοιτά.
Βλέπει μιάν άνεργη μητέρα
με το παιδί από κοντά
που θέλει και αυτό παιχνίδι
όμως δεν έχουνε λεφτά.
Βρεξε Θεέ μου λίγη αγάπη
που ‘σαι ψηλά στον ουρανό
πνίξε τους πόνους και τα πάθη,
σκότωσε τον εγωισμό.
Άγιε Βασιλη αντί για δώρα
κάνε ετούτη τη χρονιά
να γίνει ο κόσμος μια παρέα,
μια αγκαλιά για τα παιδιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου