«Χίος, Ωραίο νησί!

«Χίος, Ωραίο νησί! και λέγοντας μονάχα τ' όνομά σου με περιχούν τ' ανθόνερα και τα ροδόσταμά σου», λέει ο Γεώργιος Δροσίνης.

Η Χίος, που για τον Γιώργο Θεοτοκά, «είναι σαν μια νέα κοπέλα, λεπτοφυής και ευαίσθητη, ήμερη και ανήσυχη, μοναχική, ιδιόρρυθμη, με μια ατομικότητα πολύ έντονη μα σχεδόν ασύληφτη».

Η Χίος, που είναι για τον ποιητή Αριστείδη Καράβα, «του Αιγαίου στολίδι ζηλευτό».

Η Χίος που «σα χρυσολούλουδο του πελάγου, από μακριά μυροβολή», σύμφωνα με τον Γιάννη Ψυχάρη και «ο Χιώτης, πιστός, όπου κι αν πάει, ποτές δε ξεχνά την πατρίδα και πάντα γλυκαίνεται σαν τη βλέπη».

Η Χίος μας, που σεμνύνεται για τη δημιουργία του πρώτου συντάγματος στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Η Χίος μας, των μεγάλων γλυπτών της αρχαιότητας Βούπαλου, Άρχεμου, Γλαύκου.

Η Χίος του Βυζαντίου, της Νέας Μονής, της Παναγίας Κρίνας, της Μονής Μουνδών.

Η Χίος μας, της λογιοσύνης, πατρίδα του θείου Όμηρου, του μεγάλου διαφωτιστή του γένους Αδαμαντίου Κοραή, των μεγάλων λόγιων της αναγέννησης Λέοντα Αλλάτιου, Γεώργιου Κορέσσιου, Νεόφυτου Βάμβα, Αλέξανδρου Πασπάτη και Αλεξάνδρου Μαυροκορδάτου.

Η Χίος μας των γραμμάτων, με τις εξέχουσες μορφές του Κωνσταντίνου Άμαντου, του Ιωάννη Βλαχογιάννη, του Ιωάννη Συκουτρή, του Μιχάλη Παπαμαύρου, του Θεόδωρου Κάστανου, της Ειρήνης Παϊδούση, του Στυλιανού Βίου, του Κωνσταντίνου Κανελάκη, του Γεωργίου Ζολώτα, του παπα-Μάρκου Βασιλάκη.

Η Χίος μας των μεγάλων σύγχρονων ποιητών, του Γεωργίου Σουρή, του Γεωργίου Δροσίνη, του Εμμανουήλ Ροϊδη, του Γεωργίου Βερίτη, του Αχιλλέα Παράσχου, του Λάμπρου Πορφύρα, του Φώτη Αγγουλέ, του Ματθαίου Μουντέ.

Η Χίος μας των ηρώων, του Κωνσταντίνου Κανάρη, του Κωνσταντίνου Νικόδημου, του Ευστρατίου Αργέντη, του Αντωνίου Κορωνιού, των Μαυράκη και Πίτα, του Μιχάλη Βατάκη και του Ευαγγελινού, του παπα-Ξενάκη και του Αντώνη Τράτση, και του πιο πρόσφατου από τα χρόνια της χούντας, Σταύρου Κιολέογλου.

Η Χίος μας των τεχνών, των ζωγράφων Γιάννη Μυταράκη, Παύλου Ροδοκανάκη, Θεόδωρου Ράλλη, Αριστείδη Γλύκα, Νίκου Γιαλούρη, Κύριλου Βενιάδη, του Γεωργίου Παναγιωτάκη, του Κώστα Πλακωτάρη, του Γεωργίου Τσαπέλα, του θεατράνθρωπου Αδαμαντίου Λεμού, των αρχιτεκτόνων Δημήτρη Πικιώνη και Ιωάννη Δεσποτόπουλου, των φωτογράφων Περικλή Παπαχατζηδάκη και Νίκου Χαβιάρα.

Η Χίος μας των επιστημόνων, Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή, Μικέ Παϊδούση, Εμμανουήλ Τιμόνη, Κωνσταντίνου Κουρουνιώτη.

Η Χίος μας των μεγάλων ευεργετών, Πετροκόκκινων, Μαυροκορδάτων, Σκυλίτσιδων, Δρομοκαϊτιδων, Ράλληδων, Αργέντιδων και ιδιαίτερα του Φιλίππου Αργέντη, Ιωάννη Βαρβάκη, Χωρέμιδων και πρόσφατα της κα Ματρώνας Ξυλά-Εγκον και των γονέων της.

Η Χίος μας με την παγκόσμια μοναδικότητα της μαστίχας Χίου και της πλούσιας βιοποικιλότητας.

Η Χίος μας η ναυτομάνα, πρωτοπόρα σε όλο τον κόσμο στη ναυτιλία, με τα καράβια και τους ναυτικούς της.

Η Χίος μας με τις ομορφιές της, με τα περιβόλια του Κάμπου και τα μεσαιωνικά Μαστιχοχώρια, τα κάστρα της, με τις πανέμορφες παραλίες Δασκαλόπετρα, Μαύρα Βόλια, Μαγεμένα και Κώμη, Αγιά Φωτιά και Καρφά.

Η Χίος μας, παγκοσμίως παρούσα, μια και σε όλη τη Γη, ακόμα και σήμερα, κάποιο Χιώτη θα βρεις πρωτοπόρο στις επιστήμες, στις τέχνες, στην επιχειρηματικότητα.