Μια μέρα ακόμη προστέθηκε στη ζωή μας και, αν ήταν καλή ή κακή, αυτό δική μας υπόθεση ήταν.
Εμείς ρυθμιστές της ζωής μας, εμείς οδηγητές της και εμείς αναλόγως πορευόμαστε.
Ο χρόνιος δεσμός της καταδίκης του Αδάμ, βαραίνει τον τράχηλό μας.
Όμως η νύχτα που απλώνεται πάνω μας αστραποβολώντας, ας γίνει νύχτα υποταγής, όχι σε εξωτερικές εντολές, όχι σε ξένα θελήματα, αλλά υποταγής σε νόμο εσωτερικό.
Το νόμο της Αγάπης. Kαι μόνο σ’ αυτόν!
Γιατί η αγάπη βρίσκεται πιο πάνω από τον έρωτα, πιο πάνω από τη γνώση, πιο πάνω και από τα προφητικά χαρίσματα...
Η απουσία της καταργεί τον άνθρωπο και τον κόσμο, γιατί καταργεί τον Θεό που είναι ακριβώς η Αγάπη.
Και, μ' αυτή τη μεγαλειώδη και ασύλληπτη υποταγή, την υποταγή στην αγάπη, η ζωή μας θα αποκτήσει το πραγματικό, το ουσιαστικό της νόημα.
Και με χίλιες γλώσσες, τις γλώσσες της Αγάπης, θα αισθανθούμε τη μεγαλοσύνη να συνοδεύει την κάθε μας σκέψη, την κάθε μας κίνηση!
Τελικά η ευτυχία του σημερινού ανθρώπου δεν μπορεί να είναι άλλη από αυτή ακριβώς την πραγματοποίηση του χρέους του, του χρέους της απλόχερης και άδολης αγάπης προς τον άλλον...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου