Πέμπτη 28 Απριλίου 2022

Το Μπαλουκλί

 

Το Μπαλουκλί 

(Τα ψάρια της Ζωοδόχου Πηγής) - 

Γεώργιος Βιζυηνός.


Σαράντα μέρες πολεμά ο Μωχαμέτ να πάρη

        την Πόλη την μεγάλη.

Σαράντα μέρες έκαμεν ο 'γούμενος το ψάρι

        στα χείλη του να βάλη.


Απ' τες σαράντα κι ύστερα, πεθύμησε να φάγη

        τηγανισμένο ψάρι.

–Αν μας φυλάγ' η Παναγιά καθώς μας'ε φυλάγει,

        την Πόλη ποιος θα πάρη;


Ρίχτει τα δίχτυα στον γιαλό, τρία ψαράκια πιάνει,

        –Θεός να τα βλογήση!

Το λάδι βάλλει στην φωτιά μες στ' αργυρό τηγάνι,

        για να τα τηγανίση.



Τα τηγανίζ' από την μια, και πά' να τα γυρίση

        κι από το άλλο μέρος.

Ο παραγιός του βιαστικά πετά να του μιλήση,

        και τάχασεν ο γέρος!


–Μην τηγανίζης, γέροντα, και μόσχισε το ψάρι

        στην Πόλη την μεγάλη!

Την Πόλη την εξακουστή οι Τούρκοι έχουν πάρει,

        μας κόβουν το κεφάλι!


–Στην Πόλη Τούρκου δεν πατούν κι Αγαρηνού ποδάρια!

        Με φαίνεται σαν ψεύμα!

Μ' αν είν' αλήθεια το κακό, να σηκωθούν τα ψάρια να πέσουν μες στο ρεύμα!


Ακόμ' ο λόγος βάσταγε, τα ψάρι' απ' το τηγάνι,

        την μια μεριά ψημένα,

πηδήξανε κι επέσανε στης λίμνης την λεκάνη,

        γερά, ζωντανεμένα.


Ακόμ' ώς τώρα πλέουνε, κόκκιν' από το μέρος,

        όπου τα είχε ψήσει.

Φυλάγουν το Βυζάντιο ν' αναστηθή κι ο γέρος

        να τ' αποτηγανίση.





Πασχαλίτσα 🐞🐞


 










🐞Η επιστημονική ονομασία της «πασχαλίτσας» είναι Coccinella septempunctata (Κοκκινέλλη η επτάστικτος) και συνδέεται με την εμφάνισή της, δηλαδή τα κόκκινα φτερά και τα 7 μαύρα στίγματα.

🐞Η κοινή ονομασία της είναι πιθανό να προέκυψε επειδή τα χρώματά της συνδέονται με την περίοδο του Πάσχα.

🐞Τρέφεται με βλαβερά έντομα και για τον λόγο αυτό θεωρείται ωφέλιμο ζώο για τους γεωργούς.


Πηγή: #SaturdayFacts

Σάββατο 23 Απριλίου 2022

Καλή Ανάσταση 🙏


Ἡ πίστη τοῦ χριστιανοῦ δοκιμάζεται μὲ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ σὰν τὸ χρυσάφι στὸ χωνευτήρι. Ἀπ᾿ ὅλο τὸ Εὐαγγέλιο ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι τὸ πλέον ἀπίστευτο πράγμα, ὁλότελα ἀπαράδεκτο ἀπὸ τὸ λογικό μας, ἀληθινὸ μαρτύριο γιὰ δαῦτο. Μὰ ἴσια-ἴσια, ἐπειδὴ εἶναι ἕνα πράγμα ὁλότελα ἀπίστευτο, γιὰ τοῦτο χρειάζεται ὁλόκληρη ἡ πίστη μας γιὰ νὰ τὸ πιστέψουμε. Ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι λέμε συχνὰ πὼς ἔχουμε πίστη, ἀλλὰ τὴν ἔχουμε μονάχα γιὰ ὅσα εἶναι πιστευτὰ ἀπ᾿ τὸ μυαλό μας. Ἀλλὰ τότε, δὲν χρειάζεται ἡ πίστη, ἀφοῦ φτάνει ἡ λογική. Ἡ πίστη χρειάζεται γιὰ τὰ ἀπίστευτα.


Οἱ πολλοὶ ἄνθρωποι εἶναι ἄπιστοι. Οἱ ἴδιοι οἱ μαθητάδες τοῦ Χριστοῦ δὲν δίνανε πίστη στὰ λόγια τοῦ δασκάλου τους ὅποτε τοὺς ἔλεγε πὼς θ᾿ ἀναστηθῆ, μ᾿ ὅλο τὸ σεβασμὸ καὶ τὴν ἀφοσίωση ποὺ εἶχαν σ᾿ Αὐτὸν καὶ τὴν ἐμπιστοσύνη στὰ λόγια του. Καὶ σὰν πήγανε οἱ Μυροφόρες τὴν αὐγὴ στὸ μνῆμα τοῦ Χριστοῦ, κ᾿ εἴδανε τοὺς δυὸ ἀγγέλους ποὺ τὶς μιλήσανε, λέγοντας σ᾿ αὐτὲς πὼς ἀναστήθηκε, τρέξανε νὰ ποῦμε τὴ χαροποιὰ τὴν εἴδηση στοὺς μαθητές, ἐκεῖνοι δὲν πιστέψανε τὰ λόγια τους, ἔχοντας τὴν ἰδέα πὼς ἤτανε φαντασίες: «Καὶ ἐφάνησαν ἐνώπιον αὐτῶν ὡσεὶ λῆρος (τρέλα) τὰ ῥήματα αὐτῶν, καὶ ἠπίστουν αὐταῖς»...


 Βλέπεις καταπάνω σὲ πόση ἀπιστία ἀγωνίσθηκε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός; Καὶ στοὺς ἴδιους τοὺς μαθητάδες του. Εἶδες μὲ πόση μακροθυμία τὰ ὑπόμεινε ὅλα; ...Καὶ μ᾿ ὅλα αὐτὰ, ἴσαμε σήμερα οἱ περισσότεροι ἀπὸ μᾶς εἴμαστε χωρισμένοι ἀπὸ τὸν Χριστὸ μ᾿ ἕνα τοῖχο παγωμένον, τὸν τοῖχο τῆς ἀπιστίας. Ἐκεῖνος ἀνοίγει τὴν ἀγκάλη του καὶ μᾶς καλεῖ κ᾿ ἐμεῖς τὸν ἀρνιόμαστε. Μᾶς δείχνει τὰ τρυπημένα χέρια του καὶ τὰ πόδια του, κ᾿ ἐμεῖς λέμε πὼς δὲν τὰ βλέπουμε. Ἐμεῖς ψάχνουμε νὰ βροῦμε στηρίγματα στὴν ἀπιστία μας γιὰ νὰ ἱκανοποιήσουμε τὸν ἐγωϊσμό μας, ποὺ τὸν λέμε Φιλοσοφία καὶ Ἐπιστήμη. Ἡ λέξη Ἀνάσταση δὲν χωρᾶ μέσα στὰ βιβλία τῆς γνώσης μας... Γιατὶ «ἡ γνώση τούτου τοῦ κόσμου, δὲ μπορεῖ νὰ γνωρίσει ἄλλο τίποτα, παρεκτὸς ἀπὸ ἕνα πλῆθος λογισμούς, ὄχι ὅμως ἐκεῖνο ποὺ γνωρίζεται μὲ τὴν ἁπλότητα τῆς διάνοιας».


Ναί, ἐκείνους ποὺ ἔχουνε αὐτὴ τὴν εὐλογημένη ἁπλότητα τῆς διάνοιας, τοὺς μακάρισε ὁ Κύριος, λέγοντας: «Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται». Καὶ στὸν Θωμᾶ, ποὺ γύρευε νὰ τὸν ψηλαφήσῃ γιὰ νὰ πιστέψῃ, εἶπε: «Γιατὶ μὲ εἶδες Θωμᾶ, γιὰ τοῦτο πίστεψες; Μακάριοι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ δὲν εἴδανε καὶ πιστέψανε».


Ἂς παρακαλέσουμε τὸν Κύριο νὰ μᾶς δώσει αὐτὴ τὴν πλούσια φτώχεια, καὶ τὴν καθαρὴ καρδιά, ὥστε νὰ τὸν δοῦμε ν᾿ ἀναστήνεται γιὰ νὰ ἀναστηθοῦμε κ᾿ ἐμεῖς μαζί του.


Αὐτὴ ἡ ἀνηξεριὰ (ἡ ἄγνοια) εἶναι ἀνώτερη ἀπὸ τὴ γνώση: «Αὕτη ἐστὶν ἡ ἄγνοια ἡ ὑπερτέρα τῆς γνώσεως». Καλότυχοι καὶ τρισκαλότυχοι ἐκεῖνοι ποὺ τὴν ἔχουνε.


Χριστὸς ἀνέστη!


~~Φώτης Κόντογλου~~












Πηγή: Η  Ποίησις Εντός Μας post










Μεγάλο Σάββατο στην Πόλη

 Στην Κωνσταντινούπολη, το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου οι πιστοί μεταλάμβαναν. Οι νοικοκυρές μέχρι το απόγευμα τελείωναν τις προετοιμασίες για την Ανάσταση και το βράδυ του Σαββάτου πήγαιναν οικογενειακώς στην εκκλησία για να πάρουν το Άγιο Φως. 

Μετά το «δεύτε λάβετε φως» αναβαν τη λαμπάδα από τη λαμπάδα του δεσπότη και ακολουθούσε το «Χριστός Ανέστη» που έψαλλαν όλοι μαζί οι πιστοί. Έχοντας πάρει το Άγιο Φως, γύριζε η οικογένεια χαρούμενη στο σπίτι, κι αφού σταύρωνε ο νοικοκύρης τρεις φορές το πάνω ξύλο της κάσας της εξώπορτας και άναβε η νοικοκυρά το καντήλι. 








Στο σπίτι περίμενε το στρωμένο τραπέζι με πρώτο πιάτο τη σούπα με ζωμό κότας ή αρνίσιου κρέατος με ρύζι και αυγολέμονο. Σε κάποια σπίτια έτρωγαν μαγειρίτσα, σύμφωνα με το ελληνικό έθιμο. Στο δείπνο τσούγκρίζονταν πρώτα τα κόκκινα αυγά που τα συνόδευε μαρουλοσαλάτα με φρέσκο κρεμμυδάκι και μπόλικο άνιθο. Τυρί -συνήθως κασέρι- τσουρέκι και παστουρμάς είχαν την τιμητική τους.


Πηγή: ήθη και έθιμα της Πόλης

Παρασκευή 22 Απριλίου 2022

Επιτάφια στο Βροντάδο, 2022

Άγιος Γεώργιος

 

Επιτάφια στο Βροντάδο 🙏🌷










Παναγία Ερυθιανη












Άγιος Μάρκος











Άγιος Νικόλαος το νησί











Παναγία Μούτσαινα











Προφήτης Ηλίας











Άγιος Ισίδωρος











Άγιος Κήρυκος


🌹ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 🌹

 🌹ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 🌹

Το αποκορύφωμα του Θείου δράματος...

Ω γλυκύ μου έαρ γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;

Η Μητέρα Παναγία κλαίει τον νεκρό Υιό Της

Που προδόθηκε, 

Συκοφαντήθηκε, 

Τον έντυσαν με ψεύτικη πορφύρα και ακάνθινο στέφανον

Τον ράπισαν

Τον μαστίγωσαν

Τον κοροϊδεψαν

Τον κάρφωσαν σε ένα ξύλινο σταυρό ωσάν τον κλεφτή , 

Του κέντησαν με λόγχη την πλευρά και Τον θανάτωσαν γιατί δεν άντεχαν την Αλήθεια Του και αυτό που Ήταν. 

Γιατί ήταν Αγάπη και η αγάπη στο τέλος νίκησε την κακία και Αναστήθηκε για χάρη μας για να μας χαρίσει την αιώνια ζωή. 

Μνήσθητι ημών Κύριε εν τη Βασιλεία Σου ημάς τους αμαρτωλούς αμήν.


Πηγή: Η Ποίησις Εντός Μας post






Επιτάφιος της Αγίας Παρασκευής του Καστέλου


 Ο Επιτάφιος της Αγίας Παρασκευής του Καστέλου, που χρονολογείται από το 1800, αποτελεί ένα από σπουδαιότερα κειμήλια του προσφυγικού συνοικισμού.









Φορτώθηκε σε ένα καΐκι από την Αγία Παρασκευή του Τσεσμέ και μαζί με τους ξεριζωμένους Μικρασιάτες πέρασαν στην εδώ ακτή, όπου βρήκε τη θέση του στον περίλαμπρο προσφυγικό ναό μαζί με άλλα ιστορικής αξίας κειμήλια που κατάφεραν να σώσουν οι πρόσφυγες, πάνω στην αγωνία τους να γλυτώσουν τις ζωές τους από τους άτακτους του Κεμάλ.




















Μεγάλη Παρασκευή στην Πόλη

 Τη Μεγάλη Παρασκευή το πρωί στην Πόλη οι πιστοί μάζευαν λουλούδια για τον στολισμό του Επιταφίου. Γαρύφαλλα, βιολέτες, κρίνοι, μοσχοβολούσαν μέσα στους ναούς. Στη συνέχεια, οι πιστοί παρακολουθούσαν την Αποκαθήλωση και μετά προσκυνούσαν σε επτά εκκλησίες τους Επιταφίους, περνώντας τρεις φορές κάτω από το κουβούκλιο.

Επίσης, οι Ρωμιοί πήγαιναν στην εκκλησία των Ταξιαρχών, στον Μπαλατά, σε μια περιοχή κοντά στο Πατριαρχείο, για να περάσουν από τη ζουλόπετρα: από μια τρύπα στον τοίχο της εκκλησίας που «βγάζει» σε ένα μικρό δωμάτιο. Περνούσαν τρεις φορές από τη ζουλόπετρα για να έχουν καλή τύχη.

Εξάλλου, η Μεγάλη Παρασκευή ήταν η μέρα του νεκροταφείου. Οι πιστοί πήγαιναν στους τάφους για να κάνουν τρισάγιο για την ανάπαυση των ψυχών. Αυτή τη μέρα οι νοικοκυρές δεν έκαναν δουλειές στο σπίτι. Άναβαν μόνο το καντήλι του σπιτιού και θύμιαζαν. Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής η περιφορά του Επιταφίου γινόταν στο προαύλιο της εκκλησίας.










Πηγή: ήθη και έθιμα της Πόλης 

Πέμπτη 21 Απριλίου 2022

Νικηφόρος Βρεττάκος | Τα γόνατα του Ιησού

 ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ


Καρφωμένα στ’ ἀγριόξυλο τοῦ σταυροῦ, σχηματίζουν 

μι’ ἀμβλεία γωνία. 

Εἶναι τά ἴδια γόνατα

πού προβάτιζαν, παίζοντας, γύρω ἀπ’ τό κόκκινο

φουστάνι τῆς μάνας του, ὅταν

ἤτανε βρέφος δέκα μηνῶν.

Πού ἀργότερα, ἔφηβος, τ’ ἀκούμπαγε κάτω

στή γῆ πριονίζοντας τό ξύλο ἑνός κέδρου.

Πού λύθηκαν κ’ ἔπεσαν, ἕνας σωρός,

-μιά νύχτα πού ἡ ἄνοιξη ἦταν ἀβάσταχτη

καί μύριζε ἡ γῆς κι’ ὁ οὐρανός λεμονάνθι-

στό Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν. 

Κι’ εἶναι ἀκόμη τά γόνατα 

πού κάθιζε, σιωπηλός, δύο-δύο τά παιδιά

κι’ ἁπλώνοντας δίπλα του, πάνω στή γῆ,

τό ἀπέραντο χέρι του, τά φίλευεν ἕνα

λουλουδάκι –

κομμένο 

ἀπ’ τόν πλοῦτο τοῦ σύμπαντος.



_Νικηφόρος Βρεττάκος | Τα γόνατα του Ιησού_


Πηγή: Η Ποίησις Εντός Μας post






Τετάρτη 20 Απριλίου 2022

Το φως της Ανάστασης


 






Το φως της Ανάστασης 

να γεμίσει τις καρδιές όλων μας 

με αγάπη, πίστη και ελπίδα 🌷

"Την άνοιξη αν δεν την βρεις την φτιάχνεις"💐


 










Την άνοιξη αν δεν την βρεις την φτιάχνεις. 


Ναι την φτιάχνεις.

Κάθε φορά από την αρχή.

Όλο και πιο ζωντανή.

Όλο και πιο ποτισμένη.


Ναι την φτιάχνεις.

Με εκείνα τα χρώματα που σημαίνουν αρμονία.

Και με εκείνες τις λέξεις που δηλώνουν αρχή.


Ναι την φτιάχνεις.

Με εκείνο το φως, που μπορεί να σου δώσει Παράδεισο.

Και με εκείνα τα λουλούδια που μυρίζουν ζωή.


Ναι την φτιάχνεις.

Με εκείνο το άρωμα της αθάνατης, Ελπίδας.

Και με εκείνη την Πίστη που θα σε κάνει να μην φοβηθείς.


Ναι την φτιάχνεις λοιπόν.

Με υλικά αγνά για την ψυχή σου.

Και με στιγμές απλές που χαρίζουν αιώνιες χαρές


Που σε ακούν στην σιωπή.

Και δεν έχουν ανάγκη τα λόγια για εξηγήσεις.


Ναι την φτιάχνεις.

Με εκείνα τα όνειρα που θα σε γεμίσουν υποσχέσεις.

Και με εκείνα τα χαμόγελα που θα σου δείξουν πως πρέπει να ζεις


Διότι, αν δεν κουβαλάς την Άνοιξη μέσα σου, πρέπει να μάθεις να την χτίζεις.

Από το χειρότερο σκοτάδι στο πιο λαμπερό φως.


Μην την αφήσεις ποτέ να φύγει.

Διότι, όσο πιο δυνατά μπαίνει αυτή, τόσο πιο εύκολα διώχνει τους χειμώνες από την καρδιά σου.


Να την αγαπάς την Άνοιξη.

Όχι μόνο για τα όμορφα και τα ανάλαφρα ρούχα που φοράς.

Μήτε για τους καταγάλανους ουρανούς που σου δωρίζει.

Αλλά για την Αναγέννηση που σε κάνει να ζεις.


Εκείνον τον γλυκό αέρα που δροσίζει την ψυχή σου.

Και εκείνον τον ήλιο που σου χαρίζει ζεστασιά.


Να της δίνεις γεύση λοιπόν.

Σαν εκείνη την βαριά και γλυκιά, που μόνο ο Έρωτας μπορεί να δώσει.


Και μην στεναχωριέσαι αν ξαφνικά χαθεί ή απλά δεν σου έρθει.


Διότι, την Άνοιξη αν δεν την βρεις, την φτιάχνεις.


~~Οδυσσέας Ελύτης~~

"Την άνοιξη αν δεν την βρεις την φτιάχνεις" 

Τρίτη 19 Απριλίου 2022

| ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ |

 | ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ |


Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις, περιπεσοῦσα γυνή,

τὴν σὴν αἰσθομένη Θεότητα, μυροφόρου ἀναλαβοῦσα τάξιν,

ὀδυρομένη μύρα σοι, πρὸ τοῦ ἐνταφιασμοῦ κομίζει.

Οἴμοι! λέγουσα, ὅτι νύξ μοι ὑπάρχει, οἶστρος ἀκολασίας,

ζοφώδης τε καὶ ἀσέληνος, ἔρως τῆς ἁμαρτίας.

Δέξαι μου τὰς πηγὰς τῶν δακρύων,

ὁ νεφέλαις διεξάγων, τῆς θαλάσσης τὸ ὕδωρ·

κάμφθητί μοι, πρὸς τοὺς στεναγμοὺς τῆς καρδίας,

ὁ κλίνας τοὺς οὐρανούς, τῇ ἀφάτῳ σου κενώσει·

καταφιλήσω τοὺς ἀχράντους σου πόδας,

ἀποσμήξω τούτους δὲ πάλιν, τοῖς τῆς κεφαλῆς μου βοστρύχοις·

ὧν ἐν τῷ Παραδείσῳ, Εὔα τὸ δειλινόν,

κρότον τοῖς ὠσὶν ἠχηθεῖσα, τῷ φόβῳ ἐκρύβη.

Ἁμαρτιῶν μου τὰ πλήθη, καὶ κριμάτων σου ἀβύσσους,

τίς ἐξιχνιάσει, ψυχοσῶστα Σωτήρ μου;

Μή με τὴν σὴν δούλην παρίδῃς, ὁ ἀμέτρητον ἔχων τὸ ἔλεος.


_Ποίημα Κασσιανής Μοναχής_


Κύριε, ἡ γυναῖκα ποὺ ἔπεσε σὲ πολλὲς ἁμαρτίες,

σὰν ἔνοιωσε τὴ θεότητά σου, γίνηκε μυροφόρα

καὶ σὲ ἄλειψε μὲ μυρουδικὰ πρὶν ἀπὸ τὸν ἐνταφιασμό σου

κι ἔλεγε ὀδυρόμενη: Ἀλλοίμονο σὲ μένα, γιατί μέσα μου νύχτα θολὴ

καὶ δίχως φεγγάρι, ἡ μανία τῆς ἀσωτείας κι ὁ ἔρωτας τῆς ἁμαρτίας.

Δέξου ἀπὸ μένα τὶς πηγὲς τῶν δακρύων,

ἐσὺ ποὺ μεταλλάζεις μὲ τὰ σύννεφα τὸ νερὸ τῆς θάλασσας.

Λύγισε στ᾿ ἀναστενάγματα τῆς καρδιᾶς μου,

ἐσὺ ποὺ ἔγειρες τὸν οὐρανὸ καὶ κατέβηκες στὴ γῆς.

Θὰ καταφιλήσω τὰ ἄχραντα ποδάρια σου,

καὶ θὰ τὰ σφουγγίσω πάλι μὲ τὰ πλοκάμια τῆς κεφαλῆς μου·

αὐτὰ τὰ ποδάρια, ποὺ σὰν ἡ Εὔα κατὰ τὸ δειλινό,

τ᾿ ἄκουσε νὰ περπατοῦνε, ἀπὸ τὸ φόβο της κρύφτηκε.

Τῶν ἁμαρτιῶν μου τὰ πλήθη καὶ τῶν κριμάτων σου τὴν ἄβυσσο,

ποιὸς μπορεῖ νὰ τὰ ἐξιχνιάσῃ, ψυχοσώστη Σωτῆρα μου;

Μὴν καταφρονέσῃς τὴ δούλη σου, ἐσὺ ποὺ ἔχεις τ᾿ ἀμέτρητο ἔλεος.



Μετάφραση | Φώτης Κόντογλου













Πηγή: Η Ποίησις Εντός Μας post

Δευτέρα 18 Απριλίου 2022

ΠΟΤΕ ΛΕΜΕ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ;📿😇

 ΠΟΤΕ ΛΕΜΕ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ;;📿😇


Συχνα αυτές τις ημέρες τείνουμε να μπερδεύουμε τις ευχές που δίνουμε αναφορικά με το Πάσχα οι λαογράφοι μας εξηγούν ότι το καλο Πάσχα χρησιμοποιείται καθ'όλη την Σαρακοστη μεχρι την Αποκαθήλωση της Μεγάλης Παρασκευής, ενω απο τότε και μεχρι την Ανάσταση του Μεγάλου Σαββάτου ευχομαστε Καλή Ανάσταση, για οσο δηλαδη ο Ιησούς Χριστός ειναι στον τάφο.


Πηγή: ήθη και έθιμα της Πόλης



Μεγάλη Εβδομάδα στην Πόλη

 Η Μεγάλη Εβδομάδα στην Πόλη άρχιζε με αυστηρή νηστεία που τέλειωνε το Μεγάλο Σάββατο. Απαραίτητα τα νερόβραστα φαγητά. Στο τραπέζι κυριαρχούσαν οι ελιές, ο ταραμάς, τα λαχανικά, τα όσπρια, το χοσάφι, δηλαδή η κομπόστα από ξερά φρούτα, ξερά βερίκοκα, δαμάσκηνα, σταφίδες. Οι φακές ήταν το φαγητό της Μεγάλης Πέμπτης και όσοι μεταλάμβαναν, συνήθως τα παιδιά, τις έτρωγαν με λάδι. 

Οι νοικοκυρές από τη Μεγάλη Δευτέρα άρχιζαν τις προετοιμασίες για το Πάσχα. Τα πρωινά καθάριζαν και συγύριζαν τα σπίτια και κάθε απόγευμα, όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα, πήγαιναν στην εκκλησία.

Τη Μεγάλη Πέμπτη έβαφαν αυγά και μαγείρευαν φακές. Το πρώτο αυγό που έβαφαν κόκκινο το έβαζαν στο εικονοστάσι και πετούσαν αυτό που είχαν από το προηγούμενο Πάσχα στη θάλασσα -όχι στα σκουπίδια. Τα σπιτικά πολίτικα τσουρέκια τα ζύμωναν με μαστίχα και μαχλέπι και κατά τη διάρκεια του ψησίματος μοσχοβολούσε όλο το σπίτι. 


Σκηνή από τη Μεγάλη Εβδομάδα από την Θάλεια Φλωρά Καραβία (1871 - 1960).





















Πηγή: ήθη και έθιμα της Πόλης


Κυριακή 17 Απριλίου 2022

Μεγάλη Εβδομάδα

 «Η υψηλότερη μορφή της άνοιξης που ξέρω:

μια ελληνική Μεγάλη Εβδομάδα»


~~Γιώργος Σεφέρης~~





Ιδού...

 Ιδού..

Βλέπε ουν ψυχή μου, μη τω ύπνω κατενεχθής, ίνα μη τω θανάτω παραδοθής, και της Βασιλείας έξω κλεισθής·









Πηγή: η Ποίησις Εντός Μας post

Κυριακή των Βαΐων στην Παναγία Ευρετή!

 Κυριακή των Βαΐων στην Παναγία Ευρετή! 

Και του χρόνου Καλή Ανάσταση!








 

 




   



        




















Κυριακή των Βαΐων

 Την άνοιξη δεν τη βρήκα τόσο στους αγρούς ή, έστω, σ’ έναν Botticelli όσο σε μια μικρή Βαϊφόρο κόκκινη

~~Οδυσσέας Ελύτης~~


Κυριακή των Βαΐων σήμερα.


 Η μέρα ονομάζεται έτσι, γιατί «μετά Βαΐων και κλάδων» έγινε η υποδοχή του Χριστού στα Ιεροσόλυμα. 




Σάββατο 16 Απριλίου 2022

Σάββατο του Λαζάρου

 Ένα Σάββατο μοναδικό το σημερινό! 

Διαφορετικό και ξεχωριστό από τα Σάββατα όλης της χρονιάς!

Ένα Σάββατο που δεν σημαίνει κατάπαυση αλλά Ανάσταση!  

Όχι πένθιμο αλλά χαρμόσυνο! 

Η προτύπωση της κοινής Ανάστασης. 

Στο πρόσωπο του Αγίου Λαζάρου προτυπώνεται η Ανάσταση του Θεανθρώπου και κατ' επέκταση η Ανάσταση ολόκληρου του ανθρώπινου γένους! Ακόμα και η ανακαίνιση της φυσικής δημιουργίας που μας περιβάλλει. 

Από αύριο εισερχόμαστε στην Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα την Παθών του Κυρίου! 

Δεύτε συμπορευθώμεν Αυτώ και συσταυρωθώμεν ίνα συναναστηθώμεν μετ' αυτού!

Τὴν κοινὴν Ἀνάστασιν πρὸ τοῦ σοῦ πάθους πιστούμενος, ἐκ νεκρῶν ἤγειρας τὸν Λάζαρον Χριστὲ ὁ Θεός· ὅθεν καὶ ἡμεῖς ὡς οἱ παῖδες, τὰ τῆς νίκης σύμβολα φέροντες, σοὶ τῷ νικητῇ τοῦ θανάτου βοῶμεν· Ὠσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου.












Πηγή: Η Ποίησις Εντός Μας post

Ακρογιάλια Αιγαίου


 










Στ’ ακρογιάλια του Αιγαίου 

η άνοιξη βγαίνει από τη θάλασσα...

~~Στρατής Μυριβήλης~~

Όρκα...

 Ήξερες ότι...

...η όρκα είναι δελφίνι και όχι φάλαινα;

🌊Ως είδος, η όρκα ανήκει στην οικογένεια των δελφινίδων (Delphinidae).

❄️Είναι το μοναδικό δελφίνι που ζει στις περιοχές της Αρκτικής και της Ανταρκτικής.

❗️Είναι το μεγαλύτερο σε μέγεθος δελφίνι, με μήκος που μπορεί να φτάσει τα 9,8 μέτρα και βάρος έως και 10 τόνους!


Πηγή: #SaturdayFacts

#WWF



Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα! 🐣💝🐞🌼

 ...πόσο εύθραυστη είναι,  τελικά, η ζωή...

Απρόβλεπτη και ανεκτίμητη...

Κάθε καινούρια μέρα είναι ένα δώρο..

Να χαίρεστε τα καθημερινα, απλα, μικρά, πράγματα της ζωής.... 


Γιατί στις μέρες που διανύουμε αισιοδοξία, δύναμη, πίστη είναι το παν!


Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα! 🐣🌷💝






Πέμπτη 14 Απριλίου 2022

Ὤ! Πόσο ἀληθινὰ πίστι εἶναι ἡ ὀρθόδοξη πίστι τοῦ λαοῦ μας!

 Ἐκεῖνοι οἱ ἁπλοϊκοὶ ἄνθρωποι, ἐκεῖνα τὰ ἀγράμματα γεροντάκια καὶ οἱ γριοῦλες, ποὺ τὴν Σαρακοστὴ καὶ τὴν Μεγάλη Βδομάδα βρίσκονται ὅλη μέρα στὴν ἐκκλησία, ζήσανε ἀπὸ τὰ μικρά τους χρόνια ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καὶ καταλάβανε αὐτὸ τὸ χαροποιὸν πένθος, ποὺ δὲν τὸ καταλάβανε, ἀλοίμονο, οἱ σπουδασμένοι μας, ποὺ θέλουνε νὰ τοὺς διδάξουνε, ἀντὶ νὰ διδαχθοῦνε ἀπ᾿ αυτούς. 

Τώρα τὶς μέρες τῆς Σαρακοστῆς, τῆς Μεγάλης Βδομάδας καὶ τοῦ Πάσχα πορεύονται μαζὶ μὲ τὸν Χριστό, ἀκολουθᾶνε ὁλοένα ἀπὸ πίσω του, ἀληθινά, ὄχι φανταστικά, ἀκούγοντάς Τον νὰ λέγῃ:

«Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ παραδοθήσεται ὁ Ὑιὸς τοῦ ἀνθρώπου, καθὼς γέγραπται περὶ αὐτοῦ».

 Μαζί του βρίσκονται στὸν Μυστικὸ Δεῖπνο καὶ δακρύζουνε ἀπὸ τὰ λόγιά Του, μαζί Του πᾶνε στὸ Πραιτώριο καὶ στὸν Πιλᾶτο, μαζί Του ῥαπίζονται, μαζί Του μαστιγώνονται, μαζί Του ἐμπαίζονται, μαζί Του σταυρώνονται, μαζί Του θάβονται, μαζί Του ἀνασταίνονται.

 Τὰ μάτια τους γίνονται βρῦσες καὶ τρέχουνε, μὰ αὐτὰ τὰ δάκρυα δὲν εἶναι δάκρυα τῆς ἀπελπισίας, ἀλλὰ τῆς ἐλπίδας καὶ τῆς βεβαιότητας πὼς μ᾿ αὐτὰ ποτίζεται τὸ ὁλόδροσο κι ἀμάραντο δέντρο τῆς ἀληθινῆς χαρᾶς, τῆς χαρᾶς τῆς Ἀναστάσεως. Αὐτὸ γίνεται κάθε χρόνο.


 Ὤ! Πόσο ἀληθινὰ πίστι εἶναι ἡ ὀρθόδοξη πίστι τοῦ λαοῦ μας!


~~Φώτης Κόντογλου~~












 Πηγή:  Η Ποίησις Εντός Μας post

Τετάρτη 13 Απριλίου 2022

Be yourself no matter what!

 Be yourself no matter what...

-----> Ντελακρουά: 

"Χρειάζεται μεγάλη γενναιότητα 

για να τολμάς να είσαι ο εαυτός σου".












Πηγή: www.georgopalis.com

Κουτσουπιές

 Τώρα που ανθούν οι πασχαλιές μοσχοβολούν οι γειτονιές!




| Ο φίλος |

Πρόσεχε την ειρωνεία, 

αγνόησε την κριτική, στρέψου προς το απλό, 

μελέτα τα μικρά και ταπεινά πράγματα του κόσμου, 

κάνε ό,τι είναι δύσκολο ακριβώς επειδή είναι δύσκολο, 

μην ψάχνεις για απαντήσεις αλλά μάλλον αγάπα τις ερωτήσεις, 

μην αποφεύγεις τη θλίψη ή την κατάθλιψη

 διότι ενδέχεται να αποτελούν τις κατεξοχήν αναγκαίες προυποθέσεις για το έργο σου. 

Αναζήτα τη μοναξιά, προπάντων αναζήτα τη μοναξιά.


| Sigrid Nunez | Ο φίλος | μτφρ.: Γιώργος Λαμπράκος | εκδόσεις Gutenberg |









Πηγή: #mikrokaravireposting

| Ένας κόσμος ανάποδα |

 Πολλοί ταπεινοί άνθρωποι σε ταπεινούς τόπους

κάνοντας ταπεινά πράγματα

μπορούν ν' αλλάξουν τον κόσμο.


| Eduardo Galeano (3 Σεπτεμβρίου 1940 - 13 Απριλίου 2015) | Ένας κόσμος ανάποδα | μτφρ.: Γ. Ζακοπούλου | εκδόσεις Πάπυρος |


| Φωτογραφία: Robert Doisneau |


https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=6733













Πηγή: #mikrokaravireposting

Τρίτη 12 Απριλίου 2022

| Οι Νεκροί Περιμένουν |

 | Διδώ Σωτηρίου | 12 Απριλίου 1909 - 23 Σεπτεμβρίου 2004 |


Έρχεται μια τραγική στιγμή στη ζωή του ανθρώπου, που το θεωρεί τύχη να μπορέσει να παρατήσει το έχει του, την πατρίδα του, το παρελθόν του και να φύγει, να φύγει λαχανιασμένος αποζητώντας αλλού τη σιγουριά. Άρπαξαν οι άνθρωποι βάρκες, καΐκια, σχεδίες, βαπόρια, πέρασαν τη θάλασσα σ' έναν ομαδικό, φοβερό ξενιτεμό. Κοιμήθηκαν αποβραδίς νοικοκυραίοι στον τόπο τους και ξύπνησαν φυγάδες, θαλασσοπόροι, άστεγοι άποροι, αλήτες και ζητιάνοι στα λιμάνια του Πειραιά, της Σαλονίκης, της Καβάλας του Βόλου, της Πάτρας.


Ενάμισι εκατομμύριο αγωνίες και οικονομικά προβλήματα ξεμπαρκάρανε στο φλούδι της Ελλάδας, με μια θλιβερή ταμπέλα κρεμασμένη στο στήθος: "Πρόσφυγες!" Πού να ακουμπήσουν οι πρόσφυγες; Τι να σκεφτούν; Τί να ξεχάσουν; Τί να πράξουν; Πού να δουλέψουν; Πώς να ζήσουν;


Τρέμαν ακόμα απ' το φόβο. Τα μάτια τους ήταν κόκκινα απ' το αιμάτινο ποτάμι της κόλασης που διάβηκαν. Και σαν πάτησαν σε στέρεο έδαφος, μετρήθηκαν να δουν πόσοι φτάσανε και πόσοι λείπουν. Κι οι ζωντανοί δεν το πιστεύανε, μόνο άπλωναν τα χέρια τους στο κορμί τους και το ψάχνανε, για να βεβαιωθούνε πως δεν ήταν βρικόλακες. 


Και ψάχναν και για την ψυχή τους, να δουν αν ήταν στη θέση της. Μα αυτή ήταν άφαντη. Είχε μείνει πίσω στην πατρίδα κοντά στους αγαπημένους νεκρούς και στους αιχμαλώτους, κοντά στα σπιτάκια, στα χωράφια, στις δουλειές.


| Οι Νεκροί Περιμένουν | εκδόσεις Κέδρος |


https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=15706









Πηγή: #mikrokaravireposting

ουρανός και θάλασσα

 Να φτιάξουμε την καινούρια μέρα 

 με ουρανό και θάλασσα 

που θα θυμίζουν απέραντη Άνοιξη ...




Οκτωβρης... Νοεμβρίος... 🍂🍂🍂🍂🍂

 Πρέπει να φύγω!!!  Αναστέναξε ο Οκτώβρης και χιλιάδες φύλλα έπεφταν από τη θλίψη... Ήρθε η ώρα!! Ψιθύρισε ο Νοέμβριος.. Σε παρακαλώ δώσε μο...