Με ποια τραγούδια να σε θυμάμαι..
Τώρα που θα φύγεις Το τρένο φεύγει στις οχτώ , Το κομοδίνο , Το παλληκάρι έχει καημό , Το σπίτι στην ανηφοριά , Άγιος Φεβρουάριος , Αυτές οι ξένες αγκαλιές , Αφύλαχτες διαβάσεις , Γιατί είσαι άνθρωπος απλός , Γύρνα το φύλλο , Δίδαξε λοιπόν ανθρώπους , Δίψασα στην πόρτα σου , Δρόμοι του Βερολίνου , Έγινε ο κόσμος καφενές , Είν΄ αρρώστια τα τραγούδια , Έχεις μάτια το φεγγάρι , Η διαθήκη , Η μπαλάντα του οδοιπόρου , Η πανοπλία που φοράς , Η σούστα πήγαινε μπροστά , Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες , Κάτω απ΄ τη μαρκίζα , Κι αν φταίει κανείς , Με ποια τραγούδια, Μη γράφεις άλλα γράμματα , Μη χτυπάς σ’ ένα σπίτι κλειστό , Μην πετάτε την ψυχή σας , Ο Άμλετ της σελήνης , Ο ουρανός που διάβαζα , Ο τόπος ο δικός μας , Ο χάρος βγήκε παγανιά , Οι ελεύθεροι κι ωραίοι , Παραπονεμένα λόγια , Ποιος τη ζωή μου , Στα χρόνια της υπομονής , Στη Σμύρνη και στo Αϊβαλί , Στων αγγέλων τα μπουζούκια , Τα λόγια και τα χρόνια , Τα μαύρα κοροϊδεύεις , Το παλληκάρι έχει καημό , Το σπίτι στην ανηφοριά , Χρόνια σαν βροχή .. Ώρα αναχωρήσεως .....
Τα τραγούδια που `χω γράψει τα φοβάμαι
μήπως βγούνε κάποια μέρα αληθινά,
μήπως έρθουν μια στιγμή που περπατάμε
και το σώμα ξεσκεπάσουν, που πεινά.
Τα τραγούδια που `χω γράψει τα φοβάμαι,
μήπως φαίνεσαι εκεί μέσα κι εκτεθείς,
μήπως ξέφυγε μια λέξη όπως μιλάμε
και αλλιώς την ερμηνεύσει ο καθείς,
τα τραγούδια που `χω γράψει τα φοβάμαι,
μήπως φαίνεσαι εκεί μέσα κι εκτεθείς.
Η αγάπη είναι στιλέτο, μην το παίζεις,
μ’ ένα τίποτα μπορεί να καρφωθείς,
κι ένα άγγιγμα δεν το μεταμφιέζεις
σαν την πράξη που δεν έχει εξοφληθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου