Στα τραγούδια και τα ταξίδια ο Βαγγέλης Περάκης / 7:00 με 10:00 / Μέντα 88
Μας ακούτε εδώ: http://www.menta88.gr/player/
Σήμερα η ευχετήρια κάρτα μας θα ταξιδέψει με τον μεγάλο μας ποιητή Τάσο Λειβαδίτη που σαν σήμερα έφυγε το 1988. Όπως έλεγε "Έζησα μες στη ματαιότητα και πάνω στον Ωκεανό…" Κάπως έτσι ξεκινά να γράφει ο ποιητής, δημιουργώντας μια αυτοβιογραφία της γνώσης, που σκοπό έχει να μας διδάξει τις κρυφές χαρές της ζωής αλλά και του ονείρου, του ανέφικτου ή έστω του μη πραγματοποιήσιμου. Όπως γράφει: "Aκόμα δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί δεν πραγματοποιούνται τα ανθρώπινα όνειρα. Ώ ανεκπλήρωτο, που ακόμα κι όταν όλα μας εγκαταλείπουν εσύ αφήνεις έξω από την πόρτα μας ένα μικρό γιασεμί. Ώσπου νύχτωνε και τ’ άστρα φώτιζαν σιγά σιγά το ακατανόητο του κόσμου.." Θα μας εξηγήσει πως: "Είμαστε φτιαγμένοι από πράγματα που δεν θυμόμαστε.. Και η αποστολή μας είναι να τα ξαναθυμηθούμε με οποιοδήποτε κόστος.. Ζήσαμε πάντα κάπου αλλού και μόνο όταν κάποιος μας αγαπήσει ερχόμαστε για λίγο.. Κι ο έρωτας είναι η τρέλα μας μπροστά στο ανέφικτο να γνωρίσουμε τον άλλον... Ζήσαμε πάντα μέσα στ’ όνειρο και δε θα βγούμε παρά μόνο για να πεθάνουμε στην άκρη ενός κόσμου που δε γνωρίσαμε… Να ‘σαι τόσο πρόσκαιρος, και να κάνεις όνειρα τόσο αιώνια!
Και ο ποιητής; Προσπαθεί να φαίνεται ήρεμος. Να μοιάζει με τους άλλους. Κι είναι στιγμές που το κατορθώνει. Όμως τις νύχτες δεν μπορεί να κοιμηθεί. Οι μεγάλες φτερούγες του δε χωράνε μέσα στον ύπνο....
Αλλά κι όταν τελειώνει η μέρα και γίνεται άξαφνα μια παράξενη ησυχία από πολλά πράγματα που ξεχάσαμε, ο αέρας μυρίζει παλιούς μενεξέδες... Γιατί η σιωπή κάνει τον κόσμο πιο μεγάλο και η θλίψη πιο δίκαιο. Μα η μόνη πραγματικότητα είναι πως ο κόσμος μόνο όταν τον μοιράζεσαι υπάρχει…
Και κάθε φορά που έβαζα ένα δίσκο στο γραμμόφωνο, καταλάβαινα ότι δεν ξαναρχίζει ποτέ κανείς δυο φορές και μόνον ο χρόνος είναι γενναιόδωρος μοιράζοντας σε όλους τη σκοτεινή λησμοσύνη του... Έρημα βράδια και νυχτερινοί δρόμοι που συναντήσαμε τις σκιές εκείνων που τόσο θέλαμε να ξεχάσουμε! Ώσπου στο τέλος κερδίζει μόνο όποιος χάνει: πανάρχαιη, ανεξήγητη ανταμοιβή... Ω απέραντη νοσταλγία για κάτι που ποτέ δεν ζήσαμε κι όμως αυτό υπήρξε όλη η ζωή μας.. Οι άνθρωποι βιάζονται: έγνοιες, βιοτικές συνθήκες, όνειρα, συμβιβασμοί .. Πού καιρός να γνωρίσουν τη ζωή τους. Ήμουν τόσο λυπημένος, που οι άγγελοι μου τραγουδούσαν στον ουρανό.. Άρχισα τότε να τραγουδάω κι εγώ.. Κι έτσι άρχισα να βγάζω φτερά.. Μονάχα όποιος τα διψάει όλα μπορεί να με προφτάσει.. Γιατί ό,τι ζήσαμε χάνεται, όσα δε ζήσαμε αυτά μας ανήκουν… Έξαλλου δε ζητήσαμε τη νίκη... μονάχα λίγη μουσική..."
Πάμε και σήμερα να συναντήσουμε ανθρώπους που ονειρεύτηκαν, ταξίδεψαν, αγάπησαν τον άνθρωπο, έζησαν μέσα στη σιωπή και την θλίψη και μετά πήραν χαρτί και μελάνι και έγραψαν. Μίλησαν και τραγούδησαν. Ο Γιάννης Αγγελάκας
σε ένα ποίημα του γράφει: "Θέλω να γνωρίσω όλους αυτούς που σκύβουν πάνω από ένα καθαρό κομμάτι χαρτί...
Αποφασισμένοι ωστόσο να το λεκιάσουν με λέξεις.. λέξεις κλειδιά, ιδέες φαντάσματα, λυτρωτικές φράσεις.. Θέλω να γνωρίσω όλους αυτούς τους μανιακούς του λόγου.. Να φιλήσω τα παραμορφωμένα τους μέτωπα.. Να διορθώσω τα ορθογραφικά λάθη του έρωτα τους.. Να τους καθησυχάσω.. Κι ύστερα να τους βάλω στο κρεβάτι και να τους νανουρίσω.." Γιατί όπως λέει και σε μια συνέντευξή του "Το αληθινό τραγούδι, η αληθινή μουσική και η αληθινή ποίηση που έχει ζουμί, που βγαίνει μέσα από δημιουργικές εντάσεις, από αληθινές αγωνίες και αληθινό ταλέντο, πάντα έχει ένα τρόπο και πάντα μπορούσε να αλλάξει τις σκέψεις των ανθρώπων, οπότε να αλλάξει και λίγο την ιστορία, τον τρόπο που προχωράει η ανθρωπότητα..." Σε έναν στίχο του δίνει το σύνθημα: "Φανερώσου, με τα σκοτάδια σου να χαμογελούν.." Πάμε και σήμερα να ταξιδέψουμε με αληθινή μουσική και στίχους, με αληθινά τραγούδια. Σε περιμένω μέχρι τις 10 στο Μέντα 88.
"Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω. Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό είμαι μικρός πολύ μικρός για να τ’ αλλάξω. Μα εγώ μ’ένα άγριο περήφανο χορό σαν αετός πάνω απ’ τις λύπες θα πετάξω. Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ, σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.." Καλημέρα!!
*Κάθε μέρα στις 7.00 στέλνουμε στην πόλη την καρτ ποστάλ της ημέρας με έναν στίχο-ευχή για το δρόμο. Σου αρέσει; Έλα να την μοιραστούμε.
ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΚΛΑΨΩ
Μουσική - στίχοι - τραγούδι: Γιάννης Αγγελάκας (Χρόνια πολλά κι ένα ευχαριστώ για τα τραγούδια και την ποίηση)
https://www.youtube.com/watch?v=QW_U50nubHs
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου