ΓΑΛΑΖΙΟΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
Και να που τώρα φεύγω
Όπως ήρθα
Αποχαιρετώντας την αδερφή μου
Τη θάλασσα
Όπως ήρθα
Αποχαιρετώντας την αδερφή μου
Τη θάλασσα
Μου’ δωσε τη γη της
Κι έφτιαξα τα κάστρα μου
Κι έφτιαξα τα κάστρα μου
Μου’ δωσε το μπλε της
Και ντύθηκα
Και ντύθηκα
Το αλάτι της για να νοστιμίσω
Τη ζωή μου
Τη ζωή μου
Αυτό στεγνώνει τα δάκρυά μου
Την κάψα του ιδρώτα μου
Την κάψα του ιδρώτα μου
Απ’ τον αχανή της ορίζοντα
Πήρα πήχες γαλάζιο σεντόνι
Για να τυλίξω τα όνειρά μου
Πήρα πήχες γαλάζιο σεντόνι
Για να τυλίξω τα όνειρά μου
Μια στάλα απ’ το φως της
Μήπως ζεσταθώ και χαμογελάσω
Μήπως ζεσταθώ και χαμογελάσω
Όμως πήρα πολλή απ’ την οργή της
Και το θρήνο των χαμένων ψυχών
Που κρατά στο βυθό της
Και το θρήνο των χαμένων ψυχών
Που κρατά στο βυθό της
Έβαψα γαλανή τη βαλίτσα μου
Τη γέμισα με τις λιγοστές αντοχές μου
Τη γέμισα με τις λιγοστές αντοχές μου
Έσκυψα το κεφάλι
Κι άφησα στα κάστρα την ελπίδα
Να μου κουνά το μαντίλι
Του αποχαιρετισμού
Να μου κουνά το μαντίλι
Του αποχαιρετισμού
Και να που τώρα φεύγω
Όπως ήρθα
Αποχαιρετώντας την αδερφή μου
Τη θάλασσα
---------------------------------------------
Ρένα Πετροπούλου Κουντούρη
(από την ανέκδοτη συλλογή ''Σπουδή στην εικόνα'', 2014-2018)
Όπως ήρθα
Αποχαιρετώντας την αδερφή μου
Τη θάλασσα
---------------------------------------------
Ρένα Πετροπούλου Κουντούρη
(από την ανέκδοτη συλλογή ''Σπουδή στην εικόνα'', 2014-2018)
Artwork : Petra Kaindel
Μοιάζει με σημείωμα αυτοκτονίας. Είναι άραγε;
ΑπάντησηΔιαγραφή