Σάββατο 31 Μαρτίου 2018

Πάσχα στη Χίο

Πάσχα στη Χίο: Μια μοναδική εμπειρία (ΒΙΝΤΕΟ)



Οι ομορφιές της Χίου την άνοιξη, η κατανυκτική ατμόσφαιρα της μεγάλης εβδομάδας από άκρη σε άκρη του νησιού, τα τοπικά έθιμα, με αποκορύφωμα τον ρουκετοπόλεμο, κάνουν το Πάσχα στη Χίο ...μοναδικό.
Στο βίντεο που ακολουθεί υπέροχες εικόνες από τον φακό του Κωνσνταντίνου Ανανγώστου


Πηγή : kounoupi.gr

Ήθη και έθιμα του Λαζάρου



Ήθη και έθιμα του Λαζάρου.



Οι Λαζαρίνες και τα κάλαντα του Λαζάρου.

''Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια
ήρθ' η Κύριακή που τρων τα ψάρια.
Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαι
ήρθε η μάνα σου από την Πόλη.
Σου' φερε χαρτί και κομπολόι,
γράψε Θόδωρας, γραψέ Δημήτρης,
γράψε λέμονια και κυππαρίσι.
Οι κοτούλες σας αυγά γεννούνε
δως και μας και μας να τα χαρούμε
και του χρόνου να τα ξαναπούμε...''


Τα κάλαντα ήταν αποκλειστικά σχεδόν γυναικεία υπόθεση με τις μικρές «Λαζαρίνες» να τραγουδούν και να αναγέλλουν τη χαρμόσυνη εορτή.Την παραμονή της γιορτής, οι Λαζαρίνες ξεχύνονταν στα χωράφια και μάζευαν λουλούδια με τα οποία στόλιζαν μικρά καλαθάκια. Φορώντας ειδικές στολές, γύριζαν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας το Λάζαρο και εισέπρατταν μικρό φιλοδώρημα, χρήματα, αυγά, φρούτα ή άλλα φαγώσιμα.Τα έθιμα του Λαζάρου ιδίως κατά την Τουρκοκρατία είχαν κοινωνική σκοπιμότητα αφού έτσι οι κοπέλες μπορούσαν να βρεθούν εκτός σπιτιού και να γνωρίσουν αγόρια προκειμένου να ακολουθήσουν αρραβωνιάσματα και γάμοι.


ΑΠΡΙΛΙΟΣ

 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 

Είναι ο τέταρτος μήνας του χρόνου. Το όνομά του προέρχεται από το λατινικό ρήμα aperio που σημαίνει "ανοίγω" γιατί τότε ανοίγει ο καιρός και ανθίζουν τα λουλούδια. 
Ήταν αφιερωμένος στην θεά Αφροδίτη.
Τον λέμε Ανοιξιάτη, Λαμπριάτη από τη μεγάλη γιορτή του Πάσχα και Αϊγιωργίτη από την γιορτή του Αγίου Γεωργίου.
Την Πρωταπριλιά συνηθίζουμε να λέμε αθώα ψέματα και να κάνουμε ανώδυνες φάρσες, ένα έθιμο που μας έχει έρθει από τη δυτική Ευρώπη και που έγινε περισσότερο γνωστό περί το 1880 μέσω της "Εφημερίδας" του Κορομηλά.


Πέμπτη 29 Μαρτίου 2018

Συλλογή Μικρασιατικών Κειμηλίων του Φάρου Βαρβασίου.



Η φωτογράφιση έγινε τον Απρίλιο του 2017 στη Συλλογή Μικρασιατικών Κειμηλίων του Φάρου Βαρβασίου.

Διακόσμηση: Ευαγγελία Μαθιούδη (Αντιπρόεδρος) και Καίτη Χούλη (Ταμίας). Τη φωτογράφιση έκανε η Χρυσάνθη Ροδάκη
 ( Γ. Γραμματέας).

Σάββατο 24 Μαρτίου 2018

θάλασσα..άνεμος..ήλιος..ελευθερία..


Σου καταθέτω τέσσερις λέξεις:
θάλασσα..άνεμος..ήλιος..ελευθερία..
Έχουν ηλικία τριών χιλιάδων χρόνων.
Αυτή είναι η γλώσσα μου..αυτός είναι ο λαός μου..
Ο. Ελύτης

Κων/νος Κανάρης

ο μπουρλοτιέρης έλεγε:

ο Κανάρης είμαι εγώ,
που στη θάλασσα με θάρρος
μέρα-νύχτα πολεμώ
Καίγοντας και πυρπολώντας
τόσα πλοία των εχθρών
κέρδισα ευγνωμοσύνη
και τον θαυμασμό
πολλών Βύθισα πολλά καράβια
και πληρώματα εχθρικά
και την λευτεριά ποθούσα
στην ελληνική γενιά!!
7 Ιουνίου 1822 τις πρώτες πρωινές ώρες, ο Κωνσταντίνος Κανάρης πυρπολεί την τουρκική ναυαρχίδα στη Χίο. Τον Ιούνιο του 1822, αφού ο ελληνικός στόλος, στον οποίο συμμετείχε δεν κατάφερε να σώσει τη Χίο από τις τρομερές τουρκικές σφαγές, ο Κανάρης ανέλαβε να βάλει μπουρλότο στην τουρκική ναυαρχίδα του Καπετάν Πασά Καρά Αλή, την επικεφαλής του στόλου που έκαψε το νησί.
Την επιχείρηση θα εκτελούσαν τα πυρπολικά του Κανάρη και του Πιπίνου. Στο εγχείρημα βοήθησαν δύο παράγοντες: αφενός ότι η νύχτα ήταν πολύ σκοτεινή καθώς δεν είχε φεγγάρι και αφετέρου ότι στο κατάφωτο κατάστρωμα της ναυαρχίδας οι Τούρκοι, κάπου δυό χιλιάδες, γιόρταζαν το Μπαϊράμι κι έτσι τα μέτρα φρούρησης ήταν ελλιπή. Η φωτιά απ” το μπουρλότο μεταδόθηκε ταχύτατα στο καράβι.
Πριν προλάβουν να απομακρυνθούν απ” αυτό οι πρώτες σωστικές λέμβοι, η φωτιά έφτασε στην πυριτιδαποθήκη, η οποία ανατινάχθηκε. Ως αποτέλεσμα, τα θύματα ήταν πάρα πολλά. Μεταξύ αυτών ο ναύαρχος Καρά Αλής, οι καλύτεροι αξιωματικοί του και πολλοί ναύτες. Το πυρπολικό του Πιπίνου προσέγγισε την υποναυαρχίδα αλλά δεν κατάφερε να την καταστρέψει. Της προκάλεσε όμως αρκετές ζημιές.
Η ανατίναξη της τουρκικής ναυαρχίδας υπήρξε ένα από τα χαρακτηριστικότερα γεγονότα του κατά θάλασσαν αγώνα, έκανε δε πολύ μεγάλη εντύπωση στην Ευρώπη. Χρησιμοποιώντας σημερινή ορολογία, θα λέγαμε ότι βοήθησε επικοινωνιακά πολύ την Επανάσταση. Και μεταξύ των επαναστατημένων Ελλήνων και μεταξύ των Ευρωπαίων, ο Ψαριανός Κωνσταντίνος Κανάρης ήταν πλέον ήρωας.
 Γεννήθηκε το 1793 στα Ψαρά όπου και μεγάλωσε
Γεννήθηκε το 1793 στα Ψαρά όπου και μεγάλωσε .Ήταν το μικρότερο παιδί του Ψαριανού Δημογέροντα Μικέ Κανάριου και της Μαρώς. Έμεινε πολύ μικρός ορφανός από πατέρα και έτσι άρχισε να δουλεύει σε πλοία συγγενών του, κυρίως σ' αυτό του θείου του Μπουρέκα. Αρχικά το όνομά του ήταν "Κανάριος" και τελικά έγινε Κανάρης. Όταν πέθανε ο θείος του, στου οποίου το μικρό εμπορικό πλοίο εργαζόταν, ανέλαβε καπετάνιος του ο ίδιος σε ηλικία 20 ετών. Πήγε στην Οδησσό για πρώτη φορά το 1820. Ήξερε για τη Φιλική Εταιρεία αλλά δεν είχε γίνει μέλος της.
Όταν έμαθε ότι ξέσπασε η επανάσταση στη Μολδαβία από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, έσπευσε αυθόρμητα να πάρει μέρος στον πρώτο "πολεμικό στόλο" των Ψαριανών υπό τον Ν. Αποστόλη. Από τους πρώτους μήνες ο Κανάρης ξεχώρισε για το θάρρος του και την αποφασιστικότητά του, κάνοντας επιδρομές στα μικρασιατικά παράλια ενώ κατόπιν εντάχθηκε στα πυρπολικά. Η ανατίναξη ενός τουρκικού δικρότου στην Ερεσό από τον Δημήτριο Παπανικολή τον παρακίνησε σε ανάλογο εγχείρημα.
Ο θρυλικός Ψαριανός πυρπολητής του οθωμανικού στόλου και πρωθυπουργός. Παντρεύτηκε το 1817 τη Ψαριανή Δέσποινα Μανιάτη , με την οποία απέκτησαν εφτά παιδιά. Πήρε από την πρώτη στιγμή μέρος στην Επανάσταση και ειδικεύτηκε στα πυρπολικά. Στις 28 Οκτωβρίου 1822 ο θρυλικός Κανάρης ανατίναξε τούρκικο δίκροτο , στο στενό μεταξύ Τενέδου και Τρωάδος , μαζί με 800 ναύτες . Τα κατορθώματα του Κανάρη σκόρπισαν πανικό στους Οθωμανούς και επηρέασαν αποφασιστικά την πορεία του Αγώνα .
Το 1824 ο Κανάρης βύθισε τουρκική φρεγάτα με 600 ναύτες κοντά στη Σάμο, ενώ σχεδίασε και την πυρπόληση του αιγυπτιακού στόλου μέσα στην Αλεξάνδρεια. Ο Κανάρης ενέπνευσε μεγάλους Ευρωπαίους καλλιτέχνες και συγγραφείς.  σώφρων και σεμνός αγωνιστής ανήλθε στα ανώτατα αξιώματα της πολιτείας, διετέλεσε ναύαρχος, γερουσιαστής, υπουργός και πρωθυπουργός (1848, , 1877) και έγινε σύμβολο φιλοπατρίας και γενναιότητας.

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2018

Ακάθιστος Ύμνος



Ακάθιστος Ύμνος

Ακάθιστος ύμνος επικράτησε να λέγεται ένας ύμνος «Κοντάκιο» της Ορθόδοξης Εκκλησίας, προς τιμήν της Υπεραγίας Θεοτόκου, από την όρθια στάση, που τηρούσαν οι πιστοί κατά τη διάρκεια της ψαλμωδίας του. Οι πιστοί έψαλλαν τον Ακάθιστο ύμνο όρθιοι, υπό τις συνθήκες που θεωρείται ότι εψάλη για πρώτη φορά, ενώ το εκκλησίασμα παρακολουθούσε όρθιο κατά την ακολουθία της γιορτής του Ευαγγελισμού, με την οποία συνδέθηκε ο ύμνος.

Ψάλλεται ενταγμένος στο λειτουργικό πλαίσιο της ακολουθίας του Μικρού Αποδείπνου, σε όλους τους Ιερούς Ναούς, τις πέντε πρώτες Παρασκευές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, τις πρώτες τέσσερις τμηματικά, και την πέμπτη ολόκληρος. Είναι ένας ύμνος που αποτελείται από προοίμιο και 24 οίκους (στροφές) σε ελληνική αλφαβητική ακροστιχίδα, από το Α ως το Ω (κάθε οίκος ξεκινά με το αντίστοιχο κατά σειρά ελληνικό γράμμα), και είναι γραμμένος πάνω στους κανόνες της ομοτονίας, ισοσυλλαβίας και εν μέρει της ομοιοκαταληξίας.

Θεωρείται ως ένα αριστούργημα της βυζαντινής υμνογραφίας, η γλώσσα του είναι σοβαρή και ποιητική και είναι εμπλουτισμένος από κοσμητικά επίθετα και πολλά σχήματα λόγου (αντιθέσεις, μεταφορές, κλπ). Το θέμα του είναι η εξύμνηση της ενανθρώπισης του Θεού μέσω της Θεοτόκου, πράγμα που γίνεται με πολλές εκφράσεις χαράς και αγαλλίασης, οι οποίες του προσδίδουν θριαμβευτικό τόνο.!

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2018

Παγκόσμια ημέρα για το νερό



Ο μέσος ενήλικας χρειάζεται περίπου 35 – 40 γραμμάρια νερού ανά κιλό σωματικού βάρους καθημερινά. Αυτό αντιστοιχεί σε περίπου 2,5 λίτρα νερό την ημέρα. Το μεγαλύτερο ποσοστό (80%) της ημερήσιας πρόσληψης νερού εξασφαλίζεται από την κατανάλωση πόσιμου νερού και άλλων ροφημάτων όπως είναι ο καφές, το τσάι, το γάλα, οι χυμοί κ.ά. Το υπόλοιπο 20% προέρχεται από τα στερεά τρόφιμα και κυρίως από τα φρούτα και τα λαχανικά που περιέχουν υψηλές ποσότητες νερού.
Δεν ξεχνάμε να πίνουμε νερό! 💦 💦 💧 💧

ροζ...


Ροζ💗🌼💗🌼



Τετάρτη 21 Μαρτίου 2018

χελιδονίσματα!




" έρχεται απ τη Μαύρη θάλασσα..." 21/3 Το έθιμο του καλαντίσματος της Άνοιξης χάνεται στα βάθη των αιώνων, τότε που ακόμη ο Μάρτης ήταν ο Πρώτος μήνας του χρόνου και για να τον προϋπαντήσουν έψελναν ευχές και κάλαντα . Στο βυζάντιο, ακόμη και μετά την καθιέρωση του Γενάρη σαν πρώτου μήνα του έτους, συνέχισαν να υμνούν με κάλαντα τον Μάρτη και να υποδέχονται με αυτά την Άνοιξη. τα καλαντα αυτα ονομάζονται χελιδονίσματα!

Παγκόσμια Ημέρα για το Σύνδρομο Down



21 Μαρτίου Παγκόσμια Ημέρα για το Σύνδρομο Down

Στο σημερινό κόσμο που διακηρύσσει παντοιοτρόπως το ενδιαφέρον του για την ένταξη και προστασία όλων των κοινωνικών ομάδων, θα πρέπει και τα άτομα με σύνδρομο Down να βρουν τη θέση τους και να έχουν τις ευκαιρίες να δημιουργήσουν σε ένα περιβάλλον αποδοχής, ασφάλειας και αγάπης. Το αξίζουν ...💝💜💗

"ευχαριστώ".💝




Ξυπνάω το πρωί και λέω :"ευχαριστώ".💝
Ευχαριστώ που ξύπνησα....🌷
Ως το βράδυ έχω να ζήσω μια ζωή που μετράει αιώνες...💜
Α.Παπαδάκη

"Με την Ελλάδα καραβοκύρη πάει μια φρεγάδα για το Μισίρι.. Άγιε Νικόλα, παρακαλώ σε στα πέλαγα όλα λουλούδια στρώσε.."

Καλημέρα! Σήμερα η καρτ ποστάλ θα ταξιδέψει με την ποίηση και θα υποδεχθεί την Άνοιξη. Ο Γιώργος Ρωμανός τραγουδάει Μάνο Χατζιδάκι και Νίκο Γκάτσο: "Με την Ελλάδα καραβοκύρη πάει μια φρεγάδα για το Μισίρι..  Άγιε Νικόλα, παρακαλώ σε στα πέλαγα όλα λουλούδια στρώσε.."
Στα τραγούδια και τα ταξίδια ο Βαγγέλης Περάκης / 7:00 με 10:00 / Μέντα 88
Μας ακούτε εδώ: http://www.menta88.gr/player/ 
Σήμερα η ευχετήρια κάρτα μας θα στείλει τις ευχές της με ποιήματα. Ποιήματα που μυρίζουν Άνοιξη. Μυρίζουν Ελλάδα. Όπως έλεγε ο Τάσος Λειβαδίτης "Θυμάμαι παιδί που έγραψα κάποτε τον πρώτο στίχο μου. Από τότε ξέρω ότι δε θα πεθάνω ποτέ, αλλά συγχρόνως ότι θα πεθαίνω κάθε μέρα..." Ή όπως εξηγεί ο Γιώργος Σεφέρης: "Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα.." Ενώ ο Οδυσσέας Ελύτης θα πει πως: "Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας, που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά.  Να γιατί γράφω. Γιατί η ποίηση αρχίζει από κει που την τελευταία λέξη δεν την έχει ο θάνατος..."
Πάμε να ταξιδέψουμε με αθάνατη ποίηση:

Με τον Τάσο Λειβαδίτη και το "Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας"

Θα ΄θελα να φωνάξω το όνομά σου, αγάπη, μ’ όλη μου τη δύναμη.
Να το ακούσουν οι χτίστες απ’ τις σκαλωσιές και να φιλιούνται με τον ήλιο
να το μάθουν στα καράβια οι θερμαστές και ν’ ανασάνουν όλα τα τριαντάφυλλα
να τ’ ακούσει η άνοιξη και να ‘ρχεται πιο γρήγορα
να το μάθουν τα παιδιά για να μην φοβούνται το σκοτάδι,
να το λένε τα καλάμια στις ακροποταμιές, τα τρυγόνια πάνω στους φράχτες
να τ’ ακούσουν οι πρωτεύουσες του κόσμου και να το ξαναπούνε μ’ όλες τις καμπάνες τους.
Να το φωνάξω τόσο δυνατά
που να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο
καμιά ελπίδα πια να μην πεθάνει.
Να τ’ ακούσει ο χρόνος και να μη σ’ αγγίξει  αγάπη μου , ποτέ.
Σαν ήμουνα παιδί και μ' έβλεπε λυπημένο η μητέρα μου
έσκυβε και με ρωτούσε. Τι έχεις αγόρι;
Δεν μίλαγα. Μονάχα κοίταζα πίσω απ' τον ώμο της
ένα κόσμο άδειο από σένα.
Και καθώς πηγαινόφερνα το παιδικό κοντύλι
ήτανε για να μάθω να σου γράφω τραγούδια.
Όταν ακούμπαγα στο τζάμι της βροχής ήτανε που αργούσες ακόμα
όταν τη νύχτα κοίταζα τ' αστέρια ήτανε γιατί μου λείπανε
τα μάτια σου
κι όταν κτύπαγε η πόρτα μου και άνοιγα
δεν ήτανε κανείς. Κάπου όμως μες στον κόσμο ήτανε
η καρδιά σου που χτυπούσε.
Έτσι έζησα. Πάντοτε.
Και όταν βρεθήκαμε για πρώτη φορά-θυμάσαι;- μου
άπλωσες τα χέρια τόσο τρυφερά
σα να με γνώριζες από χρόνια. Μα και βέβαια
με γνώριζες. Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου
είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρα μου
αγαπημένη μου...
 Αλήθεια κείνη η άνοιξη, εκείνο το πρωινό, εκείνη η απλή
     κάμαρα της ευτυχίας
Ύστερα ερχόταν η βροχή.  Μα έγραφα σ' όλα μας τα
     χνωτισμένα τζάμια τ' όνομα σου
κι έτσι είχε ξαστεριά στην κάμαρα μας. Κράταγα τα χέρια σου
κι έτσι είχε πάντοτε η ζωή ουρανό κι εμπιστοσύνη...
 Όταν χαμογελούσες ένα περιστέρι διάβαινε στην βραδιασμένη κάμαρα ένα σύννεφο χρυσό ταξίδευε στον ουρανό όταν χαμογελούσες. Όταν χαμογελούσες ξεχνούσα τη στέγη που έσταζε,
     ξεχνούσα το τρύπιο πάτωμα έλεγα κιόλας, να, μες απ' τις τρύπες του όπου και να 'ναι θα φυτρώσουνε μεγάλα κόκκινα τριαντάφυλλα....
Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου, έζησα όλη τη ζωή....

Με τον Οδυσσέα Ελύτη και το "Μικρό Ναυτίλο":

ΣΤΙΣ ΑΚΡΟΓΙΑΛΙΕΣ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ υπήρχε μια μακαριότητα,
ένα μεγαλείο, που έφτασαν ως τις ημέρες μας άθιχτα.
Η πατούσα μας, που ανασκαλεύει την ίδια άμμο, το νιώθει.
Περπατάμε χιλιάδες χρόνια, ο άνεμος ολοένα λυγίζει τις καλαμιές
κι ολοένα εμείς υψώνουμε το πρόσωπο. Κατα πού; Ως πότε;
Τ' ΑΝΩΤΕΡΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΜΟΥ τα έκανα στο Σχολείο
της θάλασσας. Ιδού και μερικές πράξεις για παράδειγμα:
Εάν αποσυνδέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου
απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι, κι ένα καράβι.
Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.
Ένα δειλινό στο Αιγαίο περιλαμβάνει τη χαρά και τη λύπη
σε τόσο ίσες δόσεις που δεν μένει στο τέλος παρά η αλήθεια.
Και δεν είναι τυχαίο που γυρίζουμε όλοι μας γύρω απ' τον ήλιο.
Το σώμα ξέρει.
Δεν είμαι ζωγράφος. Μα θα σε πω με ασβέστη και με θάλασσα.
Θα φυτέψω αμπέλια - λέξεις. Θα κτίσω Ανάκτορα μ' αυτά
που μου δίνεις ν' αγαπώ.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ είναι γεμάτα καλαμιές. Ξόδεψα
πολύν άνεμο για να μεγαλώσω.
ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΣΑ Ν' ΑΠΟΧΤΗΣΩ μια ζωή από πράξεις ορατές
για όλους, επομένως να κερδίσω την ίδια μου διαφάνεια, το
χρωστώ σ' ένα είδος ειδικού θάρρους που μου 'δωκεν η Ποίηση:
να γίνομαι άνεμος για το χαρταετό και χαρταετός για
τον άνεμο, ακόμη και όταν ουρανός δεν υπάρχει.

Με τον Κωνσταντίνο Καβάφη και το "Πρώτο σκαλί":

Εις τον Θεόκριτο παραπονιούνταν
μια μέρα ο νέος ποιητής Ευμένης·
«Τώρα δυο χρόνια πέρασαν που γράφω
κ’ ένα ειδύλλιο έκαμα μονάχα.
Το μόνον άρτιόν μου έργον είναι.
Aλλοίμονον, είν’ υψηλή το βλέπω,
πολύ υψηλή της Ποιήσεως η σκάλα·
κι απ’ το σκαλί το πρώτο εδώ που είμαι
ποτέ δεν θ’ ανεβώ ο δυστυχισμένος.»
Είπ’ ο Θεόκριτος· «Aυτά τα λόγια
ανάρμοστα και βλασφημίες είναι.
Κι αν είσαι στο σκαλί το πρώτο, πρέπει
νάσαι υπερήφανος κ’ ευτυχισμένος.
Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι·
τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.
Κι αυτό ακόμη το σκαλί το πρώτο
πολύ από τον κοινό τον κόσμο απέχει.
Εις το σκαλί για να πατήσεις τούτο
πρέπει με το δικαίωμά σου νάσαι
πολίτης εις των ιδεών την πόλι.
Και δύσκολο στην πόλι εκείνην είναι
και σπάνιο να σε πολιτογραφήσουν.
Στην αγορά της βρίσκεις Νομοθέτας
που δεν γελά κανένας τυχοδιώκτης.
Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι·
τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.

Και με τον Γιώργο Σεφέρη και τον "Γέροντα στην ακροποταμιά"

Δε θέλω τίποτε άλλο παρά να μιλήσω απλά, να μου δοθεί
          ετούτη η χάρη.
Γιατί και το τραγούδι το φορτώσαμε με τόσες μουσικές
          που σιγά-σιγά βουλιάζει
και την τέχνη μας τη στολίσαμε τόσο πολύ που φαγώθηκε
          από τα μαλάματα το πρόσωπό της
κι είναι καιρός να πούμε τα λιγοστά μας λόγια γιατί η
          ψυχή μας κάνει αύριο πανιά.

Πάμε και σήμερα να ταξιδέψουμε με ανθρώπους που έγραψαν ποίηση. Όπως λέει ο Έντγκαρ Άλα Πόε "Η ποίηση είναι σκέψεις που αναπνέουν, και λέξεις που καίνε.." και όπως έχει πει ο Τόμας Έλιοτ: "Στην γνήσια ποίηση το νόημα θα το συλλάβει πρώτα η ψυχή κι έπειτα ο νους ..." Σε περιμένω και σήμερα μέχρι τις 10 στο Μέντα 88.
"Με τη φουρτούνα και το Σιρόκο ήρθε μια σκούνα απ’ το Μαρόκο..  Με τον ασίκη το μπουρλοτιέρη ήρθε ένα μπρίκι από τ’ Αλγέρι.. Με την Ελλάδα καραβοκύρη πάει μια φρεγάδα για το Μισίρι..  Άγιε Νικόλα, παρακαλώ σε στα πέλαγα όλα λουλούδια στρώσε..." Καλημέρα!!

 *Κάθε μέρα στις 7.00 στέλνουμε στην πόλη την καρτ ποστάλ της ημέρας με έναν στίχο-ευχή για το δρόμο. Σου αρέσει; Έλα να την μοιραστούμε.

ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΡΑΒΟΚΥΡΗ
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Τραγούδι: Γιώργος Ρωμανός

https://www.youtube.com/watch?v=NGIV72ASQlM

Τρίτη 20 Μαρτίου 2018

εαρινη ισημερία

Το απόγευμα (20 Μαρτίου, στις 18:15 ώρα Ελλάδας) θα υπάρξει εαρινή ισημερία και θα αρχίσει έτσι και επίσημα η 'Άνοιξη του 2018 στην Ελλάδα και γενικότερα στο βόρειο ημισφαίριο, στο οποίο ανήκει και η χώρα μας. Αντίστροφα, στο νότιο ημισφαίριο θα ξεκινήσει το φθινόπωρο.
Σήμερα Τρίτη, ο Ήλιος θα λάμπει κάθετα πάνω από τον Ισημερινό της Γης και η διάρκεια της μέρας και της νύχτας θα είναι περίπου ίδια. Μετά τις 20 Μαρτίου, η μέρα θα μεγαλώνει συνεχώς σε βάρος της νύχτας έως το θερινό ηλιοστάσιο, ενώ το αντίστροφο θα συμβαίνει στο νότιο ημισφαίριο.
Οι ισημερίες -η εαρινή και η φθινοπωρινή- καθορίζουν την έναρξη της άνοιξης και του φθινοπώρου, ενώ τα ηλιοστάσια -το θερινό και το χειμερινό- προσδιορίζουν την έναρξη του καλοκαιριού και του χειμώνα αντίστοιχα. Η άνοιξη δεν έχει σταθερή ημερομηνία έναρξης και η πρώτη μέρα της ποικίλει ανάμεσα στις 19 (πιο σπάνια), στις 20 (συνήθως) και στις 21 Μαρτίου, ανάλογα με το έτος.
Για μια ακόμη χρονιά φέτος θα συνεχιστεί η ανεπαίσθητη συρρίκνωση της διάρκειας της 'Ανοιξης, η οποία θα είναι πιο σύντομη κατά σχεδόν ένα λεπτό της ώρας σε σχέση με πέρυσι. Εδώ και χιλιάδες χρόνια, η Άνοιξη μικραίνει στο βόρειο ημισφαίριο και ό,τι χάνει, το κερδίζει σε διάρκεια το καλοκαίρι.
Η διάρκεια της άνοιξης μειώνεται περίπου ένα λεπτό της ώρας κάθε χρόνο, ενώ ο χειμώνας μειώνεται σχεδόν κατά μισό λεπτό ετησίως. Αντίστροφα, η διάρκεια του καλοκαιριού μεγαλώνει με ετήσιο ρυθμό ενός λεπτού (που χάνει η άνοιξη), ενώ του φθινοπώρου αυξάνει κατά μισό λεπτό (που χάνει ο χειμώνας). Έτσι, όσο περνάνε τα χρόνια, το καλοκαίρι μεγαλώνει σε βάρος της άνοιξης και το φθινόπωρο σε βάρος του χειμώνα.

Ανοίξτε τα παράθυρα...

Ανοίξτε τα παράθυρα.. 
Περνάει από κάτω η έκπληξη και κοιτάει προς τα πάνω να δει αν την βλέπετε...
Μάρω Βαμβουνάκη
Κι επίσημα Άνοιξη απο σήμερα λοιπόν..
κι αν ο Μάρτης μας τα χαλάει πολλές φορες,εμείς ανοίγουμε τα παραθυρόφυλλα της καρδιάς που είναι πάντα ανθισμένα και την καλώς ορίζουμε!!!!






Αν είσαι σε θέση να δεις την ομορφιά, αυτό συμβαίνει μόνο και μόνο επειδή φέρεις την ομορφιά μέσα σου.
Ο κόσμος είναι ένας καθρέφτης στον οποίο ο καθένας βλέπει το είδωλό του.
Πάουλο Κοέλιο










Οκτωβρης... Νοεμβρίος... 🍂🍂🍂🍂🍂

 Πρέπει να φύγω!!!  Αναστέναξε ο Οκτώβρης και χιλιάδες φύλλα έπεφταν από τη θλίψη... Ήρθε η ώρα!! Ψιθύρισε ο Νοέμβριος.. Σε παρακαλώ δώσε μο...