Στα τραγούδια και τα ταξίδια ο Βαγγέλης Περάκης / 7:00 με 10:00 / Μέντα 88
Μας ακούτε εδώ: http://www.menta88.gr/player/
Σήμερα η ευχετήρια κάρτα μας θα συναντήσει έναν άνθρωπο που κατάφερε να ακούσει την μουσική των χρωμάτων. Ο ζωγράφος Νιλ Χάρμπισον γεννήθηκε με πλήρη αχρωματοψία, αλλά τώρα μια συσκευή στο κεφάλι του μετατρέπει τα χρώματα σε ηχητικές συχνότητες. Αντί να βλέπει έναν γκρίζο κόσμο, ο Χάρμπισον μπορεί να "ακούει" μια συμφωνία χρωμάτων, και ναι, ακούει ακόμα και πρόσωπα και τους πίνακες ζωγραφικής. Το «τρίτο» μάτι υψηλής νοημοσύνης ονομάζεται Eyeborg. Πρόκειται στην ουσία για μια εκλεπτυσμένη συσκευή η οποία με τη βοήθεια μιας μικροκάμερας καταγράφει τα χρώματα και στη συνέχεια τα μετατρέπει σε μουσικές νότες. Η επαναστατική εφεύρεση ανήκει στον Βρετανό Ανταμ Μονταντόν. Όπως εξηγεί ο επιστήμονας: "Το κάθε χρώμα έχει ένα συγκεκριμένο μήκος κύματος. Με τo Eyeborg επιβραδύνουμε την ταχύτητά του έτσι ώστε να μην είναι πλέον οπτικό αλλά ηχητικό. Το κόκκινο χρώμα, για παράδειγμα, έχει πολύ χαμηλή συχνότητα και για τον λόγο αυτό "μεταφράζεται" σε χαμηλή νότα, το μοβ αντίθετα έχει πολύ υψηλή συχνότητα και "μεταφράζεται" σε υψηλή νότα. Όλα τα υπόλοιπα χρώματα βρίσκονται ανάμεσα σε αυτά τα δύο. Κατ' αυτόν τον τρόπο μπορεί κάποιος να "ακούσει" όλη τη χρωματική παλέτα..."
Πάμε να ακούσουμε μια υπέροχη ομιλία του Νίλ Χάρμπισον. Του ανθρώπου που παρά την αχρωματοψία που είχε, κατάφερε να κάνει πράξη την φράση του Νίκου Καζαντζάκη: "Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα..."
Γεννήθηκα με μια σπάνια οπτική διαταραχή που ονομάζεται αχρωματοψία, πλήρης αχρωματοψία, και δεν έχω δει χρώμα ποτέ μου, δεν ξέρω πώς φαίνεται το χρώμα, γιατί ζω σε έναν γκρίζο κόσμο. Ο ουρανός είναι πάντα γκρι για μένα, το ίδιο και τα λουλούδια, και η τηλεόραση είναι ακόμα ασπρόμαυρη.
Αλλά, από τα 21 μου, αντί να βλέπω χρώματα, τα ακούω. Το 2003 ξεκίνησα ένα πρόγραμμα με τον πληροφορικό Άνταμ Μονταντόν, και, με τη βοήθεια του Πέτερ Κεσέ από τη Σλοβενία και του Ματίας Λιζάνα από τη Βαρκελώνη δημιουργήθηκε αυτό το ηλεκτρονικό μάτι. Είναι ένας αισθητήρας χρωμάτων που εντοπίζει τη συχνότητα του χρώματος που έχω μπροστά μου.
Εδώ και οχτώ χρόνια, από το 2004, ακούω χρώματα συνέχεια, και το βρίσκω πλέον απόλυτα φυσιολογικό, να ακούω συνέχεια χρώματα. Στην αρχή έπρεπε να απομνημονεύσω το όνομα του κάθε χρώματος, να απομνημονεύσω τις νότες, αλλά αργότερα, όλες αυτές οι πληροφορίες έγιναν αντίληψη. Δεν χρειαζόταν να σκέφτομαι τις νότες. Αργότερα, αυτή η αντίληψη έγινε αίσθηση. Άρχισα να έχω αγαπημένα χρώματα, και να βλέπω χρωματιστά όνειρα.
Όταν άρχισα να βλέπω χρωματιστά όνειρα κατάλαβα πως το λογισμικό και ο εγκέφαλός μου είχαν ενωθεί, επειδή στα όνειρά μου, ο εγκέφαλός μου δημιουργούσε τους ηλεκτρονικούς ήχους, όχι το λογισμικό.
Στα διαβατήρια στη Μεγάλη Βρετανία δεν επιτρέπεται να φωτογραφίζεσαι με ηλεκτρονικό εξοπλισμό αλλά επέμεινα στους υπεύθυνους ότι αυτό που έβλεπαν ήταν ένα νέο κομμάτι του σώματός μου, μια προέκταση του εγκεφάλου μου, και τελικά δέχτηκαν να φαίνεται στη φωτογραφία του διαβατηρίου μου.
Η ζωή μου άλλαξε δραστικά όταν άρχισα να ακούω χρώματα, επειδή τα χρώματα είναι σχεδόν παντού. Η μεγαλύτερη αλλαγή, για παράδειγμα, είναι ότι όταν πάω σε μια γκαλερί τέχνης, μπορώ να ακούσω έναν Πικάσο. Είναι σαν να πηγαίνω σε συναυλία, επειδή μπορώ να ακούσω τους πίνακες. Και στα σούπερ μάρκετ, το βρίσκω εντυπωσιακό, ότι είναι πολύ ευχάριστο να περπατάς σε διάδρομο του σούπερ μάρκετ. Είναι σαν να πηγαίνεις σε κλαμπ.Είναι γεμάτο διαφορετικές μελωδίες. Ναι. Επίσης, άλλαξε ο τρόπος που ντύνομαι. Προηγουμένως διάλεγα ρούχα ώστε να φαίνομαι ωραίος. Τώρα τα διαλέγω για να ακούγομαι ωραίος.
Σήμερα ντύθηκα ντο ματζόρε, μια αρκετά εύθυμη συγχορδία. Αν είχα να πάω σε κηδεία, όμως, θα ντυνόμουν σε σι ελάσσονα, δηλαδή τιρκουάζ, μωβ και πορτοκαλί.
Επίσης, ο τρόπος που αντιμετωπίζω το φαγητό έχει αλλάξει, επειδή τώρα μπορώ να το τοποθετώ έτσι στο πιάτο, ώστε να γεύομαι το αγαπημένο μου τραγούδι. Ανάλογα με το πώς το τοποθετώ, μπορώ να ακούσω και να συνθέσω μουσική με το φαγητό. Φανταστείτε ένα εστιατόριο όπου να μπορούμε να γευτούμε σαλάτες Λαίδη Γκάγκα για ορεκτικά. Θα καταφέρναμε να πείσουμε τους εφήβους να φάνε λαχανικά! Θα είχαμε κονσέρτα για πιάνο του Ραχμάνινοφ ως κυρίως πιάτα και επιδόρπια Μπγιόρκ ή Λέοναρντ Κοέν. Θα ήταν πολύ συναρπαστικό ένα εστιατόριο στο οποίο να μπορείς να γευθείς τα τραγούδια.
Επίσης, έχει αλλάξει και η αντίληψή μου για την ομορφιά, επειδή όταν κοιτάω κάποιον, ακούω το πρόσωπό του, και μπορεί να είναι εμφανισιακά όμορφος, αλλά να ακούγεται χάλια, να μην έχει ούτε ρυθμό, ούτε μελωδία. Και το αντίθετο μπορεί να συμβεί. Μου αρέσει πολύ να δημιουργώ ηχητικά πορτρέτα ατόμων.Αντί να ζωγραφίζω το πρόσωπο κάποιου, να ζωγραφίζω το σχήμα, στρέφω το μάτι σ' αυτούς και γράφω τις νότες που ακούω και μετά δημιουργώ ηχητικά πορτρέτα.
Συσχετίζω ανθρώπους που δε θα συσχέτιζα, και μπορώ επίσης να δημιουργώ συναυλίες κοιτώντας τα πρόσωπα στο κοινό. Συνδέω το μάτι και παίζω τα πρόσωπα του κοινού. Το καλό είναι πως, αν δεν ακούγεται καλά, φταίει το κοινό. .
Συνέβη και κάτι άλλο. Άρχισα να έχω ένα δευτερεύον αποτέλεσμα: οι φυσιολογικοί ήχοι άρχισαν να γίνονται χρώμα. Άκουγα τον τόνο του τηλεφώνου και τον ένιωθα πράσινο, επειδή ακουγόταν ακριβώς σαν το πράσινο. Η ακρόαση του Μότσαρτ έγινε μια κίτρινη εμπειρία, οπότε άρχισα να ζωγραφίζω τη μουσική και τις φωνές των ανθρώπων, επειδή οι φωνές τους έχουν συχνότητες που εγώ συνδέω με χρώματα.
Έφτασα λοιπόν σε σημείο όπου μπορούσα να αντιληφθώ 360 χρώματα, όσα και η ανθρώπινη όραση. Μπορούσα να εντοπίσω τις διαφοροποιήσεις όλων των βαθμών του χρωματικού τροχού. Όμως τότε σκέφτηκα πως η ανθρώπινη όραση δεν ήταν αρκετή. Υπάρχουν πολλά περισσότερα χρώματα γύρω μας που δε μπορούμε να αντιληφθούμε, αλλά μπορούν τα ηλεκτρονικά μάτια. Έτσι αποφάσισα να συνεχίσω να επεκτείνω τις αισθήσεις μου προσθέτοντας το υπέρυθρο και το υπεριώδες στην κλίμακα χρώματος-προς-ήχο, και έτσι τώρα ακούω χρώματα που τα μάτια δε μπορούν να αντιληφθούν.
Για παράδειγμα, είναι καλό να αντιλαμβάνεσαι το υπέρυθρο επειδή μπορείς να εντοπίσεις αν υπάρχουν αισθητήρες κίνησης σε ένα δωμάτιο. Μπορώ να ακούσω αν κάποιος με σημαδεύει με τηλεκοντρόλ. Το καλό με το να αντιλαμβάνεσαι το υπεριώδες είναι πως ακούς αν είναι καλή ή κακή μέρα για ηλιοθεραπεία, γιατί το υπεριώδες είναι επικίνδυνο χρώμα, μπορεί να μας σκοτώσει, και πιστεύω πως όλοι θα έπρεπε να θέλουμε να αντιλαμβανόμαστε πράγματα που δε μπορούμε να αντιληφθούμε.
Θα πρέπει όλοι να σκεφτούμε πως η γνώση προέρχεται από τις αισθήσεις μας, άρα αν επεκτείνουμε τις αισθήσεις μας, κατά συνέπεια θα επεκταθούν και οι γνώσεις μας. Νομίζω πως η ζωή θα είναι πολύ πιο συναρπαστική όταν σταματήσουμε να δημιουργούμε εφαρμογές για τα κινητά και αρχίσουμε να δημιουργούμε εφαρμογές για το ανθρώπινο σώμα. Νομίζω πως θα είναι μια πολύ μεγάλη αλλαγή που θα ζήσουμε σε αυτόν τον αιώνα. Σας ενθαρρύνω να σκεφτείτε ποιες αισθήσεις θα θέλατε να επεκτείνετε. Σας ενθαρρύνω να ονειρευτείτε μια νέα εποχή. Δε θα είστε μόνοι. Σας το λέει ένας ζωγράφος που έχει αχρωματοψία. Όπως έλεγε και ο φιλόσοφος Γκαίτε "Η επιστήμη και η τέχνη ανήκουν σε όλο τον κόσμο, και μπροστά τους εξαφανίζονται όλα τα σύνορα..." Και όπως έλεγε και ο φιλόσοφος Ντυράν: "Κάθε επιστήμη αρχίζει σαν φιλοσοφία και τελειώνει σαν τέχνη..." Σας ευχαριστώ!"
Πάμε και σήμερα να συναντήσουμε ανθρώπους που κατάφεραν να πάνε πέρα από εκεί που έβλεπαν. Όπως έχει ειπωθεί "Εκατομμύρια είχαν δει το μήλο να πέφτει, αλλά μόνο ο Νεύτων ρώτησε γιατί και ανακάλυψε την βαρύτητα.. Η κάθε είδους ανακάλυψη, ακόμα και αυτή του εαυτού μας και των δυνατοτήτων μας συνίσταται στο να βλέπεις αυτό που βλέπει ο καθένας και να σκέφτεσαι αυτό που δεν σκέφτεται κανένας. Σε περιμένω και σήμερα μέχρι τις 10 στο Μέντα 88 για να ακούσουμε χρωματιστά τραγούδια.
"Κύμα είσαι και μ’ αρπάζεις το λαιμό μου όταν φιλάς. Στο πλευρό μου όταν πλαγιάζεις μοίρα και με κυβερνάς. Χάντρα θαλλασιά να βάζεις οσο ζεις και μ’ αγαπάς... Το θαλασσί της θάλασσας κι όλο το μπλε του χάρτη να μπει στη χάντρα που φοράς να μη σε πιάνει μάτι.." Καλημέρα!
*Κάθε μέρα στις 7.00 στέλνουμε στην πόλη την καρτ ποστάλ της ημέρας με έναν στίχο-ευχή για το δρόμο. Σου αρέσει; Έλα να την μοιραστούμε.
ΧΑΝΤΡΑ ΘΑΛΑΣΣΙΑ
Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα
Στίχοι: Ελένη Ζιώγα
Τραγούδι: Γιάννης Κότσιρας
https://www.youtube.com/watch?v=s3Ab-OVPLrU
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου