Ένα blog αφιερωμένο σε δημιουργίες.... Όμορφες ιδέες... Σκέψεις... Xόμπι κι ότι αγαπάμε πολύ....!!!!!!!!
Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2017
Οκτώβριος
Από την λέξη octo που σημαίνει οκτώ πήρα ο Οκτώβριος το όνομά του μια και στο παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο όγδοος μήνας. Το 46 π.Χ. με την αλλαγή του ημερολογίου έγινε ο δέκατος μήνας αλλά κράτησε το όνομά του.
Το Ιουλιανό ημερολόγιο είχε απόκλιση μίας ημέρας κάθε 128 χρόνια από το πραγματικό τροπικό έτος και έτσι το 1582 καταμετρήθηκαν 10 ημέρες απόκλισης, οπότε ο Πάπας Γρηγόριος ο 13ος θέσπισε το Γρηγοριανό ημερολόγιο τον Οκτώβριο του 1582 και την 4η Οκτωβρίου αυτού του έτους την διαδέχτηκε η 15η Οκτωβρίου αντί της 5ης για να αφαιρεθούν οι 10 ημέρες οι οποίες είχαν καταμετρηθεί χωρίς ωστόσο να έχουν διανυθεί και να επανέλθει η εαρινή ισημερία στην 21η Μαρτίου.
Τον Οκτώβριο τον λέμε και Βροχάρη για τις ευεργετικές για τους γεωργούς βροχές του. Ακόμα τον ονομάζουμε Σποριά ή Σπαρτό γιατί αρχίζει η σπορά στους αγρούς, αλλά και Άι-Δημητριάτη για τη γιορτή του Αγίου Δημητρίου.
Ο Οκτώβριος είναι ο μήνας των χρυσανθέμων.
Αφιερωμένο στους πραγματικούς φίλους, που είναι ελάχιστοι
Αφιερωμένο στους πραγματικούς φίλους, που είναι ελάχιστοι
Φίλος είναι κάποιος που σου δίνει πλήρη ελευθερία να είσαι ο εαυτός σου.
Jim Morrison
Φίλος σου είναι ο άνθρωπος που ξέρει τα πάντα για σένα και παρόλα αυτά ακόμα του αρέσεις.
Elbert Hubbard
Ο έρωτας ξεγυμνώνει τα σώματα· η φιλία ξεγυμνώνει τους χαρακτήρες.
C. S. Lewis
Είναι φίλος μου όποιος μιλάει καλά για μένα πίσω από την πλάτη μου.
Thomas Fuller
Πραγματικός φίλος είναι αυτός που έρχεται κοντά όταν όλος ο υπόλοιπος κόσμος απομακρύνεται.
Walter Winchell
Οι σιωπές κάνουν τις πραγματικές συζητήσεις μεταξύ φίλων. Αυτό που μετράει δεν είναι να μιλάς, αλλά να μη χρειάζεται να μιλήσεις.
Margaret Lee Runbeck
Εκτιμώ τον φίλο που βρίσκει χρόνο για μένα στην ατζέντα του, αλλά βασίζομαι στον φίλο που δεν συμβουλεύεται την ατζέντα του για μένα.
Robert Brault
Σκέψου αν θα αισθανόσουν άνετα να δώσεις το κλειδί του σπιτιού σου στους δυο καλύτερούς σου φίλους. Αν όχι, βρες άλλους καλύτερους φίλους.
H. Jackson Brown
Αληθινός φίλος είναι αυτός που παραβλέπει τις αποτυχίες σου και αντέχει τις επιτυχίες σου.
Doug Larson
Ένας πραγματικός φίλος ποτέ δεν μπαίνει στον δρόμο σου εκτός και αν πηγαίνεις προς τα κάτω.
Arnold H. Glasow
Μην κάνεις φίλους αυτούς που σε κάνουν να αισθάνεσαι άνετα, αλλά αυτούς που θα σε αναγκάσουν να ανεβάσεις το επίπεδό σου.
Thomas Watson
Διέκοψα τη φιλία μου με δύο ανθρώπους. Με τον ένα γιατί ποτέ δεν μου μίλησε για τον εαυτό του. Και με τον άλλο, επειδή ποτέ δεν μου μίλησε για τον εαυτό μου.
Nicolas Chamfort
Μην τρέφεις αυταπάτες ότι η φιλία σου δίνει το δικαίωμα να γίνεσαι δυσάρεστος σ’ αυτούς που είναι κοντά σου. Όσο πιο στενή είναι η σχέση σου με κάποιον, τόσο πιο απαραίτητο είναι να είσαι διακριτικός και ευγενικός.
Oliver W. Holmes
Ο καλύτερος μου φίλος είναι εκείνος που μου βγάζει τον καλύτερο μου εαυτό.
Henry Ford
Αυτό που κάνει κάποιον φίλο μας είναι το να αγαλλιάζει με τη χαρά μας και όχι το να υποφέρει με τα βάσανά μας.
Friedrich Nietzsche
Οι υποψίες είναι ο καρκίνος της φιλίας.
Πετράρχης
Το να περπατάς με ένα φίλο στο σκοτάδι είναι καλύτερο από το να περπατάς μόνος στο φως.
Helen Keller
Ένας φίλος σ’ ολόκληρη τη ζωή είναι αρκετός. Δύο είναι πολλοί. Τρεις είναι σχεδόν αδύνατον.
Henry Adams
Υποθέτω ότι δεν έχεις πολλούς φίλους. Ούτε κι εγώ. Δεν εμπιστεύομαι αυτούς που λένε ότι έχουν πολλούς φίλους. Είναι ένα σίγουρο σημάδι ότι δεν ξέρουν πραγματικά κανέναν.
Carlos Ruiz Zafón
Αυτός που είναι φίλος με όλους δεν είναι φίλος σε κανέναν.
Αριστοτέλης
Ένα μοναδικό τριαντάφυλλο μπορεί να είναι ο κήπος μου… ένας μοναδικός φίλος, ο κόσμος μου.
Leo Buscaglia
Αν γίνεις φίλος με τον εαυτό σου, δεν θα είσαι ποτέ μόνος.
Maxwell Maltz
Δεν υπάρχουν ξένοι εδώ· μόνο φίλοι που δεν έχεις γνωρίσει ακόμα.
William Butler Yeats
13 υπέροχα πράγματα που έχει πει ο Ευγένιος Τριβιζάς για τα παιδιά
13 υπέροχα πράγματα που έχει πει ο Ευγένιος Τριβιζάς για τα παιδιά
1. Δεν πρέπει να υποτιμάμε τα παιδιά, ούτε να τους φερόμαστε συγκαταβατικά. Καταλαβαίνουν πολύ περισσότερα απ’ όσα θέλουμε να πιστεύουμε.
2. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να ξεπερνάνε την πραγματικότητα, όχι μόνο να την υπηρετούν. Προσαρμόζοντας το παιδί στη δική μας πραγματικότητα, δολοφονούμε την ικανότητά του να ονειρεύεται.
3. Ήρωες δεν είναι τόσο οι εύποροι γονείς που πολλές φορές λόγω των υποχρεώσεών τους δεν έχουν καιρό να προσφέρουν ποιοτικό χρόνο στα παιδιά τους όσο εκείνοι που, παρά τις αντίξοες συνθήκες, παλεύουν και πολλές φορές θυσιάζονται για να τους προσφέρουν ό,τι καλύτερο μπορούν.
4. Ένας δάσκαλος, όταν βλέπει ορθογραφικά λάθη πρέπει να σκέφτεται ότι σοβαρότερα από τα ορθογραφικά, είναι τα λάθη της ζωής και από αυτά πρέπει να προφυλάξει κυρίως τους μαθητές του.
5. Το πιο πολύτιμο δώρο για τα παιδιά είναι ο χρόνος που τους αφιερώνουμε. Πιο πολλές ώρες τη μέρα αντικρίζουν τα παιδιά οθόνες τηλεόρασης και κομπιούτερ, παρά τους γονείς τους. Τίποτα όμως δε μπορεί να αντικαταστήσει την ζεστασιά και την αίσθηση της ασφάλειας που προσφέρει η προσωπική επαφή και η επικοινωνία. Συνεπώς, στόχος μας πρέπει να είναι η μεγιστοποίηση του ποιοτικού χρόνου που τους αφιερώνουμε. Και μην ξεχνάμε ότι τα διάφορα υποκατάστατα της πραγματικής στοργής, μπορεί να έχουν από αρνητικά ως καταστροφικά αποτελέσματα.
6. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί τα παιδιά βλέπουν προγράμματα για μεγάλους, ενώ θα έπρεπε τα παιδικά προγράμματα να ήταν τόσο καλά που να τα έβλεπαν οι μεγάλοι.
7. Το πιο όμορφο σχόλιο που έχει πει παιδί για παραμύθι μου ήταν ότι είναι όμορφο σαν χαρτοπόλεμος.
8. Το πιο σημαντικό που με έχει μάθει η επαφή μου με τα παιδιά είναι να είμαι χαρούμενος χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο.
9. Η ενθάρρυνση της δημιουργικότητας και η καλλιέργεια της φαντασίας είναι από τις πιο παραμελημένες πλευρές της ανατροφής των παιδιών μας. Τα παραγεμίζουμε σαν γαλοπούλες με γνώσεις και πληροφορίες, ενώ αφήνουμε τη φαντασία τους να λιμοκτονεί. Τα παιδιά εισέρχονται στο σχολείο προικισμένα με πλούσια φαντασία και αποφοιτούν με φαντασίες ατροφικές ή στραγγαλισμένες.
10. Μόνο αν μάθουμε σε ένα παιδί πιο πολύ από “γιατί;” να ρωτάει “γιατί όχι;” έχουμε ελπίδα να αποφύγουμε τη στασιμότητα, την αδράνεια και την κοινωνική αποτελμάτωση.
11. Αν οι γονείς διαβάζουν στο παιδί μια ιστορία που τους αφήνει αδιάφορους, το παιδί το διαισθάνεται. Αν, αντιθέτως, απολαμβάνουν οι ίδιοι την όλη διαδικασία, τότε είναι πολύ πιο πιθανόν να μεταδώσουν στο παιδί την αγάπη για το διάβασμα.
12. Η επικοινωνία με τα παιδιά, οι ερωτήσεις και οι παρατηρήσεις τους προσφέρουν μια ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης. Τί να πρωτοθυμηθώ; Το αγόρι, που όταν η μητέρα του είπε να μην τρέχει για να μην λαχανιάσει, της απάντησε ότι «έχει τρέξει πολλές φορές, αλλά δεν έχει μεταμορφωθεί ακόμα σε λάχανο» και μου έδωσε την ιδέα για το όνομα του «Αρχέλαου του λαχανιασμένου λάχανου», του δρομέα στα κόμικς της «Φρουτοπίας». Θα αναφέρω μια ακόμα περίπτωση. Είχα ρωτήσει τα παιδιά σε ένα σχολείο αν ξέρουν τι σημαίνει κλωνοποίηση: «Όταν οι άνθρωποι γίνονται κλόουν» απάντησε ένα παιδί. Έτσι γράφω μια ιστορία που διαδραματίζεται στην Χώρα των Σοβαρών Ανθρώπων όπου παρουσιάζονται ξαφνικά διάφορα ανεξήγητα συμπτώματα κλοουνοποίησης.
13. Θυμάμαι όταν διάβαζα την «Λωξάντρα» της Ιορδανίδου που της έδινε η γιαγιά της ένα σακούλι με κουμπιά και ήταν ευτυχισμένη. Έτσι είναι. Τα παιδιά με το τίποτα, με ένα σπιρτόκουτο, μπορούν να είναι χαρούμενα και αυτό είναι κάτι δημιουργικό, διότι για το παιδί μία κορδέλα μπορεί να είναι ένα ποτάμι, οι πορτοκαλόφλουδες καραβάκια και ένας χάρακας σπαθί. Συνήθως δεν τα αφήνουμε να καλλιεργήσουν τη φαντασία τους, απλά τους δίνουμε ένα καινούργιο παιχνίδι, το οποίο σε λίγο καιρό θα βαρεθούν και μετά του παίρνουμε και άλλο και άλλο…
Πηγή :http://www2.themamagers.gr/kid-issues/13-yperocha-pragmata-pou-echi-pi-o-evgenios-trivizas-gia-ta-pedia/
Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου 2017
30 φθινοπωρινές δραστηριότητες για παιδιά (και είναι δωρεάν)
30 φθινοπωρινές δραστηριότητες για παιδιά (και είναι δωρεάν)
Λάβετε θέσεις… Έτοιμοι… 30 ιδέες για το πιο διασκεδαστικό φθινόπωρο!
1. Ξαπλώστε στα ξερά φύλλα.
2. Πηγαίνετε για πικνίκ στο βουνό.
3. Βροχερή μέρα; Κάντε πικνίκ στο σαλόνι.
4. Καθιερώστε τη μέρα της πιτζάμας: Όλη τη μέρα από το πρωί ως το βράδυ πιτζάμες!
5. Παίξτε επιτραπέζια.
6. Φτιάξτε μια γιρλάντα από ξερά φύλλα και κρεμάστε την στην κουζίνα.
7. Μαζέψτε κουκουνάρια και διακοσμήστε τα σε καλάθια.
8. Βγείτε να μαζέψετε κυκλάμινα.
9. Φτιάξτε μήλα σωτέ για να μυρίσει το σπίτι μήλο, καραμέλα και κανέλα.
10. Πόσες αποχρώσεις φύλλων μπορείτε να μαζέψετε;
11. Επιλέξτε ταινία και δείτε την όλοι μαζί κουκουλωμένοι στον καναπέ.
12. Βγείτε για βόλτα στη βροχή.
14. Μαζέψτε βελανίδια.
15. Φτιάξτε κουλουράκια κανέλας.
16. Παίξτε με πλαστελίνη (ή φτιάξτε τη δική σας).
17. Κάντε κατασκήνωση στο σαλόνι.
18. Γεμίστε το σπίτι με πορτοκαλί μπαλόνια.
19. Διοργανώστε κυνήγι θησαυρού στο βουνό ή στο κοντινό πάρκο.
20. Φορέστε γαλότσες και πηδήξτε μέσα σε λακκούβες με νερό.
21. Μάθετε στα παιδιά το παιχνίδι με σπάγκο των παιδικών μας χρόνων.
22. Φτιάξτε κολοκυθόσουπα.
23. Φωτογραφηθείτε σε φθινοπωρινά τοπία.
24. Κουλουριαστείτε στον καναπέ αγκαλιά με τα βιβλία σας.
25. Φάτε ψητά κάστανα.
26. Βγείτε για βόλτα με τα ποδήλατα.
27. Φτιάξτε πίτσα σε φόρμα.
28. Απολαύστε τα μαγικά φθινοπωρινά ηλιοβασιλέματα.
29. Δείτε παλιά βίντεο ή παλιές φωτογραφίες.
30. Κλείστε τα φώτα, ανάψτε κεριά και βάλτε την αγαπημένη σας μουσική. Θυμηθείτε ιστορίες από τα παλιά και κάντε σχέδια για το μέλλον!
Οι μικρές χαρές της ζωής δεν αγοράζονται με χρήματα. Ας είναι το φετινό φθινόπωρο γεμάτο με τέτοιες μικρές χαρές!
Το καλύτερο κομμάτι των 30 δραστηριοτήτων; Είναι όλες (σχεδόν) δωρεάν!
Πηγή: https://www.aspaonline.gr/fthinoporines-drastiriotites-paidia/
Καθημερινές συνήθειες που καταστρέφουν τα μάτια μας
Καθημερινές συνήθειες που καταστρέφουν τα μάτια μας
Δεν είναι καθόλου τυχαία η έκφραση ότι κάτι το προσέχουμε “σαν τα μάτια μας”. Πολλοί άνθρωποι, ωστόσο, δεν προσέχουν τα ίδια τους τα μάτια όπως και όσο πρέπει.
Δείτε τα 3 πιο σοβαρά λάθη που κάνετε στην προστασία των ματιών σας:
Κοιμάστε με τους φακούς επαφής
Έρευνα της Αμερικανικής Ακαδημίας Οφθαλμολογίας έδειξε ότι ο κίνδυνος εμφάνισης έλκους του κερατοειδούς είναι 10 έως 15 φορές μεγαλύτερος σε άτομα που κοιμούνται με φθαρμένους φακούς επαφής σε σύγκριση με εκείνα τα άτομα που φορούν τους φακούς τους μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Αν τυχόν ξυπνήσετε και συνειδητοποιήσετε ότι φοράτε ακόμα τους φακούς σας, μην προσπαθήσετε να τους βγάλετε αμέσως. Αν τα μάτια σας έχουν στεγνώσει, υπάρχει κίνδυνος να τραβήξετε το ανώτερο στρώμα του κερατοειδούς σας χιτώνα μαζί με τους φακούς καθώς τους βγάζετε. Αντ’ αυτού, περιμένετε 20 με 30 λεπτά να λιπανθεί καλά το μάτι με δάκρυα (χρησιμοποιήστε και τεχνητά δάκρυα αν είναι απαραίτητο), πριν να αφαιρέσετε τους φακούς επαφής σας. Στη συνέχεια, φορέστε μόνο γυαλιά για το υπόλοιπο της ημέρας.
Ακουμπάτε και τρίβετε τα μάτια σας
Όσο και αν μερικές φορές νιώθετε φαγούρα και θέλετε να τρίψετε τα μάτια σας, προσπαθήστε να μην το κάνετε καθόλου, ή αν δεν μπορείτε, τουλάχιστον κάντε το πάρα πολύ απαλά και προσεκτικά. Το έντονο τρίψιμο μπορεί να οδηγήσει σε σπασμένα αιμοφόρα αγγεία ή/και φλεγμονή.
Επίσης, τα μάτια σας προστατεύονται από υγρούς βλεννογόνους ιστούς που μπορούν να συλλέγουν εύκολα τη βρωμιά και τα μικρόβια. Αυτό όμως τους καθιστά ένα ιδανικό μέρος για να αναπτυχθούν τα βακτήρια. Αν συνέχεια τρίβετε τα μάτια σας με τα χέρια σας, είναι πιθανό να μεταφέρετε μικρόβια στους βλενογόνους ιστούς και αυτά να αναπτυχθούν περισσότερο εκεί.
Κοιτάτε πολλές ώρες της ημέρας φωτεινές οθόνες
Οι οθόνες των ηλεκτρονικών υπολογιστών, οι τηλεοράσεις, τα smartphones και τα tablets εκπέμπουν κυανή ακτινοβολία, η οποία σύμφωνα με πολλούς οφθαλμίατρους είναι το ίδιο επιζήμια για τα μάτια σας όσο και η υπεριώδης ακτινοβολία. Και όταν εστιάζετε σε μια τέτοια οθόνη για πολλή ώρα, τότε προκαλείτε καταπόνηση στα μάτια και πονοκεφάλους.
Προσπαθήστε να ακολουθείτε πάντα τον κανόνα “20-20”: Για κάθε 20 λεπτά που εστιάζετε σε μια οθόνη, κάντε ένα διάλειμμα 20 δευτερολέπτων για να εστιάσετε σε κάποιο πιο μακρινό αντικείμενο ή να επικεντρωθεί το βλέμμα σας κάπου αλλού και κάντε μια συνειδητή προσπάθεια να ανοιγοκλείσετε τα μάτια σας.
Πηγή: iPaideia.gr
η φωτεινή πλευρά της ζωής
"Άλλα θέλω κι άλλα κάνω πώς να σου το πω έλεγα περνούν τα χρόνια θα συμμορφωθώ. Μα είναι δώρο άδωρο ν’ αλλάξεις χαρακτήρα τζάμπα κρατάς λογαριασμό τζάμπα σωστός με το στανιό..."
Καλημέρα! Σήμερα η καρτ ποστάλ θα κυνηγήσει ανεμόμυλους! Ο Σωκράτης Μάλαμας που έχει γενέθλια σήμερα τραγουδάει: "Άλλα θέλω κι άλλα κάνω πώς να σου το πω έλεγα περνούν τα χρόνια θα συμμορφωθώ. Μα είναι δώρο άδωρο ν’ αλλάξεις χαρακτήρα τζάμπα κρατάς λογαριασμό τζάμπα σωστός με το στανιό..."
Στα τραγούδια και τα ταξίδια ο Βαγγέλης Περάκης / 7:00 με 10:00 / Μέντα 88
Μας ακούτε εδώ: http://www.menta88.gr/player/
Σήμερα η ευχετήρια κάρτα μας θα ταξιδέψει 470 χρόνια πριν! Γιατί, σχεδόν πέντε αιώνες πριν, μια τέτοια μέρα, γεννήθηκε ο συγγραφέας του Δον Κιχώτη. Ο Μιγκέλ Ντε Θερβάντες πίστευε ότι "Είμαστε οι γιοι των πράξεών μας..." και ότι "Η καθυστέρηση πάντα φέρνει κίνδυνο. Το να αναβάλλεις ένα μεγάλο σχέδιο σημαίνει, συχνά να το καταστρέφεις..." Αλλά και ότι "Η ζωή μας είναι γεμάτη από εκείνες τις δύο θανατηφόρες φράσεις: «δικό μου» και «δικό σου».."
Είναι ο συγγραφέας που έγραψε ένα από τα κλασικότερα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ένα βιβλίο που έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από εξήντα γλώσσες. Ο Δον Κιχώτης είναι ο άνθρωπος που υπερασπίζεται το όνειρο. Ο Θερβάντες στο έργο του έχει τον ρόλο του αφηγητή και σε κάποιο σημείο αναλαμβάνει να υπερασπιστεί τον ήρωά του που όλοι τον λένε τρελό. Ο Δον Κιχώτης ανάμεσά στα άλλα παλεύει και με τους ανεμόμυλους που τους νομίζει για γίγαντες..
Τον λένε τρελό γιατί δεν βλέπει την πραγματικότητα όπως πραγματικά είναι... Και ο ίδιος απαντά:
"Ξέρεις πόσα χρόνια περιπλανιέμαι στην πραγματικότητά σας; Ξέρεις πόσες φορές έχω δει τη ζωή όπως είναι πραγματικά; Τόσες όσες δεν μπορείς να φανταστείς. Πόνος, εξαθλίωση, πείνα και απίστευτη σκληρότητα. Είδα ανθρώπους να ταπεινώνονται τόσο, που να αναρωτιούνται γιατί γεννήθηκαν. Είδα φίλους μου να πεθαίνουν μέσα στην απελπισία. Ξέρεις τι έβλεπα στο βλέμμα τους την τελευταία τους στιγμή; Σύγχυση. Μια τεράστια απορία πλανιόταν στα μάτια τους. Γιατί; Δεν νομίζω ότι ρωτούσαν γιατί πεθαίνουν, αλλά γιατί έχουν ζήσει... Όταν η ίδια η ζωή είναι τόσο παράλογη, ποιος μπορεί να πει τι είναι τρέλα και τι είναι λογική; Ίσως τρέλα μπορεί να είναι, το να εγκαταλείπουμε τα όνειρά μας. Να γινόμαστε πρακτικοί, νομίζοντας ότι μπορούμε να δούμε την "πραγματικότητα". Ίσως αυτό να είναι τρέλα. Να ψάχνουμε θησαυρούς εκεί που σωρεύονται σκουπίδια. Ίσως η πολλή λογική να είναι τρέλα. Και τι μεγαλύτερη τρέλα απ' όλες, να βλέπεις τη ζωή όπως είναι και όχι όπως θα έπρεπε να είναι..."
Η ζωή του Θερβάντες ήταν γεμάτη από δυσκολίες. Στη ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571, όπου πήραν μέρος και πολλοί Έλληνες, πολέμησε ενάντια στους Τούρκους, τραυματίστηκε στο στήθος κι έχασε το αριστερό του χέρι. Ταπεινώθηκε αργότερα και βασανίστηκε χρόνια σκλάβος στο Αλγέρι κι η μάνα του τον λευτέρωσε δίνοντας για αγορά την προίκα των αδερφάδων του. Τον κυνήγησε το κράτος κι ένιωσε τις στερήσεις και τις πίκρες της φυλακής. Στον πρόλογο του πρώτου μέρους του "Δον Κιχώτη", ο Θερβάντες σημειώνει πως συνέλαβε την ιδέα για το μυθιστόρημα στη φυλακή. Σ’ όλη τη ζωή του πάλεψε σκληρά για ν’ απαλλαγεί απ’ τη μεγάλη φτώχεια και δεν τα κατάφερε. Κι όταν πέθανε τον έθαψαν άγνωστοι καλόγεροι σε άγνωστο τόπο.
Ο Εντουάρντο Γκαλεάνο, Ουρουγουανός συγγραφέας, αναφέρει για τον Δον Κιχώτη: "Ο Δον Κιχώτης είναι ένα αθάνατο μυθιστόρημα που γεννήθηκε σε μια φυλακή της Σεβίλλης, όπου ο Θερβάντες ήταν κλεισμένος για χρέη. Πρόκειται για την ηρωική διάσταση του αντιήρωα. Μας μαθαίνει ότι για όποιον είναι ικανός να δει πέρα από την ατιμία, υπάρχει ένας άλλος κόσμος μέσα στην κοιλιά αυτού εδώ. Κάποτε γνώρισα ένα ζωγράφο, τον Βάργκας, που ήταν σχεδόν αναλφάβητος και έγραφε με το ζόρι το όνομά του με το σίγμα ανάποδα. Ζωγράφιζε, λοιπόν, με τέτοιον τρόπο που ταπείνωνε το ουράνιο τόξο και οι έμποροι τέχνης πήγαιναν στο χωριουδάκι του και αγόραζαν για πέντε δεκάρες πίνακες που μεταπουλούσαν πολύ ακριβά και επαινούσαν τον απίστευτο πλούτο των εικόνων του και των χρωμάτων του. Μα το χωριουδάκι ήταν άγονο, όπου δεν φύτρωνε ούτε πράσινο φύλλο, μέχρι και το ουράνιο τόξο έβγαινε ασπρόμαυρο και τα πουλιά πετούσαν ανάποδα. Να γιατί η ουτοπία είναι μια πραγματικότητα, μόνο αν τη δεις με τα μάτια του τρελού Δον Κιχώτη: όπως, δηλαδή, θα έπρεπε να είναι. Όπως λέει ο Θερβάντες: "Τρέλα είναι να ζεις μακριά από το όνειρο. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τρέλα που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος από το να απελπιστεί μέσα στην πραγματικότητά του. Γι' αυτό και μας καλεί στη χώρα του ονείρου. Γιατί όπως λέει, "Μην αγαπάς αυτό που είσαι, αλλά αυτό που μπορείς να γίνεις..." Ή όπως λέει και ο Τζορτζ Μπέρναρντ Σώ: "Υπάρχουν αυτοί που παρατηρούν την πραγματικότητα και αναρωτιούνται γιατί, και υπάρχουν, επίσης, αυτοί που την φαντάζονται όπως θα θέλανε να είναι και αναρωτιούνται γιατί όχι.."
Όπως λέει και ο Σωκράτης Μάλαμας που σήμερα έχει γενέθλια: "Όταν με ρωτάνε τι αισθάνομαι για την σημερινή κατάσταση εγώ τους λέω: Εγώ θα συνεχίσω να ονειρεύομαι- δε μου έμεινε και τίποτα άλλο. Ο πόνος δε φεύγει εύκολα, γιατί είναι κακό σκυλί. Όμως πρέπει να τον κοιτάζεις, να τον δουλεύεις μέσα σου και να τον δείχνεις στους άλλους, να εκτίθεσαι- για να μπορέσει αυτό που σε πονάει να φύγει κάποτε. Μόνον έτσι θα σε εγκαταλείψει. Και ξέρεις γιατί; Γιατί όσο κοιτάζεις τόσο θα δεις ότι είναι μια ψευδαίσθηση - όπως και τα πάντα γύρω από τον εαυτό μας, μια ψευδαίσθηση είναι. Όλες οι εικόνες που έχουμε γι’ αυτόν. Και δυστυχώς, αυτό το διάσπαρτο σύμπαν μέσα μας, φοβόμαστε πολύ να το κοιτάξουμε καλά. Φόβος μέχρι θανάτου... Αλλά όταν κοιτάς τους φόβους σου επίμονα καταλαβαίνεις ότι τελικά αρκεί μια σταγόνα χαράς και μόνο που υπάρχεις. Τι άλλο να θέλει κανείς σ’ αυτήν την ζωή πέρα από αυτό; Nα γίνει πανίσχυρος και πάμπλουτος και να διαχειρίζεται τις συνειδήσεις των άλλων;" Προτιμώ να ζω απλά, ξημερώνει κάθε μέρα και τα μάτια είναι ολοκαίνουργια μέσα σ' αυτήν τη μέρα. Κουβαλάω ακόμα τη δυσθυμία της παιδικής μου ηλικίας, κουβαλάω και τη χαρά και μια υποψία του θαύματος. Κουβαλάω τις εντυπώσεις της ανάγκης μου και του ενθουσιασμού μου και συνεχίζω το ταξίδι.."
Πάμε και σήμερα να συναντήσουμε ανθρώπους που πάλεψαν με ανεμόμυλους, κυνήγησαν τα όνειρά τους και λυτρώθηκαν μέσα σ' αυτά. Μετά έγραψαν, μίλησαν και τραγούδησαν αυτό που έζησαν. Σε περιμένω και σήμερα μέχρι τις 10 στο Μέντα 88.
"Έξω φυσάει αέρας κι όμως μέσα μου μέσα σ’ αυτό το σπίτι πριγκιπέσα μου, το φως σου και το φως χορεύουν γύρω μας απίστευτος ο κόσμος κι ο χαρακτήρας μας..." Καλημέρα!
*Κάθε μέρα στις 7.00 στέλνουμε στην πόλη την καρτ ποστάλ της ημέρας με έναν στίχο-ευχή για το δρόμο. Σου αρέσει; Έλα να την μοιραστούμε.
ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΑ
Μουσική - στίχοι - τραγούδι: Σωκράτης Μάλαμας (Χρόνια πολλά στα φετινά "ιδιαίτερα" γενέθλιά του κι ένα μεγάλο ευχαριστώ για τα τραγούδια!)
https://www.youtube.com/watch?v=_9qvimjTG_0
Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 2017
Ρόδι
Ρόδι: Ο καρπός της ζωής και της καλοτυχίας
Σύμβολο της ζωής και της γονιμότητας, το ρόδι είναι πηγή πολύτιμων θρεπτικών συστατικών που χαρίζουν υγεία και ευεξία, αρκεί να ξέρετε τον τρόπο με τον οποίο θα το αξιοποιήσετε.
Είναι ο καρπός που δίνει ο Πλούτωνας στην Περσεφόνη για να τη «δέσει» με τον Άδη και το έμβλημα των Ελευσίνιων Μυστηρίων. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι το έθαβαν μαζί με τους νεκρούς τους, ενώ αποτελεί ένα από τα τρία «ευλογημένα φρούτα» του Bουδισμού. Χρησιμοποιήθηκε ως διακοσμητικό στοιχείο στο ναό του Σολομώντα και στους μανδύες των ιερέων και αναφέρεται στο Άσμα Ασμάτων στην Παλαιά Διαθήκη. Στην ελληνική παράδοση, είναι σύμβολο γονιμότητας και αιωνιότητας (αν και συνδέεται και με το θάνατο), γι’ αυτό σε γάμους και την Πρωτοχρονιά σπάμε ρόδια. Μάλιστα, έχει δώσει το όνομά του στην ισπανική πόλη Γρανάδα. Μυηθείτε κι εσείς στα μυστικά του ροδιού και μάθετε γιατί τόσοι πολιτισμοί και τόσες θρησκείες έχουν το ρόδι ως σύμβολο γονιμότητας και καλοτυχίας.
Το ρόδι πρωτοεμφανίστηκε στην κεντρική Ασία και συγκεκριμένα στην Περσία. Είναι ένα από τα πρώτα φρούτα καλλιέργειας και η βοτανική ονομασία του είναι Punica granatum. Η ροδιά είναι ένα μικρό φυλλοβόλο δέντρο με γυαλιστερά φύλλα και πορτοκαλοκίτρινα λουλούδια, αν και πολλές φορές μοιάζει με θάμνο. Τα φρούτα της είναι στρογγυλά, κόκκινα (ή κίτρινα, όταν ωριμάσουν) και γεμάτα με σπόρους. Είναι φυτό ανθεκτικό στη ζέστη, στην ξηρασία και στην έλλειψη φροντίδας, και προσαρμόζεται εύκολα σε διαφορετικά εδάφη.
Το ρόδι είναι πλούσιο σε βιταμίνες (Α, C, Ε, φυλλικό οξύ), σίδηρο, κάλιο και φυτικές ίνες, ενώ είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε θερμίδες. Μάλιστα, ένα ρόδι καλύπτει το 40% της ποσότητας της βιταμίνης C και το 25% του φυλλικού οξέος που έχει καθημερινά ανάγκη ένας ενήλικος. Είναι πλούσιο σε τρεις διαφορετικές μορφές αντιοξειδωτικών ουσιών (τανίνες, ανθοκυανίνες, ελλαγικό οξύ) και η συνολική αντιοξειδωτική ικανότητά του έχει υπολογιστεί ότι είναι 2-3 φορές μεγαλύτερη από αυτήν του κόκκινου κρασιού ή του πράσινου τσαγιού. Σε πρόσφατη μελέτη, φάνηκε ότι το ρόδι και οι διάφορες ποικιλίες μούρων έχουν την ισχυρότερη αντιοξειδωτική δράση σε κυτταρικό επίπεδο, σε σύγκριση με άλλα 25 φρούτα που εξετάστηκαν.
Το ρόδι είναι πλούσιο σε βιταμίνες (Α, C, Ε, φυλλικό οξύ), σίδηρο, κάλιο και φυτικές ίνες, ενώ είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε θερμίδες. Μάλιστα, ένα ρόδι καλύπτει το 40% της ποσότητας της βιταμίνης C και το 25% του φυλλικού οξέος που έχει καθημερινά ανάγκη ένας ενήλικος. Είναι πλούσιο σε τρεις διαφορετικές μορφές αντιοξειδωτικών ουσιών (τανίνες, ανθοκυανίνες, ελλαγικό οξύ) και η συνολική αντιοξειδωτική ικανότητά του έχει υπολογιστεί ότι είναι 2-3 φορές μεγαλύτερη από αυτήν του κόκκινου κρασιού ή του πράσινου τσαγιού. Σε πρόσφατη μελέτη, φάνηκε ότι το ρόδι και οι διάφορες ποικιλίες μούρων έχουν την ισχυρότερη αντιοξειδωτική δράση σε κυτταρικό επίπεδο, σε σύγκριση με άλλα 25 φρούτα που εξετάστηκαν.
Χάρη στις αντιμικροβιακές, αντιφλεγμονώδεις, αντιβηχικές, στυπτικές, επουλωτικές και αντιδιαρροϊκές του ιδιότητες, ο χυμός του ροδιού χρησιμοποιείται για θεραπευτικούς σκοπούς εδώ και αιώνες. Ανάμεσα στα άλλα, εμποδίζει την οξείδωση της «κακής» χοληστερίνης (LDL), που αποτελεί σοβαρό παράγοντα κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα, και φαίνεται να μειώνει τα επίπεδα της ολικής και της «κακής» χοληστερίνης σε διαβητικούς ασθενείς με υπερλιπιδαιμία. Προστατεύει από εγκεφαλικές βλάβες, ρίχνει την πίεση του αίματος και υπάρχουν ενδείξεις ότι η μακρόχρονη κατανάλωσή του βελτιώνει την ερωτική λειτουργία ανδρών με πρόβλημα στύσης. Επίσης, θεωρείται ότι συμβάλλει στην πρόληψη του καρκίνου του δέρματος, του μαστού και του προστάτη, αλλά και στην επιβράδυνση της ανάπτυξής τους. Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της χρόνιας διάρροιας, της δυσεντερίας και των αιμορραγιών, και για την αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας. Τέλος, καθαρίζει και προστατεύει το δέρμα, χρησιμοποιείται στην αντιμετώπιση των εγκαυμάτων και του ιού του έρπητα και μειώνει τις ρυτίδες και τα έλκη.
Πέρα από το φυσικό χυμό του ροδιού, υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να επωφεληθείτε από τις ευεργετικές του ιδιότητες.
Σε 1 λίτρο βραστό νερό, ρίχνετε 1 φλιτζάνι φλούδα ροδιού και βράζετε για 3΄. Περιμένετε να κρυώσει και σουρώνετε. Μπορείτε να πίνετε 1 ποτηράκι 10΄ πριν από το φαγητό για 15 ημέρες. Το ρόδι συμβάλλει στην καλύτερη λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος.
● Τα φύλλα της ροδιάς χρησιμοποιούνται, π.χ., σε περιπτώσεις αιμορροΐδων μετά από κάθε κένωση, αλλά και για τον πονόλαιμο. Σε ένα φλιτζάνι νερό, βάζετε 8-10 φύλλα και βράζετε για 10΄. Σουρώνετε και χρησιμοποιείτε στην πρώτη περίπτωση το μείγμα κρύο -για πλύσεις τοπικά κάθε βράδυ-, για όσο διάστημα χρειαστεί, και στη δεύτερη χλιαρό για γαργάρες, 2-3 φορές την ημέρα.
Υπάρχουν τρεις ποικιλίες ροδιών, τα γλυκά, τα ημίγλυκα και τα ξινά ρόδια. Ανεξάρτητα, ωστόσο, από τη γεύση που σας αρέσει, προτιμήστε τα βαριά ρόδια με γυαλιστερή και σφιχτή επιδερμίδα. Βέβαια, ακόμη κι όταν η φλούδα τους συρρικνωθεί, το εσωτερικό τους μπορεί να φαγωθεί.
Το καθάρισμα των ροδιών απαιτεί λίγο χρόνο, αλλά είναι εύκολο. Κόβετε κυκλικά και αφαιρείτε τη φλούδα στο μέρος του κοτσανιού και τη χαράζετε μέχρι το κάτω μέρος, χωρίς να πιέζετε πολύ το μαχαίρι, όπως κάνετε με το πορτοκάλι. Στη συνέχεια, ανοίγετε το ρόδι στη μέση και αφαιρείτε τους σπόρους.
Πώς να τα διατηρήσετε Τα ρόδια διατηρούνται πολλές ημέρες εκτός ψυγείου ή σε σκοτεινό μέρος, αν κρεμαστούν μαζί με το κλαδί τους. Αν θέλετε να τα κρατήσετε για αρκετούς μήνες, μπορείτε να τα φυλάξετε στο κάτω μέρος του ψυγείου. Για να τα διατηρήσετε ακόμη περισσότερο, μπορείτε να τα καθαρίσετε και να τα φυλάξετε στην κατάψυξη, κλεισμένα σε ειδικό δοχείο ή σακουλάκι για τρόφιμα. Έτσι, όποτε χρειάζεστε σπόρους, παίρνετε απλά όσους θέλετε.
Σε πολλές συνταγές, εκτός από τους σπόρους του ροδιού, χρησιμοποιείται και ο χυμός του. Υπάρχουν, λοιπόν, δύο τρόποι για να πάρετε το χυμό από τους καρπούς: είτε στύβετε τα ρόδια στο στύφτη, όπως κάνετε με τα πορτοκάλια, είτε πιέζετε τους καρπούς σε ένα σουρωτήρι. Μάλιστα, σε αντίθεση με την πρώτη περίπτωση, στη δεύτερη μένουν στο σουρωτήρι και οι μεμβράνες που χωρίζουν τους σπόρους, οι οποίες δίνουν μια ελαφρώς στυφή γεύση στο χυμό.
Σε πολλές συνταγές, εκτός από τους σπόρους του ροδιού, χρησιμοποιείται και ο χυμός του. Υπάρχουν, λοιπόν, δύο τρόποι για να πάρετε το χυμό από τους καρπούς: είτε στύβετε τα ρόδια στο στύφτη, όπως κάνετε με τα πορτοκάλια, είτε πιέζετε τους καρπούς σε ένα σουρωτήρι. Μάλιστα, σε αντίθεση με την πρώτη περίπτωση, στη δεύτερη μένουν στο σουρωτήρι και οι μεμβράνες που χωρίζουν τους σπόρους, οι οποίες δίνουν μια ελαφρώς στυφή γεύση στο χυμό.
Ενέργεια | 234 kcal |
Πρωτεΐνες | 4,71 γρ. |
Λιπαρά | 3,30 γρ. |
Υδατάνθρακες | 52,73 γρ. |
Φυτικές ίνες | 11,3 γρ. |
Ασβέστιο | 28 mg |
Σίδηρο | 0,85 mg |
Μαγνήσιο | 34 mg |
Φώσφορο | 102 mg |
Κάλιο | 666 mg |
Νάτριο | 8 mg |
Ψευδάργυρος | 0,99 mg |
Χαλκός | 0,446 mg |
Σελήνιο | 1,4 mcg |
Βιταμίνη C | 28,8 mg |
Νιασίνη (Β3) | 0,826 mg |
Φυλλικό οξύ | 107 mcg |
Βιταμίνη Ε | 1,69 mg |
Βιταμίνη Κ | 46,2 mcg |
* Πηγή: USDA National Nutrient Database for Standard Reference, Release 21 (2008) |
Ρυζόγαλο
Ρυζόγαλο
Υλικά
Ρύζι γλασέ 1/2 κούπα
Νερό 1 1/2 κούπα
Αλάτι 1 πρέζα
Γάλα 4 κούπες
Κορν φλαουρ 2 κουταλιές σούπας
Βανίλιες 2
Ζάχαρη 1/2 κούπα
Νερό 1 1/2 κούπα
Αλάτι 1 πρέζα
Γάλα 4 κούπες
Κορν φλαουρ 2 κουταλιές σούπας
Βανίλιες 2
Ζάχαρη 1/2 κούπα
Εκτέλεση
Πλένουμε καλά το ρύζι και το σουρώνουμε. Σε μιά κατσαρόλα βάζουμε το νερό και το αλάτι. ‘Οταν αρχίσει να βράζει ρίχνουμε το ρύζι και χαμηλώνουμε την φωτιά στο ελάχιστο. Σκεπάζουμε και βράζουμε μέχρι να πιεί όλο το νερό. Στην μία κούπα γάλα διαλύουμε το corn flour και τις βανίλιες και το αφήνουμε στην άκρη. Βράζουμε το υπόλοιπο γάλα και μαζί με την ζάχαρη το ρίχνουμε στην κατσαρόλα με το ρύζι. Σιγοβράζουμε για 15 λεπτά και ρίχνουμε την κούπα με το γάλα και το corn flour. Μόλις δούμε ότι αρχίζει να πήζει (σε περίπου 4 λεπτά) το βγάζουμε από την φωτιά και το αδειάζουμε σε μπολάκια. Αν θέλουμε πασπαλίζουμε με κανέλα.
Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου 2017
"Τ' άκουσες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα, π’ ο κύρης σου μ’ εξόρισε σ’ τση ξενιτιάς τη στράτα; Τέσσερις μέρες μοναχά μού δωκε ν’ ανιμένω κι ύστερα να ξενητευτώ πολλά μακρά να πηαίνω.. Και πώς να σ’ αποχωριστώ, και πώς να σου μακρύνω, και πώς να ζήσω δίχως σου στο ξορισμόν εκείνο;"
Στα τραγούδια και τα ταξίδια ο Βαγγέλης Περάκης / 7:00 με 10:00 / Μέντα 88
Μας ακούτε εδώ: http://www.menta88.gr/player/
Σήμερα η ευχετήρια κάρτα μας θα ταξιδέψει στην Κρήτη, θα ακολουθήσει τα χνάρια του Βιτσέντζου Κορνάρου και θα μιλήσει για την Ελλάδα και τον έρωτα:
"Ποιος εις τον κόσμον φάνηκε κι αγάπη δεν κατέχει,
ποιος δεν την εδοκίμασε; ποιος δεν τήνε ξετρέχει;"
Ο "Ερωτόκριτος" είναι ένα ποίημα του 17ου αιώνα. Αποτελείται από 10.000 στίχους στην Κρητική διάλεκτο των οποίων οι τελευταίοι δώδεκα αναφέρονται στον ίδιο τον ποιητή. Κεντρικό θέμα του είναι ο έρωτας ανάμεσα σε δύο νέους, τον Ερωτόκριτο και την Αρετούσα, και γύρω από αυτό περιστρέφονται και άλλα θέματα όπως η τιμή, η φιλία, η γενναιότητα και το κουράγιο. Είναι ένα από τα σημαντικότερα έργα της κρητικής λογοτεχνίας την περίοδο της Βενετοκρατίας.
Ο Κορνάρος φέρεται να έζησε στη Σητεία περίπου μέχρι το 1580 και στη συνέχεια να εγκαταστάθηκε στον Χάνδακα (το σημερινό Ηράκλειο). Εκεί, ο κυριότερος εκπρόσωπος της κρητικής λογοτεχνίας παντρεύτηκε με την Μαριέτα Ζένο, με την οποία απέκτησε δύο κόρες. Για τον εαυτό του, αναφέρει ο ποιητής στους τελευταίους στίχους του Ερωτόκριτου:
«Κ' εγώ δε θε να κουρφευτώ κι αγνώριστο να μ' έχου
μα θέλω να φανερωθώ, κι όλοι να με κατέχου
Βιτσέντζος είν' ο ποιητής και στη γενιά Κορνάρος
που να βρεθή ακριμάτιστος, σα θα τον πάρη ο Χάρος.
Στη Στείαν εγεννήθηκε, στη Στείαν ενεθράφη,
εκεί 'καμε κι εκόπιασεν ετούτα που σας γράφει.
Στο Κάστρον επαντρέυτηκε σαν αρμηνεύγει η φύση,
το τέλος του έχει να γενή όπου ο Θεός ορίση»
Το έργο διαδραματίζεται στην αρχαία Αθήνα, ο κόσμος όμως που απεικονίζει είναι σύνθετο κατασκεύασμα που δεν ανταποκρίνεται σε κάποια συγκεκριμένη ιστορική πραγματικότητα: παράλληλα με τις αρχαιοελληνικές αναφορές, εμφανίζονται αναχρονισμοί, όπως η κονταρομαχία. Υπήρξε πολύ δημοφιλές και κυκλοφορούσε κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα σε χειρόγραφα. Ο Ερωτόκριτος είχε μεγάλη απήχηση, πέρασε σε μαντινάδες, παροιμίες, ενώ τα ονόματα των ηρώων δόθηκαν σε πολλά παιδιά. Ο Ερωτόκριτος πέρασε στην ελληνική λαϊκή παράδοση, εμπνέοντας ζωγράφους και μουσικούς μέχρι και τον 20ο αι. Τον Ερωτόκριτο και την Αρετούσα έχει ζωγραφίσει και ο σπουδαίος λαϊκός ζωγράφος Θεόφιλος.
Ο Γιώργος Σεφέρης στο βιβλίο του "Δοκιμές Α" αναφέρει:
"Ο Ερωτόκριτος είναι ένα πολύ μακρύ ποίημα. Έχει δέκα χιλιάδες πενήντα δύο στίχους. Και όμως είναι ποίημα χωρίς ρητορεία. Κάποτε, πραγματικά τραβάει του μάκρους. Αλλά το μάκρος... ..οφείλεται στις επαναλήψεις που, καθώς νομίζω, αισθάνεται τον εαυτό του υποχρεωμένο να κάνει. Λέω, αισθάνεται τον εαυτό του υποχρεωμένο να κάνει, γιατί έχω την εντύπωση ότι αυτές οι επαναλήψεις γίνουνται “κατ’ απαίτησιν του κοινού”. Είναι με κάποιο τρόπο “μπιζαρίσματα”.... ...Για τους πρώτους αναγνώστες, το διάβασμα ή το άκουσμα ενός ποιήματος σαν τον Ερωτόκριτο ήτανε μια γοητεία· και η γοητεία αρέσκεται στην επανάληψη· είναι η ίδια φύση με την μαγική επωδό. Μια γοητεία που έπρεπε να κρατήσει πολλές βραδιές, ίσως τις βραδιές ενός ολόκληρου χειμώνα. Όταν τέλειωνε το ποίημα, το ξαναπαίρναν από την αρχή· στο τέλος το μάθαιναν απ’ έξω. Η επανάληψη, κοιταγμένη από αυτή την πλευρά, μοιάζει να είναι μέσα στη φύση των πραγμάτων. Ήτανε μέσα στην ψυχή του ακροατή ή του αναγνώστη, που την περίμεναν, προτού μιλήσει ο ποιητής. Και ο ποιητής την εποχή εκείνη δεν ήταν, όπως οι σημερινοί, χωρισμένος από το κοινό του, ήτανε σύμφωνος με τους άλλους ανθρώπους..."
Απ’ ό,τι κάλλη έχει άθρωπος, τα λόγια ’χουν τη χάρη,
να κάνουσι κάθε καρδιά παρηγοριά να πάρει,
κι οπού κατέχει να μιλεί με γνώση και με τρόπο,
κάνει και κλαίσιν και γελού τα μάτια των αθρώπω.
Και συνεχίζει ο Γιώργος Σεφέρης:
"Μια φυλλάδα ελεεινά τυπωμένη σε χαρτί εφημερίδας, όπου, χωρίς να λογαριάσει κανείς τα τυπογραφικά λάθη, ο εκδότης παίρνει την άδεια να αλλάζει κάθε λέξη όπως του αρέσει· μ’ ένα εξώφυλλο χρώμα κουφέτου, είτε τριανταφυλλί, είτε φυστικί – μ’ αυτή την όψη κυκλοφορούσε, από τις τελευταίες δεκαετίες του περασμένου αιώνα, ο Ερωτόκριτος, “ποίημα ερωτικών (το ον με ωμέγα στο αντίτυπό μου), συνταχθέν παρά Βικεντίου Κορνάρου, του εκ της Σιτίας χώρας, εν τη νήσω της Κρήτης”. Κυκλοφορούσε ανάμεσα στις ταπεινές τάξεις, στα νησιά, στις επαρχίες του ελλαδικού κράτους, στις μεγάλες μητροπόλεις του Έθνους. Τις περισσότερες φορές το πουλούσαν γυρολόγοι. Θυμάμαι, παιδί στη Σμύρνη, κάθε απόγεμα, την ίδια ώρα, την ίδια φωνή στο δρόμο: “Έχω βιβλία διάφορα! Τον Ερωτόκριτο και την Αρετούσα! Την Ιστορία της Γενοβέφας! Την Ιστορία της Χαλιμάς!…” Την εποχή εκείνη οι άθλιες αυτές εκδόσεις με γοητεύανε. Στο ξώφυλλο ο Ερωτόκριτος, ένας λεβέντης κοιτάζοντας αγριωπά και κάπως λοξά, με περικεφαλαία θυσανωτή, μ’ αναδιπλωμένο μανδύα πάνω απ’ το θώρακα, έχοντας πίσω του ένα αχαμνό βυζαντινό περιστύλιο, το σκουτάρι και το κοντάρι αεροκρέμαστα ανάμεσα στις κολόνες. Ήταν για μένα η ίδια ψυχή με τον Διγενή και τον Μεγαλέξαντρο, ένας τρίδυμος αδερφός. Αν με ρωτούσαν, δε θα μπορούσα να ξεχωρίσω τον ένα από τον άλλον, όπως, το ίδιο, δε θα μπορούσα να βρω τίποτα που να ξεχωρίζει την Αρετούσα από τη γοργόνα του Μεγαλέξαντρου. Κι οι δυο γυναίκες βασανίζονταν από μια μεγάλη στέρηση. Τι είδους στέρηση ήταν αυτή, δεν μπορούσα τότε να το καταλάβω. Καταλάβαινα όμως πως ήταν αρκετή για να τις πολιτογραφήσει στον κόσμο που με τριγυρνούσε. Κι αυτός ο κόσμος -άνθρωποι του αμπελιού και της θάλασσας- βασανιζότανε, καθώς έβλεπα, από μια μεγάλη στέρηση· αργότερα έμαθα πως ήταν η στέρηση της ελευθερίας..."
Στην υπόθεση του ποιήματος ο βασιλιάς της Αθήνας Ηράκλης και η σύζυγός του αποκτούν μετά από πολλά χρόνια γάμου μια κόρη, την Αρετούσα. Τη βασιλοπούλα ερωτεύεται ο γιος του πιστού συμβούλου του βασιλιά, Ερωτόκριτος. Επειδή δεν μπορεί να φανερώσει τον έρωτά του, πηγαίνει κάτω από το παράθυρό της τα βράδια και της τραγουδά. Η κοπέλα σταδιακά ερωτεύεται τον άγνωστο τραγουδιστή. Ο Ηράκλης, όταν μαθαίνει για τον τραγουδιστή, του στήνει ενέδρα για να τον συλλάβει και ο Ερωτόκριτος, καταλαβαίνοντας ότι ο έρωτάς του δεν μπορεί να έχει αίσια έκβαση, ταξιδεύει στη Χαλκίδα για να ξεχάσει. Στο διάστημα αυτό ο πατέρας του αρρωσταίνει και όταν η Αρετούσα τον επισκέπτεται, βρίσκει στο δωμάτιο του Ερωτόκριτου μια ζωγραφιά που την απεικονίζει και τους στίχους που της τραγουδούσε. Ακολουθούν δοκιμασίες, περιπέτειες και δυσκολίες πολλές και στο τέλος ο βασιλιάς αποδέχεται το γάμο και συμφιλιώνεται με τον Ερωτόκριτο και τον πατέρα του και ο Ερωτόκριτος ανεβαίνει στο θρόνο της Αθήνας.
Στη γέμιση του φεγγαριού άλλο δεντρό δεν πιάνει,
μόνο τσ’ αγάπης το δεντρό που πάντα ρίζες κάνει.
Γροικήσετε του Έρωτα, θαμάσματα τά κάνει:
εισέ θανάτους εκατό, όσοι αγαπούν, τους βάνει·
πληθαίνει τως την όρεξη και δύναμη τως δίδει,
μαθαίνει τσι να πολεμού, τη νύκτα, στο σκοτίδι·
κάνει τον ακριβό φτηνό· τον άσκημο ερωτάρη·
κάνει και τον ανήμπορον άντρα και παληκάρι·
το φοβιτσάρην άφοβο, πρόθυμο τον οκνιάρη
κάνει και τον ακάτεχο να ξεύρει κάθε χάρη.
Και ο Γιώργος Σεφέρης καταλήγει:
"Σκέπτομαι περισσότερο αυτή τη στιγμή τη γλώσσα σαν ένα ομαδικό δημιούργημα που ο συγγραφέας παίρνει έτοιμο. Από την άποψη αυτή η γλώσσα του Ερωτόκριτου παρουσιάζει ένα μοναδικό φαινόμενο στην ιστορία μας: είναι η τελειότερα οργανωμένη γλώσσα που άκουσε ο μεσαιωνικός κι ο νεότερος Ελληνισμός, μια γλώσσα που ξεπερνά με άνεση τις συνηθισμένες λαογραφικές εκδηλώσεις και εκφράζει, με σταθερό χαρακτήρα, την ευαισθησία του κόσμου που τη μιλούσε. Ο ποιητής του Ερωτόκριτου δίνει την εντύπωση ότι τον σηκώνει η γλώσσα και τον οδηγεί, όπως ένας κολυμπητής που κολυμπά σ' ένα ποτάμι σύμφωνα με το ρέμα. Δεν παλεύει με τη γλώσσα, όπως όλοι μας παλεύουμε από τα χρόνια του Σολωμού. Δεν έχει καμιά αμφιβολία ότι η φωνή του είναι η σωστή και δεν ξεχωρίζει από τη φωνή των άλλων.
Παρατηρούσα, διαβάζοντας το Μακρυγιάννη, ότι όσο προχωρούν τα Απομνημονεύματα τόσο βλέπει κανείς περισσότερο την επίδραση της λογίας συνήθειας, που γίνεται ολοένα πιο μεταδοτική με τις εφημερίδες και την πολιτική ζωή του νέου κράτους. Κι αυτό σ' έναν τύπο γλωσσικά ατόφιο σαν το Μακρυγιάννη. Στον Ερωτόκριτο δεν παρατηρούμε τίποτε τέτοιο. Όλα ωριμασμένα, χωνεμένα. Δε δείχνει μόνο το λουλούδι, δείχνει το λουλούδι μαζί με τις ρίζες. Γιατί δεν είναι απλά ένας φραστικός, είναι συνάμα κι ένας ψυχικός και σωματικός τρόπος που μας φέρνει σύρριζα κοντά στον εαυτό μας... .."
Γονέοι που μ' εσπείρετε, κι από τα κόκαλά σας
επήρα κι απ' το αίμα σας κι από την αναπνιά σας.
Πάμε και σήμερα να συναντήσουμε ανθρώπους που τραγούδησαν, μίλησαν και έγραψαν για την ομορφιά της ζωής, για την ποίηση και τα τραγούδια της, για την Ελλάδα. Όπως έλεγε και ο Άγγλος συγγραφέας Λόρενς Ντάρελ: "Άλλες χώρες σου προσφέρουν την ανακάλυψη των εθίμων, της λαϊκής δοξασίας ή του τοπίου, αλλά η Ελλάδα σου προσφέρει κάτι πιο δύσκολο: την ανακάλυψη του εαυτού σου..." Σε περιμένω μέχρι τις 10 στο Μέντα 88.
"..καί πιάνε καί τη ζωγραφιά, πού βρες στ’ αρμάρι μέσα και τα τραγούδια πού λεγα κι όπου πολλά σ’ αρέσα.. Κάλλια `χω σε με θάνατο παρ’ άλλη με ζωή μου, γιά σέναν εγεννήθηκε στον κόσμο το κορμί μου.." Καλημέρα!!
*Για την γνωστή μελοποιημένη εκδοχή του Ερωτόκριτου, καθοριστικό ρόλο έπαιξε ο Νίκος Ξυλούρης και η ενορχήστρωση του Χριστόδουλου Χάλαρη -βασισμένη πάνω και σε παλιά μουσικά κρητικά μοτίβα, όπως τα θυμόταν ο Νίκος Ξυλούρης- στον ομώνυμο δίσκο που κυκλοφόρησαν το 1976. Τον ρόλο της Αρετούσας, σε εκείνον τον δίσκο, ερμηνεύει η Τάνια Τσανακλίδου.
*Κάθε μέρα στις 7.00 στέλνουμε στην πόλη την καρτ ποστάλ της ημέρας με έναν στίχο-ευχή για το δρόμο. Σου αρέσει; Έλα να την μοιραστούμε.
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ (Τα Θλιβερά Μαντάτα)
Μουσική: Χριστόδουλος Χάλαρης
Ποιήση: Βιτσέντζος Κορνάρος
Τραγούδι: Γιάννης Χαρούλης
https://www.youtube.com/watch?v=s2dqEmYs_30
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Οκτωβρης... Νοεμβρίος... 🍂🍂🍂🍂🍂
Πρέπει να φύγω!!! Αναστέναξε ο Οκτώβρης και χιλιάδες φύλλα έπεφταν από τη θλίψη... Ήρθε η ώρα!! Ψιθύρισε ο Νοέμβριος.. Σε παρακαλώ δώσε μο...
-
Καλημέρα!! Σήμερα η καρτ ποστάλ θα γίνει συλλέκτης ευτυχίας. Ο Μάριος Φραγκούλης τραγουδάει: "Όταν ήμουν παιδί είχα βρει έναν κήπο για...
-
Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καρκίνου! Ήταν ένα απόγευμα του Σεπτέμβρη του 2015, όταν η Μαρία έκανε ένα από τα τελευταία μπάνια της σεζόν μ...