Έκλεισα τα μάτια μου.
Η πατρίδα μου. η Ελλάδα.
Ήμουν τόσο μικρή για να την κρίνω. απ όσα είχα ακούσει όμως... απ όσα είχα διαβάσει, μια μας κανακεύει, μια μας πληγώνει η Ελλάδα...
Ναι. αυτό ήταν.
Κάτι γλυκό και παγωμένο μαζί.
Κάτι γοητευτικό, συναρπαστικό, ακαταμάχητο...
"Μα φυσικά με βανίλια παγωτό, γαρνιρισμένο με βύσσινο", είπα, απόλυτα σίγουρη για τα λόγια μου....
"Μικροί Αγγελοι", Ρένα Ρώσση-Ζαίρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου