οι μόνοι που καταλαβαίνουν τα λόγια μου...💝

Αγαπώ τους ανθρώπους με τους οποίους μπορώ να είμαι σιωπηλή...💖

Ειναι οι μόνοι που καταλαβαίνουν τα λόγια μου...💝

Δημιουργικές ώρες με Αποκριάτικες ζωγραφιές..!!

Δημιουργικές ώρες με Αποκριάτικες  ζωγραφιές..!! 

Το Ταλίμι

Το Ταλίμι, η χορευτική αναπαράσταση της μάχης των Θυμιανούσων με τους Πειρατές

Η ιστορία έχει κάπως έτσι: Στα χρόνια του Μεσαίωνα, οι Μπερμπερίνοι πειρατές λυμαίνονταν τα παράλια της Χίου. Μια Τυρινή Παρασκευή οι Θυμιανούσοι τους κατατρόπωσαν και το πανηγύρισαν αναλόγως την Τυρινή Κυριακή που ακολουθούσε, «μοστράροντας» τους αιχμαλώτους. Την επόμενη χρονιά, έγινε αναπαράσταση της μάχης και έτσι η «μόστρα» καθιερώθηκε ως αποκριάτικο έθιμο των Θυμιανών.

Στις μέρες μας, κάθε τελευταία Κυριακή της Αποκριάς, οι Θυμιανούσοι αναπαριστούν τη μάχη με τους πειρατές διασταυρώνοντας τα «ξίφη» τους χορεύοντας τον πολεμικό χορό Ταλίμι συνοδεία παγιαυλιών και τουμπιών

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ :

Το όνομά του προέρχεται από το λατινικό ρήμα februare που σημαίνει καθαρίζω, εξαγνίζω. Ήταν αφιερωμένος στο θεό του Άδη Φέβρουο και στους νεκρούς γι αυτό και στη διάρκεια του οι Ρωμαίοι διοργάνωναν τελετές καθαρμών και εξαγνισμών. Με το παλαιότερο ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο τελευταίος μήνας του χρόνου και οι άνθρωποι έπρεπε να μπουν στον καινούργιο χρόνο καθαροί και αμόλυντοι. Με την καθιέρωση του Ιουλιανού ημερολογίου το 46 π.Χ. περιορίστηκαν οι ημέρες του από 30 σε 29 και την εποχή του αυτοκράτορα Αυγούστου του αφαιρέθηκε άλλη μια μέρα η οποία προστέθηκε στον Αύγουστο και έτσι έχει 28 ημέρες, και 29 κάθε τέσσερα χρόνια, οπότε το έτος αντί 365 ημέρες έχει 366 και ονομάζεται δίσεκτο από το bis sextus (δις έκτη) δηλαδή δύο φορές η 24η του μήνα που ήταν η έκτη μέρα πριν από τις Καλένδες του Μαρτίου.
Εμείς, τον λέμε Φλεβάρη επειδή τότε ανοίγουν οι φλέβες της γης, δηλαδή αναβρύουν πολλά νερά, τον λέμε και Κουτσοφλέβαρο, επειδή έχει λιγότερες μέρες.

ένα παγκάκι

"Στο μέρος όπου ζεις, θυμήσου να έχεις πάντα ένα παγκάκι
αγαπημένο, ένα παγκάκι με θέα, όπου θα σέρνεις κάθε φορά
την ψυχή σου μέχρι εκεί...."

29 Ιανουαρίου: Γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Παζλ!

29 Ιανουαρίου: Γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Παζλ!

Η 29η Ιανουαρίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Παζλ, μια ανεπίσημη γιορτή για ένα από τα πιο διαχρονικά παιχνίδια όλων των εποχών, μία πραγματική πρόκληση για το μυαλό και το σώμα.

Ανεξαρτήτου φύλλου και ηλικίας, όλοι, κάποια στιγμή της ζωής μας, έχουμε καταπιαστεί με την συναρμολόγηση ενός πάζλ. Η συναρμολόγηση του είναι μία διασκεδαστική και συνάμα εκπαιδευτική διαδιακασία, ενώ η ολοκλήρωση του ισοδυναμεί με την επίτευξη ενός μεγάλου στόχου – κυρίως στα μάτια των μικρών παιδιών, γεγονός που τους δίνει μεγάλη ικανοποίηση και χαρά.

Η προέλευση των παζλ μας ταξιδεύει στο 1760, όταν στην Ευρώπη οι κατασκευαστές χαρτών, κολλούσαν τους χάρτες επάνω σε ξύλο και τους έκοβαν σε μικρότερα κομμάτια. Στην πορεία η μέθοδος αυτή χρησιμοποιήθηκε ως εκπαιδευτικό παιχνίδι στα σχολεία, για να μαθαίνουν τα παιδιά γεωγραφία, τοποθετώντας τα κομμάτια του χάρτη στις σωστές θέσεις.

Με το πέρασμα των χρόνων, οι υλοποιήσεις αυτές βγήκαν από τις εκπαιδευτικές αίθουσες, μεταφέρθηκαν σε χαρτόνι (για οικονομικούς και πρακτικούς λόγους) και μετατράπηκαν σε ψυχαγωγικά παιχνίδια, απεικονίζοντας διαφορετικά θέματα, όπως τα σημερινά παζλ – τα οποία πλέον διατίθενται και σε τρισδιάστατη μορφή!

παζλ το [pázl] Ο (άκλ.) : επιτραπέζιο παιχνίδι για έναν παίκτη, το οποίο συνίσταται στην αποκατάσταση μιας ζωγραφικής παράστασης που έχει τεμαχιστεί σε πολλά μικρά και ακανόνιστου σχήματος κομμάτια.

Mια παραδοσιακή και απλή δραστηριότητα για τα παιδιά

To παζλ αποτελεί ένα σχετικά οικονομικό παιχνίδι, το οποίο μπορεί να προσφερθεί απλόχερα σε ένα παιδί, τόσο από τους γονείς όσο και από το ευρύτερο περιβάλλον του. Τα οφέλη από την συναρμόλογη του είναι πολλά, αρκεί να δώσουμε στο παιδί τη δυνατότητα να επιλέξει ένα από τα αγαπημένα του θέματα.

Σημαντικό ρόλο παίζει και ο βαθμός δυσκολίας (όσον αφορά το πλήθος και τους χρωματικούς συνδυασμούς των κομματιών), οπότε προσοχή στις υποδείξεις του κατασκευαστή.

• Βελτιώνει τη μνήμη: Όταν το παιδί συναρμολογεί ένα παζλ πρέπει να θυμάται το μέγεθος, το χρώμα ακόμα και τα σχήματα των παραστάσεων που επεξεργάζεται. Επιπρόσθετα, θα πρέπει να διαχωρίζει και να ομαδοποιεί τα κομμάτια, ακόμα και εάν δεν ταιριάζουν εκείνη τη στιγμή, καθώς μετά από κάποια ώρα θα τα χρειαστεί.
• Ενισχύει την αυτοπεποίθηση: Στις μικρότερες ηλικίες, το παιδί νιώθει ότι αρχίζει να ολοκληρώνει δραστηριότητες που του αναθέτουν οι ενήλικες και αισθάνεται υπερήφανο για τον εαυτό του.
• Ενισχύουν την υπομονή: Το παιδί μαθαίνει να έχει υπομονή και να χειρίζεται τη απογοήτευση του, όταν δεν μπορεί να ταιριάξει τα κομμάτια.
• Βελτιώνει τον οπτικοκινητικό συντονισμό: Για να ολοκληρωθεί ένα παζλ, το παιδί θα πρέπει να συντονίσει τα χέρια και τα μάτια του, καθώς θα πρέπει να επεξεργάζεται, να γυρίζει, να τοποθετεί και να αφαιρεί τα κομμάτια.
• Αναπτύσσει την κριτική σκέψη: Μέσα από το παζλ το παιδί θα μάθει να ενεργοποιεί τη σκέψη του, ώστε να επιλύσει το πρόβλημα, στη συγκεκριμένη περίπτωση, το παζλ. Μέσα από αυτόν τον τρόπο το παιδί προετοιμάζεται για την επίλυση καθημερινών προβλημάτων, μαθαίνοντας ότι όπως όλα τα κομμάτια δεν ταιριάζουν σε όλα τα παζλ έτσι και οι λύσεις για κάθε πρόβλημα απαιτούν σκέψη και διαφορετική προσέγγιση.
• Αναπτύσσει τις κινητικές δεξιότητες του: Μέσα από το παζλ το παιδί αναπτύσσει μία πιο λεπτή κινητικότητα, καθώς η συναρμολόγηση του απαιτεί μικρές και προσεγμένες κινήσεις.
• Αναγνωρίζει σχήματα, αριθμούς, γράμματα, αντικείμενα:Τα περισσότερα παζλ απευθύνονται σε μικρές ηλικίες και περιέχουν σχήματα, αριθμούς, γράμματα, ζώα και διάφορα άλλα αντικείμενα. Έτσι το παιδί εκπαιδεύεται και μαθαίνει αυτές τις έννοιες με έναν πιο διασκεδαστικό τρόπο.

Ένα διανοητικό παιχνίδι με θεραπευτικές ιδιότητες

Η ολοκληρωση ενός παζλ είναι κάτι περισσότερο από τη δημιουργία μίας εικόνας, είναι μία διαδικασία που διεγείρειτον εγκέφαλο, βελτιώνει την αυτοσυγκέντρωση, ανακουφίζει από το στρες και αφήνει ένα αίσθημα ολοκλήρωσης. Μάλιστα, έρευνες διαπιστώνουν ότι η εμπλοκή με τη δραστηριότητα αυτή συμβάλλει ακόμα και στην πρόληψη του Αλτσχάιμερ.

Η έρευνα εξέτασε τη σχέση μεταξύ των πνευματικών παιχνιδιών (πx. παζλ, σταυρόλεξα, κάρτες) και της πνευματικής οξύτητας ενηλίκων στην ηλικία των 50+ ετών. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που παίζουν αυτά τα παιχνίδια – τουλάχιστον κάθε δεύτερη μέρα – είχαν καλύτερη απόδοση σε τεστ μνήμης και σε άλλες νοητικές λειτουργίες.

Πολλά παζλ χρειάζονται ώρες ή μέρες μέχρις ότου ολοκληρωθούν και για τον λόγο αυτό απαιτούνται διαλείμματα. Η επικέντρωση στα μικρά κομμάτια μιας ατελούς εικόνας δημιουργεί μια χαλαρωτική εμπειρία, ανακουφίζοντας από το άγχος της καθημερινότητας. Τα κομμάτια ενώνονται, η εικόνα παίρνει μορφή και μια έντονη αίσθηση ολοκλήρωσης διαπερνά το άτομο.

Πηγή: Plaisio Blog

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ

Το ψωμί που φυλάς στην αποθήκη σου είναι του φτωχού. Τα ρούχα που κρατάς κρυμμένα στην αποθήκη σου είναι του γυμνού. Τα υποδήματα που σαπίζουν αχρησιμοποίητα είναι του ξυπόλυτου. Τα χρήματα που κρύβεις βαθιά στη γη είναι του φτωχού. Λοιπόν, τόσους αδικείς,

όσους θα μπορούσες να βοηθήσεις.

Βασίλειος ο Μέγας

Τίποτε δεν δυσαρεστεί

τόσο τους περισσότερους ακροατές,

όσο το να εγκωμιάζει κανείς τον εαυτό του.

Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Η νωθρότητα είναι σύζυγος του ύπνου,

και η οκνηρία μητέρα της πείνας.

Γρηγόριος ο Θεολόγος

Την τιμητική τους έχουν στις 30 Ιανουαρίου οι τρεις Ιεράρχες, με τα σχολεία και τα πανεπιστήμια να μένουν κλειστά για να τιμήσουν τους προστάτες των Γραμμάτων. 

Οι τρεις Ιεράρχες , ήταν ο Γρηγόριος ο Θεολόγος ή Ναζιανζηνός, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο Βασίλειος ο Μέγας .

Χρόνια πολλά σε μαθητές και εκπαιδευτικούς .

Η ιστορία ενός ασήμαντου βράχου

Η ιστορία ενός ασήμαντου βράχου

Ούτε που ήξερε πόσο είχε ταξιδέψει στο αχανές διάστημα. Η διαδρομή του στις παρυφές του γαλαξία εκεί όπου διάσπαρτα άστρα βρίσκονται εδώ κι εκεί. Στο μοναχικό του ταξίδι στο σκοτεινό μεσοαστρικό διάστημα το μόνο που είχε συγκεντρώσει ήταν παχιά στρώματα σκόνης και πάγου στην επιφάνειά του.
Δυο-τρείς φορές πέρασε κοντά από κάποιο αστέρι αλλά όχι αρκετά κοντά ώστε να μπορέσουν να λιώσουν οι πάγοι.
Μονό σε μια περίσταση βρέθηκε να κλειδώνει με το πεδίο βαρύτητας ενός πλανήτη. Ένιωσε ότι είχε βρει πια τη θέση του στο σύμπαν όμως οι καντρίλιες που χόρεψαν οι τροχιές τους για λίγο, σταμάτησαν όταν ένας λαμπερός κομήτης πέρασε δίπλα από τον πλανήτη και μονοπώλησε το ενδιαφέρον του. Ο βράχος μας με τη δύναμη και την ταχύτητα του χορού που διακόπηκε απότομα, εκσφενδονίστηκε με μεγαλύτερη ταχύτητα από πριν και με τροχιά στο πουθενά.
Έτσι πορεύονταν μέσα στη μοναξιά του και την παγωνιά του διαστήματος για πολλά πολλά χρόνια. Ώσπου ξαφνικά βλέπει μια λάμψη μπροστά του και μια ακατανίκητη έλξη. Από το πουθενά ανοίγει στο διάβα του μια σκουληκότρυπα και τον καταπίνει. Νιώθει την επιτάχυνση να τον τραντάζει ολόκληρο! Δίνες και ρεύματα τον παρασύρουν εδώ κι εκεί όπως το καράβι στην τρικυμισμένη θάλασσα. Και εκεί που έλεγε ότι πάει πια θα διαλυθεί, έτσι ξαφνικά όπως ξεκίνησε αυτή η ολιγόλεπτη περιπέτεια έτσι και τελειώνει καθώς βρίσκεται και πάλι στο ανοιχτό διάστημα.
Μα πόσο μακριά ταξίδεψε; Ακόμα και τ’ αστέρια δείχνουν διαφορετικά από δω· σκέφτηκε. Μπροστά του πιά όχι το κενό αλλά ένα σύννεφο ύλης που φωτίζεται από ένα υπέρλαμπρο εντυπωσιακό αστέρι. Η χαρά του δεν περιγράφεται! Δείχνει πανέμορφο, λαμπερό, μεγάλο και τόσο φιλόξενο. Επιτέλους θα μπορούσε να πάρει και εκείνος μια θέση στον ήλιο. Να λιώσουν οι πάγοι που τον κάλυπταν. Να γεμίσουν τα βαθουλώματά του νερό να αποκτήσει ίσως και έναν ουρανό με σύννεφα.
Αφήνεται λοιπόν στην καλή του τύχη και την κεκτημένη ταχύτητά του να το οδηγήσουν. Και πράγματι έτσι γίνεται.
Ο βράχος μας αρχίζει να ζυγώνει όλο και πιο κοντά στο νέο αστέρι. Ευτυχισμένος για την καλή του τύχη ονειρεύεται πιά όμορφα πράγματα. Επιτέλους θα έχει πια σπίτι δε θα είναι ένας πλανόδιος ερημίτης του διαστρικού διαστήματος αλλά ένας πλανήτης!
Στο πέρασμά του από το σύννεφο της σκόνης εμπλουτίζεται με στοιχεία από εκείνα που έφτιαξαν αυτό το σύστημα. Νιώθει ένα είδος μαγείας να συμβαίνει μέσα του. Η αισιοδοξία του στα ύψη. Νιώθει πια σαν στο σπίτι του πλησιάζοντας και όλο πιο κοντά στο αστέρι.
Σιγά-σιγά μπαίνουν στο οπτικό του πεδίο πλανήτες που ήδη έχουν πάρει θέση γύρω από το αστέρι. Τους χαιρετά έναν-έναν καθώς περνά από κοντά τους. Χαρούμενος διαπιστώνει ότι είναι μεγάλη η παρέα που θα έχει πιά αλλά μέσα του βαθιά αναλογίζεται την ίδια στιγμή, μήπως δεν έχει τελικά θέση γι αυτόν γύρω από το λαμπερό νέο αστέρι. Μπα…λέει από μέσα του διώχνοντας τους φόβους του. Το διάστημα γύρω απ’ το άστρο είναι μεγάλο κάπου θα βρω και γω την τροχιά μου. Και απ ότι δείχνει θα είναι και σε καλή θέση κοντά στο αστέρι – σκέφτεται - μα είναι τόσο φιλόξενο και καλό!!!!
Οι πάγοι στην επιφάνειά του βράχου αρχίζουν επιτέλους να λιώνουν καθώς η ακτινοβολία του αστεριού γίνεται πιο έντονη καθώς το πλησιάζει, δημιουργώντας ένα φωτοστέφανο θαρρείς γύρω του. Και όλο πλησιάζει προς το αστέρι και όλο πιο γρήγορα εξατμίζονται οι πάγοι και αποκαλύπτεται το έδαφός του. Νιώθει για πρώτη φορά μετά από χιλιετίες ζωή να τον πλημμυρίζει. Το ζεστό χάδι του αστεριού έφτασε να ζεστάνει ακόμα και την παγωμένη καρδιά του βράχου και να την κάνουν να σκιρτά μέσα στη δύναμη του βαρυτικού πεδίου του ήλιου.
Όμως το καημένο το βραχάκι δεν ήξερε από φυσική, ουράνια μηχανική και εξισώσεις. Οι πλανήτες που συνάντησε στο δρόμο και τόσο εγκάρδια τους χαιρέτησε, ειδικά οι τέσσερις πέντε πιο κοντινοί στο αστέρι και μεγάλοι, με τα βαρυτικά τους πεδία είχαν αλλάξει πια την τροχιά του. Χωρίς να το ξέρει διέγραφε πια όχι μια παραβολική τροχιά που ίσως του επέτρεπε με την έλξη που ασκούσε πάνω του το αστέρι να την κάνει ελλειπτική. Διέγραφε πλέον μια τροχιά υπερβολική. Ο μικρός ασήμαντος βράχος δε θα γινόταν ποτέ πλανήτης. Το κατάλαβε την τελευταία στιγμή καθώς βρίσκονταν στο περιήλιο της τροχιάς του. Η ταχύτητά του πολύ μεγαλύτερη από αυτή που θα του επέτρεπε να μπεί σε τροχιά γύρω από το αστέρι. Η πυρωμένη καρδιά του πήγε να σπάσει. Περίμενε τόσα πολλά όμως δε θα έπαιρνε μαζί του τίποτα πέρα από την ανάμνηση αυτής της ζεστασιάς και της αίσθησης ότι κάπου ανήκε έστω και για λίγο. Θα επαιρνε μαζί του λίγη ακόμη από αυτή τη μαγική σκόνη που θα ξανασυναντούσε βγαίνοντας οριστικά από το πλανητικό σύστημα. Ένιωθε το ζεστό χάδι της ακτινοβολίας του άστρου να φεύγει σιγά-σιγά από πανω του, ένιωσε την καρδιά του να παγώνει πάλι και τα σύννεφα που ειχαν σχηματιστεί άρχισαν να πέφτουν με τη μορφή βροχής και στη συνέχεια σαν χιόνι και πάγος καλύπτοντας την επιφάνειά του ξανά κάτω από το παχύ στρώμα τους. Χαιρετούσε λυπημένος έναν έναν τους πλανήτες καθώς διέγραφε την τροχιά εξόδου του. ‘Άλλοι τον χαιρετούσαν λυπημένοι, άλλοι πάλι χαιρέκακα μουρμούριζαν «κοίτα μούτρα που ήθελε να γίνει και πλανήτης…το μπάζο», άλλοι απλά αγνοούσαν το δράμα του και συνέχιζαν ευτυχισμένοι ο καθένας την τροχιά του.
Τώρα πια περνάει πέρα κι από το τελευταίο στρώμα σκόνης. Αν είχε δάκρυα σίγουρα θα έκλαιγε πικρά, όμως και τα τελευταία ίχνη νερού στην επιφάνειά του είχαν μετατραπεί ξανά σε πάγο. Και το μόνο που ανοίγονταν μπροστά του το τεράστιο κενό του διαγαλαξιακού διαστήματος.

Η ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΗΤΗ

Η ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΗΤΗ

Αν θέλεις να είσαι ΝΙΚΗΤΗΣ… σκέψου σαν ΝΙΚΗΤΗΣ, δράσε σαν ΝΙΚΗΤΗΣ & πιο σύντομα από ότι νομίζεις θα γίνεις …

Ο ΝΙΚΗΤΗΣ δεν φοβάται τόσο πολύ να χάσει ,όσο ενδόμυχα φοβάται ο χαμένος να κερδίσει .

Ο ΝΙΚΗΤΗΣ λέει «είμαι καλός άλλα όχι τόσο καλός όσο οφείλω να είμαι» ,ο χαμένος λέει «δεν είμαι τόσο ικανός όσο μερικοί άλλοι»

Ο ΝΙΚΗΤΗΣ δηλώνει κάτι υπεύθυνα , ο χαμένος δίνει υποσχέσεις

Ο ΝΙΚΗΤΗΣ πάει κατευθείαν στο πρόβλημα , ο χαμένος πάει τριγύρω του .

Ο ΝΙΚΗΤΗΣ λέει «πρέπει να υπάρχει καλύτερος τρόπος για να το κάνω» ο αμένος λέει «αυτός είναι ο τρόπος που γινόταν πάντα»

Ο ΝΙΚΗΤΗΣ ακούει , ενώ ο χαμένος περιμένει να έλθει η σειρά του να μιλήσει

Ο ΝΙΚΗΤΗΣ αντιμετωπίζει ένα νέο πρόβλημα σαν πρόκληση , ο χαμένος δεν Θέλει να το αντιμετωπίσει

Ο ΝΙΚΗΤΗΣ αντιλαμβάνεται ότι δεν υπάρχει καλύτερη ώρα από το παρόν για να γίνει κάτι… ο χαμένος ελπίζει ότι τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα αύριο.

Ο ΝΙΚΗΤΗΣ ξέρει ότι μερικές φορές κάνει λάθος & είναι έτοιμος να το παραδεχτεί . Ο χαμένος συνήθως βρίσκει κάποιον να κατηγορήσει

Απόκτησε ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ νικητή , χαμογελώντας κάθε φορά που κερδίζεις , άλλα και κάθε φορά που χάνεις...!!

Βιβλίο ξεχασμένο σ' ένα ράφι...

Βιβλίο ξεχασμένο σ' ένα ράφι
κλεισμένο σε δωμάτιο σκοτεινό,
για σενα η δικιά μου η αγάπη
που μάταια ζητά να δει το φως.

Ένα βιβλίο που δε θέλησες ποτέ.
Σαν δωρο σε γιορτή στο 'χα χαρίσει
Ένα βιβλίο που δε θέλησες ποτέ
που από τον νου σου τώρα πια το έχεις σβήσει.

Το ‘χες ανοίξει μοναχά μία φορά
και βιαστικά το είχες ξεφυλλίσει
το εξώφυλλο δε σου ‘πε και πολλά
και από τότε το χεις παρατήσει.

Και μια μέρα εκεί που καθαρίζεις
στα χερια σκονισμένο θα το πιάσεις
και με παλιόχαρτα και άλλες αναμνήσεις
στην ανακύκλωση μαζί θα το πετάξεις.

Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ

Η  ΖΩΗ  ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ  ΤΩΝ  ΤΡΙΩΝ   ΙΕΡΑΡΧΩΝ

Στις 30 Ιανουαρίου, κάθε χρόνο, γιορτάζουμε τη μνήμη των Τριών Ιεραρχών, όπως καθιερώθηκε από το 1100 μ.Χ.. Η γιορτή τους, από το 1842, λέγεται και Γιορτή των Γραμμάτων, μια και οι Τρεις Ιεράρχες ήταν Μεγάλοι Δάσκαλοι αλλά και Πατέρες της Εκκλησίας.

Οι Τρεις Ιεράρχες είναι: ο Μέγας Βασίλειος, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο Γρηγόριος ο Θεολόγος.

Η γιορτή τους είναι γιορτή της παιδείας και των γραμμάτων, γιορτή των δασκάλων και των μαθητών.

Είναι γιορτή τόσο Σχολική όσο και Χριστιανική.

Σχολική είναι, γιατί οι Τρεις Ιεράρχες, ήταν άνθρωποι μορφωμένοι, σοφοί δάσκαλοι, φημισμένοι ρήτορες και συγγραφείς. Πρόσφεραν πάρα πολλά στα γράμματα, διαθέτοντας ολόκληρη  την περιουσία τους.

Χριστιανική είναι, γιατί και οι τρεις ήταν ευσεβείς Ιεράρχες, επιφανείς θεολόγοι, με κοινωνική προσφορά και φιλανθρωπικό έργο, που διέθεσαν τη ζωή τους στην πίστη τους για το Χριστό.

Μελέτησαν τους αρχαίους κλασικούς συγγραφείς και φιλοσόφους, και κατόρθωσαν να  συμφιλιώσουν το Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα με την Χριστιανική Πίστη. Απέρριψαν τα ειδωλολατρικά στοιχεία και κράτησαν τις αρχές της διαλεκτικής σκέψης της ελληνικής παιδείας, ακολουθώντας τη συμβουλή του Αποστόλου Παύλου «να δοκιμάζουμε τα πάντα αλλά να κρατάμε το καλό».

Έστησαν έτσι γέφυρες ανάμεσα στο κλασικό και το σύγχρονο, ανάμεσα στη γνώση και την αρετή, ανάμεσα στην αναζήτηση της επιστημονικής αλήθειας και την πραγματική αλήθεια της αγάπης, ανάμεσα στη θεωρία και στην πράξη, τον Ελληνισμό και το Χριστιανισμό.

Δικαιολογημένα η εποχή τους ονομάστηκε: «Χρυσός Αιώνας της Εκκλησίας».

Το έργο των Τριών Ιεραρχών είναι πολύ μεγάλο. Όλοι οι φτωχοί, οι άρρωστοι, τα ορφανά και οι ηλικιωμένοι έβρισκαν καταφύγιο κοντά τους. Η μεγάλη τους καρδιά και η χριστιανική ψυχή τους γίνονταν στέγη για όσους είχαν ανάγκη.

Ήταν τόση η καλοσύνη και η φιλανθρωπία τους, που δεν υπολόγισαν τα πλούτη και τα χρήματά τους. Τίποτα δεν κράτησαν για τον εαυτό τους. Όλα τα υπάρχοντά τους τα διέθεσαν για να δώσουν χαρά στους συνάνθρωπούς τους.

Πολλές φορές οι Ιεράρχες με τα ίδια τους τα χέρια, έδεναν τις πληγές των αρρώστων. Τίποτε δεν τους φόβιζε. Ακόμη και τους λεπρούς περιποιούνταν.

Οι Τρεις Ιεράρχες ήταν και ιεραπόστολοι. Δίδασκαν τη Χριστιανική θρησκεία και το Λόγο του Θεού με πάθος, γεγονός που σε συνδυασμό με τη μεγάλη τους μόρφωση, τους έφερε αντιμέτωπους και εχθρούς με βασιλιάδες και άρχοντες.

Δίκαια, λοιπόν, ονομάστηκαν Μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας και Προστάτες των Γραμμάτων και των Σχολείων.

Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ή ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ

Γεννήθηκε στη Νεοκαισάρεια του Πόντου γύρω στο 330 μ.Χ, αλλά μεγάλωσε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Γονείς του ήταν η ενάρετη Εμμέλεια που ήταν κόρη μάρτυρα και ο ονομαστός ρήτορας Βασίλειος. Από την ευλογημένη αυτή οικογένεια αναδείκτηκαν άγιοι της Εκκλησίας μας γιαγιά, μητέρα και τέσσερα παιδιά.

 Οι πλούσιοι γονείς του φρόντισαν να πάρει μεγάλη μόρφωση. Σπούδασε στην Καισάρεια και κατόπιν στην Κωνσταντινούπολη, στην Αλεξάνδρεια και στην Αθήνα όπου συνδέθηκε με τον αδελφικό του φίλο Γρηγόριο, το Ναζιανζηνό.

Ο  Βασίλειος ύστερα από τις λαμπρές σπουδές του γύρισε στην Καισάρεια. Εκεί άσκησε το επάγγελμα του ρήτορα και αφού βαφτίστηκε σε μεγάλη ηλικία, όπως συνηθιζόταν τότε, αποφάσισε να γίνει μοναχός.

Για να γνωρίσει μεγάλους ασκητές της εποχής του επισκέπτηκε την Αίγυπτο την Παλαιστίνη αλλά και άλλες χώρες. Γοητευμένος, μοίρασε τα υπάρχοντά του στους φτωχούς και μόνασε σ’ένα ερημικό μέρος του Πόντου.

Όταν είδε ότι οι αιρετικοί κατατάραζαν την Εκκλησία δέκτηκε το μεγάλο αξίωμα της ιεροσύνης. Έγινε διάκονος, ιερέας και αργότερα επίσκοπος Καισάρειας απ’ όπου καταπολέμησε  σθεναρά τον αρειανισμό.

Ιστορική έμεινε η απάντηση που έδωσε στο φιλαρειανό απεσταλμένο του αυτοκράτορα, ύπαρχο Μόδεστο, όταν τον απείλησε αυστηρά με δήμευση της περιουσίας, εξορία, βασανιστήρια και θάνατο: «Τίποτε από αυτά δε φοβάμαι» απάντησε ο Βασίλειος, «γιατί περιουσία δεν έχω παρά μόνο τα φτωχά μου ρούχα και λίγα βιβλία. Εξορία δε φοβάμαι, γιατί όλοι σ’ αυτή τη ζωή είμαστε σαν τα πουλιά χωρίς μόνιμη στέγη. Βάσανα δε λογαριάζω, γιατί το ασθενικό μου σώμα γρήγορα θα πεθάνει. Κι ο θάνατος θα με φέρει κοντά στο Θεό, για τον οποίο ζω και εργάζομαι».

Ο Μέγας Βασίλειος θεμελίωσε  τη Χριστιανική του Θεολογία, αντλώντας επιλεκτικά από την αρχαιοελληνική και κυρίως από την πλατωνική φιλοσοφία.

Καθημερινά δίδασκε τους ανθρώπους εξηγώντας το Ευαγγέλιο.

Συμβούλευε τη νεολαία να διαβάζει την ελληνική ιστορία, μυθολογία, ποίηση και φιλοσοφία.

Έγραψε πολλά βιβλία, επιστολές, κηρύγματα, ομιλίες, προσευχές και τη Θεία Λειτουργία που φέρει το όνομά του.

Ολόκληρη πόλη, την περίφημη Βασιλειάδα, αποτελούν τα φιλανθρωπικά του ιδρύματα: νοσοκομεία, ορφανοτροφεία, ξενώνες, εργαστήρια, σχολεία κ.α. για τα οποία διέθεσε όλα του τα υπάρχοντα.

Πέθανε το 379, σε ηλικία 49 χρονών. Η Εκκλησία μας τον ονόμασε « Οικουμενικό και Μέγα διδάσκαλο». Τον τιμάει ως άγιο την 1η Ιανουαρίου.

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Ονομάστηκε Χρυσόστομος για τις ρητορικές του ικανότητες. Γεννήθηκε το 345 στην Αντιόχεια της Συρίας. Γονείς του ήταν ο ανώτερος αξιωματικός Σεκούνδος και η ευσεβής Ανθούσα. Πολύ νωρίς έμεινε ορφανός από τον πατέρα του και το βάρος της ανατροφής και μόρφωσής του έπεσε στην ενάρετη Ανθούσα.

Ύστερα από τη γενική εκπαίδευση, ο Ιωάννης, σπούδασε ρητορική στη σχολή του περίφημου δασκάλου της εποχής εκείνης, του εθνικού Λιβάνιου.

Μετά τις λαμπρές φιλοσοφικές και νομικές σπουδές του, ο Ιωάννης άσκησε στην Αντιόχεια το επάγγελμα του δικηγόρου. Γρήγορα όμως τον τράβηξαν οι θεολογικές σπουδές και όταν βαπτίστηκε, άρχισε να ζει ασκητική ζωή.

Ύστερα από μερικά χρόνια ασκητικής ζωής, ο Ιωάννης δέχτηκε τη χάρη της ιεροσύνης και υπηρέτησε την Εκκλησία. Με τα λαμπρά του κηρύγματα και κυρίως μα το έξοχο παράδειγμά του μαγνήτιζε τις ψυχές των πιστών. Είχε κατορθώσει να τρέφει καθημερινά πάνω από 3.000 φτωχούς.

Η φήμη και το καλό όνομά του έγιναν γνωστά σε όλη τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και ο βασιλιάς Αρκάδιος τον πήρε στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί τον εξέλεξαν Αρχιεπίσκοπο.

Στα φλογερά του κηρύγματα καλούσε σε ηθική εξυγίανση της κοινωνίας και ασκούσε αυστηρή κριτική στον κλήρο και στους κυβερνώντες προκαλώντας τις αντιδράσεις της αυτοκράτειρας Ευδοξίας και των εκκλησιαστικών κύκλων. Εκθρονίστηκε και καταδικάστηκε σε εξορία. Αλλά ο λαός πέτυχε την ματαίωσή της.

Σύντομα όμως ακολούθησε άλλη μόνιμη και μαρτυρική στην Αρμενία και αργότερα στην Πιτυούντα του Πόντου.

Στο δρόμο κι ενώ βρισκόταν στα Κόμανα του Πόντου, πέθανε από τις κακουχίες και τις στερήσεις στις 14 Σεπτεμβρίου του 407.

Παρά ταύτα όμως, αναγνωρίστηκαν οι πολύτιμες υπηρεσίες του και αποκαταστάθηκε η μνήμη του.

Ύστερα από 30 χρόνια το λείψανό του μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη και τοποθετήθηκε στο ναό των Αγίων  Αποστόλων.

Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος διακρίθηκε για τη ρητορική του τέχνη. Τα λόγια, η διδασκαλία και το κήρυγμά του συγκινούσαν όλους τους ανθρώπους. Γι αυτό τον ονόμασαν «Χρυσόστομο», δηλαδή στόμα χρυσό.

Ακόμα και σήμερα, «των αρετών το θησαύρισμα», καθώς τον ονόμασαν, εξακολουθεί να μας φωτίζει με τα πολλά του συγγράμματα. Ανάμεσα σ’ αυτά ιδιαίτερη θέση κατέχει η Θεία Λειτουργία που φέρει τ’όνομά του.

Η Εκκλησία μας τιμάει την μνήμη του στις 13 Νοεμβρίου, στις 27 Ιανουαρίου (Ανακομιδή) και στις 30 Ιανουαρίου μαζί με τους άλλους δύο Ιεράρχες.

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ

ή ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΝΑΖΙΑΝΖΙΝΟΣ

Ο Άγιος Γρηγόριος γεννήθηκε το 329 μ.Χ. στην Αριανζό, κοντά στη Ναζιανζό της Καππαδοκίας γι αυτό και ονομάστηκε Ναζιανζηνός. Όπως και ο Άγιος Βασίλειος καταγόταν από παλιά και πλούσια οικογένεια του τόπου του. Οι ευσεβείς γονείς του, η Νόννα και ο επίσκοπος Γρηγόριος του έδωσαν χριστιανική ανατροφή.

Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε στη Ναζιανζό και κατόπιν στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Εκεί γνωρίστηκε με το Βασίλειο, που είχαν σχεδόν την ίδια ηλικία και συνδέθηκαν με αδελφική φιλία και εκτίμηση που έμεινε ζωντανή και δυνατή σε όλη τους τη ζωή.

Ο Γρηγόριος συνέχισε τις σπουδές του στην Καισάρεια της Παλαιστίνης και στην Αλεξάνδρεια. Σπούδασε και στην Αθήνα μαζί με το φίλο του Βασίλειο.

Μετά τις τόσο λαμπρές σπουδές του γύρισε στην Ναζιανζό. Τότε, καθώς φαίνεται, δέχτηκε το άγιο Βάπτισμα. Κατόπιν μόνασε, όπως είδαμε, για ένα διάστημα στον Πόντο μαζί με το Βασίλειο.

Αργότερα ο Γρηγόριος ήρθε κοντά στο γέροντα πατέρα του και τον βοηθούσε στα ποιμαντικά του έργα. Με απαίτηση όμως των Χριστιανών και χωρίς να το θέλει ο ίδιος, καθώς θεωρούσε πολύ μεγάλο το αξίωμα της ιεροσύνης, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος.

Ύστερα από μερικά χρόνια, μπροστά στην επιμονή του φίλου του και αρχιεπισκόπου Καισαρείας Βασιλείου, δέχτηκε και χειροτονήθηκε από τον ίδιο, επίσκοπος της κωμόπολης των Σασίμων.

Εκείνο που ανέδειξε το Γρηγόριο μεγάλο δάσκαλο και ποιμένα της εκκλησίας ήταν η υπεράσπιση της Ορθοδοξίας, που πέρναγε δύσκολες μέρες, από τον κίνδυνο των Αρειανών.

Στην Κωνσταντινούπολη, μόνο ένας μικρός ναός είχε απομείνει στους ορθοδόξους, που τον ονόμαζαν συμβολικά Αγία Αναστασία, ελπίζοντας πως εκεί θα αναστηθεί ξανά η Ορθοδοξία.

Σ’ αυτόν το ναό ο Γρηγόριος εκφώνησε τους περίφημους πέντε λόγους για τη θεότητα του «Υιού και Λόγου» του Θεού, με θαυμαστά αποτελέσματα.

Γι αυτή τη σοφία και ευλάβεια στα θεία, δίκαια η εκκλησία μας τον ονόμασε «Θεολόγο», πρώτον αυτόν ύστερα από τον Άγιο Ιωάννη τον Ευαγγελιστή.

Σε λίγο στέφτηκε αυτοκράτορας ο Μέγας Θεοδόσιος καθιερώνοντας με διάταγμα την Ορθοδοξία.

Τότε αναδείχτηκε ο Γρηγόριος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως και Πρόεδρος της Β’ Οικουμενικής Συνόδου. Από αυτή τη θέση, το 381, μαζί με άλλους άρχοντες της Εκκλησίας στερέωσαν την Πίστη και την Ορθοδοξία συμπληρώνοντας το Σύμβολο της Πίστεως που άρχισε η Α’ Οικουμενική Σύνοδος.

Για να εξασφαλίσει όμως την ειρήνη της Εκκλησίας, με μια ηρωική πράξη, παραιτήθηκε από τον αρχιεπισκοπικό θρόνο και την προεδρία της Συνόδου και επέστρεψε στον τόπο του  όπου πέρασε την υπόλοιπη ζωή του με προσευχή, διάβασμα και συγγραφή βιβλίων. Πέθανε το 390 μ.Χ.

Ο Γρηγόριος διακρίθηκε για τον αγνό του χαρακτήρα και τις πολλές αρετές καθώς και για το τεράστιο συγγραφικό του έργο, που περιλαμβάνει λόγους, επιστολές και ποιήματα. Η Εκκλησία μας τον κατέταξε ανάμεσα στους αγίους της και τον τιμά ξεχωριστά στις 25 Ιανουαρίου καθώς και στις 30 του ίδιου μήνα, γιορτή των Τριών Ιεραρχών.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

 Οι Τρεις Ιεράρχες έδειξαν με τη ζωή και το έργο τους ότι  η πίστη προς το Θεό και η αγάπη προς το συνάνθρωπο συμβαδίζουν. Νοημάτισαν τον αρχαίο κλασικό κόσμο και διέσωσαν αξίες με πανανθρώπινο περιεχόμενο.

Οι ίδιοι είναι και θα είναι οδηγοί προς την αληθινή γνώση και μόρφωση, αγαθά πρότυπα κάθε νέου ανθρώπου.

Οταν ξυπνάς κάθε πρωί...

Οταν ξυπνάς κάθε πρωί
πάρε και τ' όνειρο μαζί,γιατί μπορεί να χρειαστεί..💝
Πάρε μαζί και λίγη χαρά για να σου κάνει την διαφορά..🌷🌺

Όμορφες καλημέρες..! 😊🍀

μανταρινάκι & ευχές!!!🧡

Κερνάω μανταρινάκι & ευχές!!!🧡

* Να έχουν οι τομάτες σας το άρωμα και την γεύση που έχουν όταν μεγαλώνουν σε μποστάνια δίπλα στη θάλασσα

* Να είναι τα τραπέζια σας πάντα γεμάτα με φίλους και αδερφούς. Ανθρώπους με τους οποίους θέλετε να μοιράζεστε το ψωμί και την χαρά σας.

* Να ξυπνάτε κάθε πρωί με διάθεση να πάρουν φωτιά τα πόδια σας και φτερά η καρδιά σας. Να πίνετε αρωματικό καφέ και να νιώθετε ευγνωμοσύνη για κάθε τι που θα φέρει η μέρα.

* Να υπάρχει πάντα κάποιος δίπλα σας που θα σας ρίξει κρυφά στην τσέπη μια πλάκα σοκολάτα, μια καραμέλα βουτύρου, ένα μανταρίνι ή ένα γλυκό σημείωμα.

* Να βρισκόσαστε σε μεγάλα καλέσματα με νόστιμα πιάτα και να μην προλαβαίνετε να τα χαρείτε από τα γέλια και τις αγκαλιές και τα μοιράσματα.

* Να ανταλλάσσετε φιλιά που έχουν την πιο υπέροχη γεύση του κόσμου. Να μπλέκετε σε αγκαλιές που αναδύουν έρωτες και πάθη και όνειρα και λάθη και κομμάτια αληθινής ζωής.

* Να ανάβετε την κουζίνα σας για όσους αγαπάτε και όσοι αγαπάτε να μην μειώνονται αλλά να πληθαίνουν και να έχετε πάντα ανοιχτά τα παράθυρα για να ξεχύνεται παντού η αγάπη και να διαλύετε το γκρίζο που πιάνουν οι γωνίες.

* Να βυθίζετε τα κουτάλια σας σε όμορφες σκέψεις και να χορταίνετε από όμορφες θύμησες.

* Να μην πέσουν ποτέ δάκρυα στα ποτήρια σας. Να μην σκύψετε ποτέ το κεφάλι για να κρύψετε τα δάκρυα σας.

* Να είναι τα καλοκαίρια σας γεμάτα από ζουμερά ροδάκινα, γαλάζιους βυθούς και φέτες από γλυκό καρπούζι.

* Να βρίσκετε στον δρόμο σας ώριμα φρούτα και στις γειτονιές σας ταβέρνες που μαζεύονται οι φίλοι.

* Να ρίχνεστε με ορμή και πάθος σε όσα αγαπάτε και να μην μετράτε το κόστος, να μην σκέφτεστε το ζύγι, να μην μετράτε, να μην φοβάστε ότι θα χάσετε. Να τολμάτε.

* Να δοκιμάζετε. Να χώνετε τα δάχτυλα στα βάζα. Να μπλέκετε τα πιρούνια σε πιάτα. Να αφήνετε την γεύση να κάνει το ταξίδι.

* Να ζείτε σα να είναι η ζωή μια ταινία όπου οι πρωταγωνιστές δεν είναι ποτέ χορτάτοι αλλά πάντα πεινασμένοι. Πάντα θέλουν και άλλο...
Και άλλο...Και άλλο...

Τα ξέρατε αυτά για τη Χίο::::::

Τα ξέρατε αυτά για τη Χίο::::::
γνωρίζοντας τη Χίο
• Το 5ο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας,
• 3η σε ηλιοφάνεια και 1η σε μέρες διαύγειας στην χώρα μας,
• 91 παραλίες
• 64 χωριά
• 91 από τις 108 ορχιδέες της Ευρώπης φύονται στη Χίο.
• Οι Άγιοι Απόστολοι στο Πυργί είναι πιστό αντίγραφο της Αγίας Ειρήνης στην Κων/πολη
• Οι Λαλάδες ή αλλιως τουλίπες στη Νότια Χίο στολίζουν τα χωράφια του νησιού κάθε Μάρτιο.
• ο Άγιος Ταξιάρχης στα Μεστά είναι ο μεγαλύτερος ναός της Ελλάδα• Ρουκετοπόλεμος Πάσχα.Φημισμένος και εκρηκτικός το βράδυ της Ανάστασης. Οι ενορίες του Αγίου Μάρκου και της Παναγίας Ερυθιανής στο Βροντάδο γιορτάζουν όσο πουθενά αλλού την Ανάσταση του Θεανθρώπου.
• Ζωγραφιστό χωριό ( Πυργί). Ένα έργο τεχνης απ τα αρχαία χρόνια της κατοχης!Το μοναδικό στην Ελλάδα.
• Η Νέα Μονη μαζί με τη Μονή του Οσίου Λουκά στη Βοιωτία και τη Μονή Δαφνίου είναι οι μόνες Βυζαντινές μονές που σώζονται στην Ελλάδα σε καλή κατάσταση. Τα ψηφιδωτά της Νέας Μονής Χίου αποτελούν τη μία από τις τρεις κορυφαίες δημιουργίες των εικαστικών τεχνών στον ελλαδικό χώρο κατά τον Μεσαίωνα.Εορτάζει κατά την απόδοση της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (23 Αυγούστου). Το 1990 ανακηρύχθηκε μνημείο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.Οι καλλιτέχνες που δούλεψαν εδώ ήταν Κωνσταντινουπολίτες, που ήλθαν κατευθείαν από την Πόλη και μαζί τους μετέφεραν την τεχνοτροπία τους, παρόμοια με αυτή που διακοσμούσε τα αυτοκρατορικά ανάκτορα και έχει πια χαθεί.
• 10ο σε μέγεθος νησί της Μεσογείου
• Οι Ηφαιστειογενείς παραλίες του Εμπορειού . Ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να κολυμπήσει ή απλά να απολαύσει 3 παραλίες (Μαύρα Βόλια) που αποτελούν προϊόν ηφαιστειακής έκρηξης σε ιστορικούς χρόνους.
• Ο Χριστόφορος Κολόμβος πέρασε από τη Χίο και πήρε Χιώτες ναυτικούς και χαρτογράφους για τις εξερευνήσεις του. Κατ'άλλους έχει καταγωγή από το νησί. Πολλές οικογένειες στο Πυργί φέρνουν το επίθετό του.
• Τρεις μεγάλες ,και ανατρεπτικές κατ'άλλους,προσωπικότητες από το χώρο των γραμμάτων έχουν γεννηθεί στη Χίο ( Κοραής, Ψυχάρης, Σουρής). Αλλοι σποπυδαίοι από το χώρο της τέχνης και των επιστημών : Εμμανουήλ Ροϊδης, Φώτης Αγγουλές, Νίκος Γιαλούρης(ζωγράφος), Σταμάτης Κριμιζής (φυσικός), Δήμος Αβδελιώδης(σκηνοθέτης), Ματθαίος Μουντές
• Το μόνο ακριτικό νησί της Ελλάδος που βρίσκεται σε τόσο κοντινή απόσταση από την 3η μεγαλύτερη πόλη της Τουρκίας, τη Σμύρνη. Συγχρόνως απέχει μόλις 7 χλμ από την αρχαία Ιωνία.
• Το κρασί της Βόρειας Χίου ονομαζόταν από τους αρχαίους, νέκταρ των θεών (Αριούσιος Οίνος).
• 250 αρχοντικά χτισμένα με τη θυμιανούσικη πέτρα σώζονται στον Κάμπο της Χίου.Μία περιοχή μήκους 10 χλμ και πλάτους 3χλμ.
• Οι περισσότερες εφοπλιστικές οικογένειες της Ελλάδας κατάγονται από τη Χίο (Λιβανού, Χανδρή, Λώ, Λεμού, Ανδρεάδη, Πατσού, Πατέρα, Φαφαλιού, Τσάκου, Φράγκου, Ξυλά και άλλοι).
•Το μοναδικό νησί με τον μισο αριθμό πληθυσμού του νησιού ισως και παραπάνω σε ναυτικούς και καπετάνιους!
• Η εξοχή της Χίου παρομοιάζεται με εκείνη της Τοσκάνης της Ιταλίας.
• Στην Χίο γεννήθηκαν οι Μίκης Θεοδωράκης και Ανδρέας Παπανδρέου.
• Πρώτο νομισματοκοπείο στην Ελλάδα στην αρχαιότητα
• Πρώτη μορφή Δημοκρατίας ακόμη και πριν από αυτήν του Σόλωνα.
• Μεγάλη ποικιλομορφία και πλούτος στις τοπικές ενδυμασίες κάθε χωριού, ακόμα και γειτονικού
• ΜΑΣΤΙΧΑ, ένα απόσταγμα η αλλιως το δάκρυ του μαστιχοδενδρου!Θαυματουργο αγαθό της φύσης για προβλήματα του στομαχιού, ένα προϊόν το οποίο ενώ γίνονται ακόμα προσπάθειες αντιγραφής του δεν ευδοκιμεί σε αλλά εδάφη!
• Δημοφιλείς εκφράσεις για τη Χίο στην αρχαιότητα : Χιώτικη ζωή ( Χιώτικα τραπέζια Χίαι τράπεζαι, Χία ζωή, Χίος γέλως)
• Πληθυσμός στην Χίο μέχρι και το 18ο αιώνα 120.000 κάτοικοι
• Σύμφωνα με μια εκδοχή, η Χίος είναι η γενέτειρα του Όμηρου καθώς και των μαθηματικών Ιπποκράτη και Οινοπίδη.
• Η Δημόσια Ιστορική Κεντρική Βιβλιοθήκη Χίου "Κοραής" στο νησί της Χίου είναι μια από τις πιο σημαντικές στην Ελλάδα (3η σε μέγεθος). Στη συλλογή της υπάρχουν περίπου 250.000 τόμοι.
• Η Χίος έχει εντελώς διαφορετική αρχιτεκτονική από Βορρά προς Νότο και το μόνο μέρος της που μοιάζει αρχιτεκτονικά με τις Κυκλάδες (όλα τα κτίσματα λευκά) είναι ο παραθαλάσσιος οικισμός της Αγίας Φωτεινής ή Αγίας Φωτιάς.
• Η Χίος περιστοιχίζεται από τα αδελφά νησιά Οινούσσες και Ψαρά, από όπου και κατάγονταν ο Κωνσταντίνος Κανάρης, ήρωας της επανάστασης του 1821 για την ανεξαρτησία της Ελλάδας.
• Η Χίος διατηρεί ιδιαίτερους δεσμούς με τη Σύρο των Κυκλάδων και η Ερμούπολη χτίστηκε από Χίους εύπορους, ανθρώπους των γραμμάτων και εμπόρους που βρέθηκαν εκεί μετά τη σφαγή του 1822, όπου βρήκαν μία φιλόξενη δεύτερη πατρίδα.
• Άλλο όνομα της Χίου ήταν Πιτυούσα μάλλον λόγω των πολλών πεύκων που υπήρχαν ιδιαίτερα στο βόρειο τμήμα της. Άλλο όνομά της ήταν Αριούσα από το δέντρο «αριών», το οποίο είναι ένα είδος δρυ – πρίνου. Τα άρια (δρυς) κάλυπταν ένα μεγάλο μέρος της βορειοδυτικής Χίου.
Αυτό είναι το νησί που μεγάλωσα και είμαι περήφανη για τις ρίζες μου..