Η ΔΕΗΣΗ ΤΩΝ ΚΡΙΝΩΝ
Τα λευκά κρίνα γείραν κουρασμένα
με χάρη ωστόσο περισσή
κι ακόμα πιο βαριά τη μυρωδιά τους.
με χάρη ωστόσο περισσή
κι ακόμα πιο βαριά τη μυρωδιά τους.
Απ’ του νερού τη στέρηση αποκαμωμένα
καταμεσήμερο στ’ αποκάρωμα τ’ Αυγούστου
ευθύς επήραν να μαραίνονται.
καταμεσήμερο στ’ αποκάρωμα τ’ Αυγούστου
ευθύς επήραν να μαραίνονται.
Κουράστηκαν κάποια στιγμή
περήφανα ν’ αντιστέκονται και γείραν.
Η ζέστη εκεί τα σκότωνε σιγά -σιγά.
περήφανα ν’ αντιστέκονται και γείραν.
Η ζέστη εκεί τα σκότωνε σιγά -σιγά.
Μα η αποστολή που’ χουν να εκπληρώσουν
όρθια ακόμα τα κρατά.
όρθια ακόμα τα κρατά.
Της Παναγιάς στολίζουν την εικόνα
που αυστηρή κι απόκοσμη φαντάζει,
αγιογραφία παλιά βυζαντινή.
που αυστηρή κι απόκοσμη φαντάζει,
αγιογραφία παλιά βυζαντινή.
Πόσο την ομορφαίνουν εκείνα
λευκά κεφάλια
μυρωμένα, τα δικά της κρίνα.
λευκά κεφάλια
μυρωμένα, τα δικά της κρίνα.
Στη χάρη της αυτά,
προσκυνητές
ζηλότυπα δέονται πρώτοι...
-----------------------------------------
Ρένα Πετροπούλου Κουντούρη
(ανέκδοτο 2002)
προσκυνητές
ζηλότυπα δέονται πρώτοι...
-----------------------------------------
Ρένα Πετροπούλου Κουντούρη
(ανέκδοτο 2002)
Αrtwork : Heather Gabel
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου