Γιασεμί

 Ξέρεις τι μου έχει λείψει;

Μια βόλτα στις γειτονιές τις παιδικές.

Να περπατήσουμε ανέμελα χωρίς να κοιτάμε πίσω.

Ναι, αυτό μου έχει λείψει ρε γαμώτο, η ανεμελιά! Πόσος καιρός πάει που δεν το νιώθουμε; Που δεν νιώθουμε ίχνος ανεμελιάς ακόμα και τις στιγμές που τίποτα δεν μας πνίγει;

Μια βόλτα ανάμεσα στα γιασεμιά, να περπατάμε πάνω στο πεζούλι και να προσπαθούμε να μην πατήσουμε πάνω στα γιασεμιά, να πέφτω στο πλάι κι εσύ να με κρατάς να μην χτυπήσω.

Και να γελάμε!

Να γελάμε τόσο πολύ, τόσο δυνατά..

Να γελάμε χωρίς να μας νοιάζει ποιος ακούει και ποιος θα μας δείξει με το δάχτυλο.

Να τρέχουμε χωρίς να κοιτάμε πίσω μας.

Να λαχανιάζουμε στο δρόμο και να μπαίνουμε σε ξένες αυλές, να πίνουμε νερό από το λάστιχο.

Να γυρνάμε να μου βρεις κι άλλα γιασεμιά, να μοσχοβολήσει το σπίτι.

Ανέμελα. Αυτό μου έλειψε απόψε που τυχαία έπεσα πάνω στα γιασεμιά σου.

Πάνω σ’αυτά τα γιασεμιά που δεν υπάρχουν πουθενά γύρω μου πια.

Πάνε κι αυτά, μαζί με την ανεμελιά.

Πηγή: ο ομφαλός της γης, https://www.tampouloukia.gr/2022/07/blog-post_674.html

🩵🩵🩵

 

"Στην καρδιά του καλοκαιριού, ακόμη και οι πέτρες μαθαίνουν να αγαπούν." 💙🌊

Σαν καράβι...

«Σαν καράβι που ξαποσταίνει στη γαλήνη του Αιγαίου, έτσι ξεκουράζεται κι η ψυχή στο απέραντο του καλοκαιριού.» 🌊⛵️

Φώς..

"Ακολουθώ το φως… ακόμα κι όταν ο δρόμος χάνεται στο σκοτάδι." 🌌✨

Αγία Μαρκέλλα Χίος

«Στης Χίου τα βράχια πότισε η πίστη σου το αίμα, Αγία Μαρκέλλα, φλόγα καρτερίας και ουράνιο βλέμμα. Πρέσβευε για μας, ελπίδα και φως στις ζωές μας.»

 

Κύπρος, 20 Ιουλίου 1974

  «Κύπρος: 20 Ιουλίου 1974 – η μνήμη δεν ξεθωριάζει, όπως δεν ξεθωριάζει ο πόνος, το δάκρυ και η προσμονή για δικαίωση.»

🙏🫶

 «Σήμερα ήταν μια δύσκολη μέρα», είπε ο Pooh.

Υπήρξε μια παύση.

«Θέλεις να μιλήσουμε γι' αυτό;» ρώτησε ο Piglet.

Ο Pooh σκέφτηκε για μια στιγμή. «Όχι, δεν νομίζω ότι θέλω.»

«Δεν πειράζει», είπε ο Piglet, καθισμένος δίπλα του. Ο Pooh κοίταξε τον φίλο του.

«Τι κάνεις;»

«Τίποτα ιδιαίτερο», απάντησε ο Piglet.

«Απλώς κάθομαι μαζί σου.»

«Ξέρω πώς είναι οι δύσκολες μέρες.»

«Μερικές φορές, το να μιλάς δεν βοηθάει, αλλά το να ξέρεις ότι κάποιος είναι εκεί βοηθάει.»

Ο Pooh άφησε έναν μικρό αναστεναγμό και έσκυψε λίγο πιο κοντά.

Καθώς οι δύο φίλοι κάθονταν ήσυχα παρέα, ο Pooh συνειδητοποίησε ότι κάποια βάρη φαίνονται ελαφρύτερα όταν δεν τα κουβαλάς μόνος σου ❤

Πηγή: Μικρές Ιστορίες